Doskonały przykład-Muhammad(saw)

Hazrat Mirza Masroor Ahmad

Khalifatul Masih V, Piąty Następca Obiecanego Mesjasza

Po wyrecytowaniu Taszahhud, Ta’łłuz i Sura Al-Fatihah, Hadhrat Amiirul Mu’mineen (aba) stwierdził:

Cel nadejścia Proroka (saw)

Dwunasty Rabi’al-’Awwal to dzień, w którym narodził się Prorok (saw). Został on nazwany lampą, która promieniuje jasnością, aby oświetlić cały świat duchowym światłem. To był ten, o którym Wywyższony Allah powiedział:

„I zesłaliśmy cię jako łaskę dla wszystkich ludów”. (21:108)

Jego nauczanie jest miłosierdziem dla wszystkich aż po Dzień Zmartwychwstania. W następującym wersecie Wywyższony Allah, powiedział do jego wyznawców, że ten Jego Posłaniec jest dla nich doskonałym wzorem:

„Zaprawdę, macie w Proroku Allaha wspaniały wzór tego, który ma nadzieję spotkać Allaha i Dzień Ostatni i który dobrze pamięta o Allahu”.(33:22)

Nasz Prorok (saw) pokazał nam drogi do ustanowienia Jedności Boga, kultu, doskonałej moralności oraz sposoby wywiązywania się z obowiązków wobec ludzkości. Jednak postępowanie większości muzułmanów kontrastuje z jego przykładem.

Jak  tradycyjni muzułmanie obchodzą dzień urodzin Muhammada(saw)

12-stego dnia Rabin al-Awwal, zamiast szerzyć przesłanie miłosierdzia i jego innych cnót, świat muzułmański jest pełen nieporządku i chaosu. Sytuacja w Pakistanie jest tak zła, że w niektórych tamtejszych miastach, pewne punkty usługowe musiały dziś zostać zamknięte. Jest tam też duża obecność policji. Obrażanie Ahmadi i rzucanie na nich przekleństw, w imię naszego ukochanego mistrza, to codzienna praktyka, ale z okazji tego dnia, nawet dzisiaj się to nasiliło. Ich zdaniem podnoszą oni godność i honor tego wspaniałego Proroka (saw).

Oblężenie i blokada doprowadziły do ​​zatrzymania codziennego życia. Brak jest dostępu do szkół, szpitali i sklepów. Gospodarka utraciła miliony. Wszystko to dzieje się w imię miłości do Proroka (saw), który powiedział swoim wyznawcom, aby przede wszystkim unikali przesiadywania na ulicach i powstrzymywali się od powodowania smutku, szerzyli pokój, spuszczali swój wzrok, promowali dobre uczynki i powstrzymywali innych od popełniania zła.

Ale ci proklamowani opiekunowie religii uważają, że mają prawo decydować, kto jest wierzącym, a kto niewierzącym zgodnie z własnymi życzeniami. Nie ma to jednak nic wspólnego z naukami i przykładem Proroka (saw). Ludzie ci mogą robić, co im się podoba, ale my, jako Ahmadi jesteśmy zobowiązani do podążania za każdym aspektem przykładu Proroka (saw).

Obiecany Mesjasz (as) o Proroku (saw)

Hudhur wspomniał o pewnych aspektach doskonałego przykładu Proroka (saw).

Obiecany Mesjasz (as) mówi o miłości Proroka (saw) do Boga, że kochał on Allaha do tego stopnia, że ludzie zwykli mówić, że Muhammad (saw) zakochał się w swoim Panu.

Następnie, wspominając o miłości Proroka (saw) do Wywyższonego Boga, Obiecany Mesjasz (as) pisze, że kiedy objawione zostały wersety o tym, że bałwochwalcy są nieczyści i ujawnieni zostali potomkowie szatana, Abu Talib ostrzegł go o tragicznych konsekwencjach. Prorok (saw) powiedział, że nie dba o to czy straci swoje życie w swej misji i zaoferował, że zwolni Abu Taliba z jego przysięgi ochrony, ale ten był pod takim wrażeniem oświadczenia Proroka (saw), że zapewnił go o swym wsparciu, aż po grób.

Sposób, w jaki Obiecany Mesjasz (as) opowiedział powyższe zdarzenie, ukazuje jego własną miłość do Proroka (saw).

Obiecany Mesjasz (as) stwierdza dalej:

„Zawsze patrzę w zadziwieniu na wysoki status tego arabskiego proroka, Muhammada (saw). Niechaj tysiące błogosławieństw i pokój spoczywają na nim. Niemożliwe jest poznanie granic jego wysokiego statusu i nie jest możliwe, aby człowiek był w stanie zmierzyć jego duchową moc. Jest to niefortunne, że jego status nie został rozpoznany tak jak powinien. To właśnie ten bardzo mężny człowiek przywrócił jedność Boga, która zniknęła z ziemi. Bardzo kochał Allaha, a jego dusza rozpływała się całkowicie w przejawianiu sympatii dla ludzkości. Dlatego też Bóg, który znał sekrety jego serca, dał mu wyższość nad wszystkimi prorokami oraz nad wszystkimi, niezależnie od tego, czy byli jego poprzednikami czy wyznawcami. Allah wypełnił jego pragnienia za jego życia. Jest on źródłem wszelkich błogosławieństw. Ten, kto twierdzi, że posiada jakąkolwiek doskonałość, nie pochodzącą od Proroka (saw), nie jest człowiekiem, ale potomstwem szatana, jako że klucz do wszelkiej doskonałości, został dany Prorokowi (saw) i on też został obdarzony wszelkimi skarbami zrozumienia Wywyższonego Allaha. Jeśli ktoś neguje możliwość otrzymywania błogosławieństw poprzez Proroka (saw), to pozbawia się tego na zawsze. Kim jesteśmy i jakie jest nasze znaczenie? Byłbym niewdzięczny, gdybym nie wyznał, że znalazłem prawdziwą Jedność i rozpoznanie żywego Boga w świetle tego Proroka (saw). Mieliśmy zaszczyt otrzymać objawienie i nawiązać dialog z Bogiem, poprzez co byliśmy w stanie Go spotkać. Wszystko to było dla nas możliwe poprzez tego szlachetnego Proroka (saw). Blask, który bił od jego wskazówek, padł na nas jak słoneczne światło. Możemy pozostać nim oświetleni tak długo, jak długo będziemy w stanie je otrzymywać.”

Istota twierdzenia Obiecanego Mesjasza (as) polega na tym, że bliskość Allaha może zostać osiągnięta jedynie poprzez podążanie za przykładem Proroka (saw) w jego oddawaniu czci- w odosobnieniu, z zapałem i oddaniem. Według narracji jednego z towarzyszy Proroka (saw), który był świadkiem jego nadobowiązkowych modlitw, Prorok (saw) składał je w odosobnieniu, a z jego klatki piersiowej dochodziły wtedy odgłosy podobne do Quern-kamień. Pewnego razu, gdy Hadhrat Aisza (ra) zapytała go o przyczynę tego dyskomfortu, mimo że jego przeszłe i przyszłe grzechy zostały przebaczone, ten odpowiedział: „Czy nie powinienem być wdzięcznym sługą Wszechmogącego Allaha?”

Obiecany Mesjasz (as) mówi, że Prorok (saw) spowodował transformację Arabów, którzy prowadzili życie podobne do poziomu życia zwierząt do tak wysokiego poziomu, że spędzali oni całe swoje noce na oddawaniu czci. Jest to naszym obowiązkiem, aby sprostać tym standardom. Hudhur powiedział, że raporty głównych i pomocniczych organizacji pokazują, że taka a taka liczba ludzi jest regularna w modlitwach, ale jeśli nie jest to 100%, to nie możemy czuć się komfortowo. Obowiązek poprawy tego stanu należy zarówno do jednostek jak i do Dżama’at.

Jego prawdomówność była tak wzorowa, że zaświadczył o tym jeden z jego najgorszych wrogów, przytaczając przykłady ze wszystkich etapów życia. Również Abu Jahl nigdy nie był w stanie zaprzeczyć, że Prorok (saw) był zawsze prawdomówny. Abu Sufyan, na dworze Herakliusza, również powiedział, że Prorok (saw) nigdy nie kłamał. Żydowski uczony, który go widział, także stwierdził, że nie była to twarz kłamcy. Nawet dzisiaj, prawdziwość jego nauk i działań może zbliżyć ludzi nie będących muzułmanami do islamu, w przeciwieństwie do kłamstw, fabrykacji i oszustw. Ahmadi powinni zawsze, idąc za przykładem Proroka (saw), starać się podnieść poziom swojej prawdomówności. Jeśli w czynach człowieka nie ma prawdziwości to ludzie przyjmą za fałszywe również nauki religijne. Istnienie Boga i islam są prawdą. Naszym obowiązkiem jest szerzenie tej prawdy za pomocą prawdomówności i prawdziwości.

Obiecany Mesjasz (as) mówi, że w czasie nadejścia Proroka (saw) wszystkie poprzednie religie utraciły swoją duchowość. Przyniósł on Jedność Boga z powrotem na ten świat i spowodował transformację w życiu ludzi, a ci ze swymi zwierzęcymi zachowaniami przemienili się następnie w ludzi, potem w wykształconych ludzi i w końcu w bożych ludzi.

Tak więc, aby być prawdziwymi muzułmanami i rozwijać związek z Prawdziwym Bogiem, musimy podnieść poziom naszej wiarygodności. Tylko Ahmadi mogą to zrobić, ponieważ obiecali dać pierwszeństwo swojej wierze nad kwestiami tego świata. Nie powinno to pozostać zwykłą przysięgą, ale zamiast tego, poświadczać o tym powinny, wszystkie nasze działania.

Moralność Proroka (saw)

Wysoka moralność Proroka (saw) obejmuje pokorę i łagodność. Hadhrat Aisza (ra) jest zdania, że ​​ilekroć ktoś przychodził do jego domu, to on zawsze zajmował się gośćmi. To jest powód, dla którego Allah mówi w Koranie:

„Zaiste, ty posiadasz najwspanialsze cechy moralne.”(68:5).

Prorok (saw) stwierdził: „Jestem zwierzchnikiem potomstwa Adama, ale nie pysze się tym. W Dniu Sądu Ostatecznego będę pierwszym wstawiennikiem i pierwszym sądzonym, ale nie pysznię się tym. W Dniu Sądu flaga chwały będzie w moich rękach, ale nie pysznię się tym.”

Obiecany Mesjasz (as) mówi, że Prorok (saw) był największą indywidualnością, ale był bardzo pokorny. Przykład jego pokory i łagodności obecny jest w Koranie. Pewnego razu, gdy Prorok (saw) szedł na spotkanie z pewnymi przywódcami Mekki, przeszedł obok ślepca. Allah Taala objawił mu rozdział Koranu, a Prorok (saw) udał się do domu niewidomego i położył mu swój płaszcz. Obiecany Mesjasz (as) mówi, że ludzie, którzy rozumieją Wszechmogącego Boga są zawsze pokorni, ponieważ boją się Allaha. Tak jak nagradza On najdrobniejsze dobre uczynki, tak też nie pochwala On najmniejszych grzechów.

Hadhrat Aisza (ra) opowiada, że ​​pewien człowiek poprosił o spotkanie z Prorokiem (saw). Prorok (saw) powiedział Hadhrat Aisze (ra), że człowiek ten był złym bratem i bardzo złym synem. Kiedy przyszedł i usiadł, Prorok (saw) okazał mu wielką uprzejmość. Kiedy człowiek ten wyjechał, Hadhrat Aisza (ra), zapytała Proroka (saw), dlaczego był tak uprzejmy, mimo że jego gość był złym człowiekiem. Prorok (saw) powiedział, że zawsze był uprzejmy dla ludzi i że w Dniu Sądu Ostatecznego najgorszą osobą będzie ta, której ludzie unikają ze strachu przed uczynionymi przez nią, złymi uczynkami. Kiedy Prorok (saw) został raz zapytany, jak możemy dowiedzieć się, czy człowiek jest dobry czy zły, ten odpowiedział, że jeśli sąsiad takiej osoby mówi, że jest on dobrym człowiekiem, to wtedy zapewne jego zachowanie jest  dobre.

Tak więc każdy Ahmadi musi podążać za tym przykładem. Przyczyną wielu katastrof w dzisiejszym świecie muzułmańskim jest upadek standardów moralnych i zapomnienie o szlachetnym przykładzie Proroka (saw).

Obiecany Mesjasz (as) mówi także, że Prorok (saw) był przykładem wszystkich cnót. Powinniśmy zobaczyć, jak traktował kobiety. Prorok (saw) był człowiekiem cywilizowanym i uprzejmym. Nawet, gdy starsza kobieta poprosiła go, aby pozostał w określonym miejscu, to pozostał w tym miejscu, dopóki ta nie pozwoliła mu przejść gdzieś indziej.

Kiedyś kupił coś, jego towarzysz zaoferował, że poniesie to dla Proroka (saw), ale ten powiedział, że powinna to nieść osoba, do której dana rzecz należy. Prorok (saw) spędził 13 lat swego proroctwa w niedoli i 10 lat u władzy i w dobrobycie. Do jego przeciwników zaliczali się jego własny lud, żydzi, chrześcijanie, czciciele idoli, Maganie itd. Zwykli pić w nadmiarze i traktować zakazane rzeczy, jako zgodne z prawem. Zabijanie nie miało dla nich większego znaczenia niż zwykłe pokrojenie warzyw.

Sytuacja w Mekce była tak zła, że ​​cierpieli głód i poniżenie, a muzułmańscy towarzysze byli codziennie bici. Następnie zostali eksmitowani ze swojego rodzinnego miasta.

Później, w drugim okresie Proroka (saw), kiedy rządził już całą Arabią, (jeśli byłby on samolubny), miałby doskonałą okazję by być srogim, jednak, kiedy podbił Mekkę, podkreślił, że na nikim nie leży żadna wina. Wysoka moralność Proroka (saw) była naprawdę wystawiona na próbę, ale okazał cierpliwość, pobożność, sympatię, odwagę i wspaniałomyślność, itp.

Tak więc dzisiejsze świętowanie powinno odbywać się w duchu podążania za szlachetnym przykładem Proroka (saw) wykazywanie się wysokim poziomem uwielbienia, pełnym przekonaniem o Tauhiid oraz wysoką moralnością. Jeśli nie podążymy za tym przykładem, to nie będzie różnicy pomiędzy nami a innymi, którzy są zdezintegrowani poprzez podążanie za ich tymczasowymi przywódcami i tak zwanymi uczonymi. Dla nas, przyrzeczenie wierności Obiecanemu Mesjaszowi (as) oznacza, że wszystkie nasze czyny powinny być wykonywane na przykładzie czynów Proroka (saw). Niechaj Allah pozwoli nam wszystkim tego dokonać.

Obiecany Mesjasz (as) oznajmia:

„Osoba Proroka (saw) była najbardziej kompletnym i bezbłędnym człowiekiem oraz doskonałym Prorokiem, który przyszedł z absolutnymi błogosławieństwami, poprzez które doszło do duchowego przebudzenia i nagłego polepszenia duchowości oraz pierwszej manifestacji światu Dnia Sądu Ostatecznego.

Poprzez Proroka (saw) cały duchowo nieżywy świat, powstał. Ten błogosławiony Prorok był Pieczęcią wszystkich Proroków i Dumą Proroków, Muhammad-Wybraniec (saw). O Umiłowany Boże! Ześlij na tego Umiłowanego Proroka Swoje błogosławieństwa i miłosierdzie, których nie zesłałeś na nikogo od początku czasu. Gdyby ten Szlachetny Prorok nie pojawił się na świecie, nie mielibyśmy dowodu na prawdziwość proroków o mniejszej randze, takich jak: Jonasz, Hiob, Jezus, syn Marii, Malachiasz, Jan, Zachariasz itd., jednak wszyscy oni posiadali bliskość, honor i byli umiłowanymi przez Boga. To poprzez cnoty tego Proroka, ​​ci ludzie zostali uznani za prawdziwych. O Allahu, ześlij na Proroka (saw), jego rodzinę i jego towarzyszy błogosławieństwa oraz Swoje miłosierdzie. „Chwała niechaj będzie Bogu, Panu światów”.

Modlitwy pogrzebowe

Hudhur wspomniał o kilku zmarłych oraz poprowadził ich modlitwy pogrzebowe.

Pierwszą osobą była siostra Salma Ghani, która mieszkała w Filadelfi, w Stanach Zjednoczonych i zmarła 20-stego listopada, w wieku 83 lat. Amir Sahib z Dżama’at w USA napisał, że podjęła bai’at i dołączyła do wspólnoty w 1960 lub 1961 roku w wieku 24 lat. Z zawodu była nauczycielką. W latach 1975/76 brała udział w Dżelsa, w Rabwah, gdzie poznała Hadhrat Khalifatul Masih III (rh). Przez 15 lat pracowała, z wielką starannością, jako Sadr Lażna i podniosła Lażna Imaillah na zupełnie nowy poziom. Przy wielu okazjach służyła również, jako Sadr Lażna w Dżama’at z Filadelfii. Oprócz pięciu codziennych modlitw odmawiała również regularnie modlitwę Tahażżud. Jej wielkim pragnieniem było, aby ukończona została budowa meczetu w Filadelfii i obficie się za to modliła. Budowa ta wkrótce dobiegnie końca, InszAllah. Według lokalnego prezydenta wykazywał pełne posłuszeństwo miejscowemu Dżama’at i współpracowała z nim. Dwa miesiące temu zdiagnozowano u niej raka żołądka. Powiedziała lokalnemu prezydentowi, że według lekarzy ma od czterech do sześciu miesięcy życia, ale dodała, że czuje, że ​​pozostało jej tylko kilka dni. Zostawiła instrukcje dotyczące modlitwy pogrzebowej i trumny, które już zostały zorganizowane.

Nie miała żadnych dzieci i była, w swej rodzinie, jedyną osobą wyznającą islam. jednakże miała bardzo dobre relacje z rodzeństwem i pozostałymi członkami rodziny. Sadr Lażna USA pisze, że Salma Ghani wychowała się w chrześcijańskim środowisku, ale od najmłodszych lat kwestionowała te wierzenia. Studiowała katolicyzm, a także inne religie, takie jak buddyzm, hinduizm oraz inne sekty chrześcijańskie. Jeden z jej przyjaciół dał jej broszurę mówiącą o tym, że Prorok Jezus (as) nie umarł na krzyżu. Znajdowały się tam odpowiedzi na wszystkie jej pytania. Następnie Salma Ghani udała się do meczetu gdzie zakupiła różne książki. Studiowała je i ostatecznie podjęła zobowiązanie wierności w Filadelfii, gdzie mieszkała aż do śmierci.

Przeżyła 54 lata jako Ahmadi. W tym czasie okazywała najwyższe standardy miłości, czułości i lojalności wobec społeczności Ahmadijja i Khilafat-e-Ahmadijja. W czasach Hadhrata Khalifatula Masiha IV (rh), przez 15 lat, służyła jako Sadr Lażna USA, po czym pełniła także funkcję honorowego członka Lażna Imailllah. Była również przewodniczącą komitetu doradczego Lażna dla afrykańskiego, a także amerykańskiego departamentu.

Salma Ghani zawsze była skłonna propagować przesłanie islamu. Ze względu na chrześcijańskie pochodzenie, propagowała to przesłanie chrześcijanom w sposób naukowy. Dzięki jej wysiłkom wiele osób przyjęło Ahmadijjat i dzięki temu stała się źródłem wskazówek dla wielu ludzi. Po kilku wizytach w Ghanie i Nigerii stała się znana, jako ciocia Salma Ghani. W USA będzie ona zawsze pamiętana ze swojej pobożności i czystości, a także ze swojej popularności.

Niechaj Allah Wszechmogący podniesie status zmarłej i zapewni wytrwałość tym, którzy, poprzez nią, przyjęli Ahmadijjat.

Niechaj Allah umożliwi Dżama’at w USA i ogółowi Amerykanów, wysłuchanie i akceptowanie prawdziwego przesłania islamu.