Boże znaki i triumf Obiecanego Mesjasza pomimo zaciekłego sprzeciwu: Huzoor przemawia na sesji końcowej Dżalsa Salana Niemcy 2024 25 sierpnia 2024
Islamabad, Tilford, Wielka Brytania, 25 sierpnia 2024 r.: Około godziny 14:30 GMT Hazrat Mirza Masroor Ahmad, Khalifatul Masih V, niech Allah będzie jego Pomocnikiem, przybył do Masroor Hall w Islamabadzie w Wielkiej Brytanii na sesję końcową Dżelsa Salana Germany 2024.
Po przybyciu Hazrat Amirul Mominiin zaprosił Imrana Basharata Sahiba do wyrecytowania fragmentu Świętego Koranu (Sura Al-e-’Imran, 103-108). Następnie Laiq Ahmad Munir Sahib przedstawił ich tłumaczenie na urdu. Tłumaczenie niemieckie odczytał Salman Peter Ernst Sahib. Po czym zaproszono Murtaza Mannan Sahib do przedstawienia poematu urdu o Obiecanym Mesjaszu as, Hay Shukre Rabbe Aazza Wa Jall.
Następnie Huzoor zaprosił Sekretarza Narodowego Talim do ogłoszenia nazwisk absolwentów Ahmadi, którzy w latach 2022-23 osiągnęli wyjątkowe wyniki w nauce i edukacji.
Sprzeciw wobec twierdzeń Obiecanego Mesjasza
Kalif aa rozpoczął następnie swoje przemówienie od refleksji nad opozycją, z jaką spotkał się Obiecany Mesjasz, Hazrat Mirza Ghulam Ahmad z Qadian, niech pokój będzie z nim. Stało się to po tym, jak ogłosił się Obiecanym Mesjaszem i Imamem Mahdim, w ścisłej zgodności z proroctwami Świętego Proroka Muhammada, niech pokój i błogosławieństwo Allaha będą z nim, i pod rozkazami Allaha Wszechmogącego. Huzoor aa zauważył, że wielu muzułmańskich duchownych kiedyś uważało Obiecanego Mesjasza za największego obrońcę islamu. Potem zwróciło się przeciwko niemu, ogłaszając go niewiernym i wydając edykty przeciwko niemu.
Obiecany Mesjasz zawsze wyjaśniał, że jego przyjście było w doskonałej harmonii z potrzebami czasu i w całkowitej służbie Prorokowi saw. Podkreślił, że znaki Dni Ostatnich, przepowiedziane przez Proroka Muhammada sa i Allaha Wszechmogącego, manifestowały się na poparcie jego twierdzenia. Jednak Huzoor powiedział, że oczy przeciwników pozostały zasłonięte, odmawiając uznania tych znaków, mimo że rozpoznali pilną potrzebę Mesjasza i Mahdiego.
Znaki Bożego wsparcia
Huzoor aa podkreślił, że przeciwnicy odrzucają Obiecanego Mesjasza, a zamiast tego oczekują fizycznego powrotu Proroka z Bani Isra’il. Jednak Obiecany Mesjasz as dał do zrozumienia, że obietnica Allaha spełnia się przez niego. Liczne znaki są widoczne zarówno na niebie, jak i na ziemi, a także poprzez ostrzeżenia i napomnienia. Jednak przeciwnicy pozostali głusi na te znaki, odmawiając zastanowienia się nad nimi.
Kalif aa powiedział, że pomimo nieustającego sprzeciwu, Allah nadal obdarza sukcesem i postępem Muzułmański Dżamaat Ahmadiyya. Co roku setki tysięcy ludzi dołącza do Dżamaat, składając przysięgę wierności i obejmując prawdziwą służbę Świętemu Prorokowi sa.
Rozważanie nad słowami Obiecanego Mesjasza
Khalifatul Masih aa stwierdził, że słowami Obiecanego Mesjasza as, będzie nadal mówił o znakach i potrzebach chwili. Służą one jako oświecające dowody prawdziwości twierdzeń Obiecanego Mesjasza. Huzoor aa wyraził również zamiar podzielenia się inspirującymi wiarę incydentami. Pokażą one, w jaki sposób Allah Wszechmogący prowadzi ludzi do przyjęcia prawdy o misji Obiecanego Mesjasza, spełniając proroctwa Świętego Proroka Muhammada sa i obietnice Allaha Wszechmogącego.
Obiecany Mesjasz powiedział:
„O poszukiwacze prawdy i prawdziwi miłośnicy islamu! Jest dla was wszystkich jasne, że ten wiek, w którym spędzamy nasze życie, jest tak mrocznym czasem, że skrajna niegodziwość przeniknęła wszystko, co istnieje w kwestiach wiary i uczynków. Gwałtowna burza występku i zepsucia szaleje ze wszystkich stron. To, co nazywa się wiarą, zastąpiono kilkoma słowami zwykłego werbalnego wyznania. Zjawiska określane jako dobre uczynki uważa się za zaspokojone przez wiele rytuałów, ceremonii, ekstrawagancji lub aktów hipokryzji. Podczas gdy są one całkowicie nieświadome tego, czym jest prawdziwa pobożność.
Nawet filozofia i naturalizm tego wieku stoją w jaskrawej opozycji do duchowego dobrostanu. Zauroczenie nimi okazuje się mieć niezwykle negatywny wpływ na tych, którzy się z nimi zapoznali. Uwodzi ich w stronę [duchowej] ciemności. Podsycają toksyczne elementy i budzą drzemiącego Szatana [wewnątrz]. Ci, którzy oddają się tym dyscyplinom, często rozwijają taki sceptycyzm w kwestiach religijnych, że zaczynają postrzegać zasady ustanowione przez Boga Wszechmogącego, a także akty czci związane z postem, modlitwą itp. z postawą pogardy i szyderstwa. Ich serca nie mają nawet żadnego szacunku ani czci nawet dla Istoty Boga Wszechmogącego. Wręcz przeciwnie, większość z nich zabarwiła się apostazją i wypełniona ateizmem. Pomimo bycia uznawanymi za potomków muzułmanów, są wrogami Wiary.
„Często zdarza się, że ci, którzy studiują na uczelniach, nie są nawet zwolnieni z nauki wymaganych dyscyplin, zanim nie uwolnią się i nie zrezygnują z Wiary i sympatii dla Wiary. To jest tylko jedna gałąź, o której wspomniałem, która jest obciążona owocami ciemności w obecnym wieku. Są jeszcze setki innych gałęzi oprócz niej, które są gorsze od niej!
„Ogólnie rzecz biorąc, zaufanie i uczciwość odeszły ze świata do takiego stopnia, jakby całkowicie zniknęły. Oszustwo i podstęp w pogoni za światowym bogactwem przekroczyły wszelkie granice. Osobę najbardziej przebiegłą ze wszystkich uważa się za najbardziej kompetentną ze wszystkich! Różne formy nieuczciwości, oszustwa, cudzołóstwa, oszustwa i fałszu; intrygi obfitujące w najbardziej rażący stopień przebiegłości i chciwości; i nawyki przepełnione złem rozprzestrzeniają się. Mściwość i kłótnie, połączone z najwyższym okrucieństwem, rosną. Wybuchła burza zwierzęcych i złych namiętności.
Im bardziej biegli i wprawni stają się ludzie w tych współczesnych naukach i prawach, tym bardziej brakuje im naturalnych cech szlachetności w usposobieniu i szlachetności postępowania oraz wrodzonych cech skromności, wstydu, bojaźni Bożej i uczciwości.
„Nauki chrześcijan również wymyślają różne rodzaje min, aby wysadzić [gmach] prawdy i uczciwości. Chrześcijanie żmudnie dokładają wszelkich starań, aby wymyślić wszystkie subtelne niuanse fałszu i fabrykacji, aby zniszczyć islam. Wykorzystują je przy każdej okazji i możliwości, aby ograbić [muzułmanów z ich wiary]. Kształtowane są zupełnie nowe paradygmaty, aby oszukać i najnowocześniejsze środki, aby wprowadzić w błąd. Rażąco obrażają Doskonałego Człowieka [Muhammada sa], który był dumą wszystkich Świętych, Koroną wszystkich Wybranych i Szefem wszystkich Szlachetnych Posłańców. Do tego stopnia, że islam i Świętego Przewodnika islamu przedstawia się diabolicznie przedstawiani w spektaklach teatralnych w różnych niepochlebnych tematach i karykaturach. Takie oszczerstwa propaguje się za pomocą teatru. Tam wykorzystano wszelkie nikczemności do poniżenia honoru islamu i Świętego Proroka sa.
„Teraz — o muzułmanie! — słuchajcie i słuchajcie uważnie. W takim stopniu, w jakim ten naród chrześcijański zastosował zawiłe oszczerstwa, aby utrudnić oczyszczający wpływ islamu, oddając się najbardziej zwodniczym oszukańczym machinacjom i łamiąc sobie kręgosłupy, propagując je, podczas gdy pieniądze leją się strumieniami, jakby to była woda. Podejmują wysiłki nawet do tego stopnia, że czepiając się najbardziej haniebnych środków — których wzmianka lepiej pominąć w tym eseju — dla samych magicznych wyczynów z dworu narodów chrześcijańskich i wyznawców Trójcy. Jest to całkowicie poza wiarą i wyobraźnią, aby naiwne dusze zostały uwolnione od tej europejskiej magii. Będzie tak dopóki Bóg Wszechmogący nie wymachnie tą Potężną Ręką, która zawiera w sobie moc cudu i dopóki nie rozbije tego czaru magii na kawałki tym cudem.
Aby więc udaremnić to zaklęcie, Bóg Wszechmogący udzielił tego cudu prawdziwym muzułmanom obecnej epoki. Wysłał tego swego sługę, aby stawił czoła wrogom – zaszczyciwszy go swoim objawieniem, słowem i szczególnymi błogosławieństwami. Obdarzył go doskonałym zrozumieniem subtelnych zawiłości swojej ścieżki. Zesłał mu mnóstwo niebiańskich cudów i znaków, duchowych spostrzeżeń i subtelności. Tak aby ten Niebiański Kamień mógł rozbić woskowego bożka przygotowanego przez europejskie czary.
„Dlatego — o muzułmanie! — przybycie tego pokornego jest cudem od Boga, który rozproszył ciemność tego czaru. Czyż nie było wymagane, aby cud pojawił się również na świecie, aby stawić czoła tej magii? Czy ta idea jest tak dziwna i niewiarygodna w waszych oczach, że Bóg Wszechmogący miałby objawić tak Boży blask, który niesie wpływ cudu, aby stawić czoła najbardziej rażącemu stopniowi podstępu, który nagromadził się aż do prawdziwej [zwodniczej] natury magii?” ( The Victory of Islam, s. 4-7)
Odpowiedź na fałszywe twierdzenie
Huzoor aa następnie odniósł się do fałszywych twierdzeń przeciwników Obiecanego Mesjasza as. Jednym z takich twierdzeń jest to, że Obiecany Mesjasz był rośliną Brytyjczyków na subkontynencie. Pomimo tego bezpodstawnego oskarżenia, Obiecany Mesjasz otwarcie wypowiadał się przeciwko złym uczynkom europejskich chrześcijan. Chociaż miało to miejsce podczas brytyjskich rządów w Indiach. Huzoor aa podzielił się dwuwierszem Obiecanego Mesjasza as, podkreślając nieuchronność jego mianowania. W jednym ze swoich dwuwierszy Obiecany Mesjasz stwierdził:
وقت تھا وقت مسیحا نہ کسی اور کا وقت
میں نہ آتا تو کوئی اور ہی آیا ہوتا
„To był rzeczywiście wyznaczony czas dla nikogo innego, jak tylko dla Mesjasza. Gdybym nie został wyznaczony, z pewnością pojawiłby się ktoś inny!” ( Durr-e-Sameen , str. 196)
Ten wers, jak powiedział Huzoor aa, oddaje głębokie pragnienie i troskę, jakie Obiecany Mesjasz miał dla stan islamu, co ostatecznie doprowadziło do jego Bożego powołania. W swoich pismach i spotkaniach Obiecany Mesjasz namiętnie przedstawiał opłakany stan epoki i pilną potrzebę odrodzenia.
Spełnienie się proroctw i znaków
Kontynuując swoje przemówienie, Huzoor aa rozwinął temat spełnienia się licznych proroctw dotyczących nadejścia Obiecanego Mesjasza. Huzoor aa powiedział, że te proroctwa, znajdują się zarówno w tekstach sunnickich, jak i szyickich. Miały zostać spełnione przez oddanego wyznawcę Świętego Proroka Muhammada sa. Jedno z takich proroctw mówi o znakach nadejścia Mahdiego. W tym o wystąpieniu zaćmień Słońca i Księżyca w czasie Ramadanu oraz wybuchu poważnej zarazy.
Huzoor aa wyjaśnił, że znaki te miały się objawić w czasie, gdy Obiecany Mesjasz będzie wyśmiewany, tak jak Jezus był wyśmiewany, zanim podobne znaki pojawiły się w jego czasach. Proroctwa wskazywały, że znaki te będą służyć jako ostrzeżenie. Dowodzą prawdziwości twierdzenia Mesjasza i Mahdiego.
Manifestacja obiecanych znaków
Kalif aa opowiedział, że te znaki rzeczywiście się objawiły, świadcząc o prawdziwości twierdzeń Obiecanego Mesjasza. W 1894 i 1895 roku, w miesiącu Ramadan, zaćmienia Słońca i Księżyca miały miejsce zgodnie z przepowiedzianymi datami, zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. Te niebiańskie wydarzenia służyły jako znaki ostrzegawcze i stały się środkiem przewodnim dla wielu. Ponadto, zaraza, która wybuchła w Indiach, trwała przez znaczny czas. To skłoniło wielu do przystąpienia do bai’at Obiecanego Mesjasza as.
Huzoor aa wspomniał dalej, że nawet dzisiaj, szczere i oddane osoby, po usłyszeniu o tych proroctwach i ujrzeniu ich spełnienia, nie wahają się przyjąć prawdy i dokonać w bai’at Obiecanego Mesjasza as. W rezultacie, każdego roku, tysiące ludzi dołącza do Muzułmańskiego Dżamaatu Ahmadiyya.
Siła argumentu Obiecanego Mesjasza as
Kalif aa przedstawił następnie jeden z takich incydentów: Misjonarz z Ghany poinformował, że odwiedzili Techiman w Ghanie i pobliski obszar. Podczas wizyty nawiązali kontakt z lokalnym imamem, który pozwolił im poprowadzić piątkową modlitwę. W swoim kazaniu misjonarz odniósł się do śmierci Jezusa as, po czym nastąpiła sesja pytań i odpowiedzi.
Po powrocie na ten teren ponownie poprowadzili modlitwę Dżummah i omówili znaki Obiecanego Mesjasza, szczególnie zaćmienia Słońca i Księżyca. Po modlitwie 15 rodzin otwarcie wyraziło zadowolenie z argumentów Dżamaat. Wszyscy złożyli bai’at i przyjęli Ahmadiyyat. W rezultacie w tym rejonie powstał nowy lokalny oddział Dżamaat.
Kalif aa podkreślił, że incydent ten jest przykładem szczerości tych, którzy po usłyszeniu znaków natychmiast podejmują bai’at. Jednakże zauważył również, że ci, którzy sprzeciwiają się z czystej wrogości, nie mają lekarstwa.
Rozważając podejście Obiecanego Mesjasza as, Huzoor aa podkreślił, że zawsze mówił z rozsądkiem, logiką i solidnymi argumentami. Ta tradycja jest kontynuowana w Muzułmańskim Dżamaacie Ahmadiyya, jak nauczał nas Obiecany Mesjasz as. Z kolei Khalifatul Masih aa wskazał, że wielu muzułmańskich duchownych ucieka się do przemocy, wzywając do zabijania i bicia Ahmadi. Zachowują się tak, ponieważ brakuje im racjonalnych argumentów na poparcie swojego stanowiska.
Huzoor aa wspomniał, że Obiecany Mesjasz uznał prawo ludzi do zadawania pytań. Mogą zapytać: „Dlaczego powinniśmy zaakceptować to twierdzenie i jakie są argumenty, dowody i dowody je wspierające?”
W odpowiedzi Obiecany Mesjasz wyjaśnił, że czas, miejsce i okoliczności jego przyjścia są dokładnie zgodne ze wskazówkami zawartymi w Koranie i hadisach. Konkretne znaki związane z jego przyjściem, zarówno niebiańskie, jak i ziemskie, spełniły się w wyznaczonym czasie, w wyznaczonym miejscu i poprzez jego osobę. Ponadto Allah obdarzył go wiedzą i cechami przepowiedzianymi jako związane z prawdziwym Mesjaszem i Mahdim. Aby jeszcze bardziej uspokoić wierzących, Obiecany Mesjasz przedstawił niebiańskie znaki jako dowód.
Potrzeba reformatora
Huzoor aa zauważył, że wielu spośród ummah uznaje potrzebę reformatora w tej epoce. Pomimo tego uznania, nie akceptują reformatora zesłanego przez Boga. Zamiast tego osiągnęli ekstremalne poziomy sprzeciwu wobec niego. Odrzucili tę samą osobę, która została Boża wyznaczona do ożywienia i reformy wiary.
Obiecany Mesjasz as kiedyś powiedział:
„Pewnego razu pewien hinduski dżentelmen, którego nazwiska nie pamiętam, przyszedł do mnie do Qadian. Powiedział, że chce zwołać konferencję religijną i poprosił mnie o napisanie artykułu o pięknie mojej religii, który miał zostać odczytany na konferencji. Początkowo się wahałem, ale nalegał, abym napisał. Wiem, że nie mogę nic zrobić o własnych siłach — w istocie, nie mam żadnej siły. Nie mogę mówić, jeśli Bóg nie każe mi mówić, ani nie mogę nic zobaczyć, jeśli On nie każe mi widzieć. Dlatego modliłem się do Boga, aby objawił mi wykład, który mógłby zwyciężyć nad wszystkimi przemówieniami tej konferencji. Po tej prośbie poczułem, że tchnięto we mnie siłę. Poczułem w sobie poruszenie tej niebiańskiej mocy.
„Moi przyjaciele, którzy byli wówczas obecni, wiedzą, że nie napisałem żadnego wstępnego szkicu tego wykładu. Cokolwiek napisałem, pisałem improwizacyjnie. I pisałem z taką szybkością i pośpiechem, że kopista miał trudności z nadążaniem za mną. Kiedy skończyłem pisać wykład, otrzymałem to objawienie od Boga Wszechmogącego:
مضمون بالا رہا
,,Ten dokument został uznany za najwyższy’’. Dlatego też, gdy odczytano tę rozprawę na konferencji, publiczność była rozemocjonowana. Ze wszystkich stron słychać było oklaski. Były tak głośne, że przewodniczący konferencji, hinduski dżentelmen, nie mógł powstrzymać się od wykrzyknięcia: ,,Ta praca została uznana za najważniejszą ponad wszystkie inne!’’
„Angielska gazeta, Civil and Military Gazette, która jest wydawana w Lahore, również opublikowała swoje świadectwo, że gazeta ta przewyższa wszystkie inne. Około dwudziestu gazet w urdu również złożyło takie samo świadectwo. Z wyjątkiem kilku uprzedzonych osób, na językach wszystkich w trakcie tej konferencji było, że ta gazeta odniosła triumf.
„Do dziś są setki ludzi, którzy nadal składają to samo świadectwo. Tak więc, dzięki świadectwu każdej sekty, jak również angielskich gazet, moje proroctwo, „Praca ta została uznana za najważniejszą przewyższyła wszystkie inne”, spełniło się. To wyzwanie było podobne do tego, które Prorok Musa as [Mojżesz] musiał podjąć przeciwko czarownikom.
Ponieważ na tej konferencji przedstawiciele różnych szkół myślenia wygłosili przemówienia na temat swoich wiar. Niektórzy z nich byli chrześcijanami, niektórzy hinduistami z Sanatan Dharam lub Aryah Samaj; niektórzy Brahmus, niektórzy Sikhami; niektórzy muzułmanami, którzy się nam sprzeciwiają. Wszyscy zamienili swoje laski w wyimaginowane węże. Ale kiedy Bóg uwolnił przeciwko nim rózgę prawdy islamu w formie czystego i głębokiego dyskursu, zamienił się w pytona i pożarł ich wszystkich. Do dziś ludzie chwalą dyskurs, który wyszedł z moich ust. فالحمد للہ علٰی ذٰلک [Niech będzie pochwalony Allah za to wszystko]”. ( Filozofia Bożego Objawienia , s. 354-355)
Kalif aa mówił następnie o trwałym wpływie wykładu Obiecanego Mesjasza, „ Filozofia nauk islamu ”. Wspomniał, że praca ta jest nadal doceniana i uznawana. Nie tylko w czasach Obiecanego Mesjasza, ale nawet dzisiaj. Głębokie spostrzeżenia na temat nauk islamu zawarte w wykładzie inspirują wielu. Wiele osób pisze listy o tym, jak wpłynął on na ich życie i je poprawił.
Bai’at poprzez filozofię nauk islamu w Mali
Huzoor aa podzielił się następnie inspirującym wydarzeniem z Mali. Pewien mężczyzna odwiedził stoisko z książkami Ahmadiyya w 2022 roku,. Nabył tam książkę The Philosophy of the Teachings of Islam. Po jej przestudiowaniu przekonał się o wielkości jej autora. Zaczął modlić się o wskazówki. Następnie miał sen, w którym powiedziano mu, że autor książki jest prawdziwym przewodnikiem islamu w tej epoce. Bez wcześniejszego związku z Muzułmańskim Dżamaatem Ahmadiyya nie mógłby kontynuować badań. Jednak, gdy ponownie w tym roku natknął się na stoisko z książkami, był przeszczęśliwy. Objął misjonarza i wyraził chęć złożenia przysięgi wierności Obiecanemu Mesjaszowi as.
Następnie Huzoor opowiedział dalsze wydarzenia.
Bai’at w Burkina Faso
W Dori, Burkina Faso, z powodu obaw o bezpieczeństwo, misjonarz skupił się na szerzeniu przesłania Ahmadiyyat w mieście. W rezultacie 37 osób przyjęło Ahmadiyyat. Wśród nich był biznesmen głęboko poruszony Filozofią nauk Islamu, który stwierdził, że chętnie zapłaciłby znaczną sumę za tak cenną książkę. Ten incydent podkreśla głęboki wpływ literatury Obiecanego Mesjaszaas na ludzi. To doprowadziło ich do przyjęcia Ahmadiyyat.
Tanzania
W Tanzanii członek parlamentu, po rozmowie z misjonarzem Ahmadiyya i przestudiowaniu literatury, w tym suahilijskiego tłumaczenia Kashti-e-Nuh, ostatecznie złożył przysięgę wierności Obiecanemu Mesjaszowi wraz ze swoją żoną. Oboje stwierdzili, że podjęli decyzję z pełnym przekonaniem. Uczynili to bez żadnej zewnętrznej presji, kierując się wyłącznie zadowoleniem swoich serc.
Uznanie prawdy w Indiach
Na targach książki w Indiach muzułmański członek parlamentu prywatnie przyznał prawdę Ahmadiyyat po dyskusji z misjonarzem Ahmadiyyat na temat śmierci Jezusa as wyjaśnioną w Świętym Koranie. Przyznał, że Ahmadiyyat opiera się na prawdzie i że muzułmanie powinni uczyć się od Ahmadiyyat. Wyznał, że ograniczenia polityczne uniemożliwiły mu publiczne poparcie Dżamaat. Spowodowane to było strachem przed utratą głosów i napiętnowaniem jako niewierni.
Obiecany Mesjasz powiedział:
„Bóg Wszechmogący udzielił mi tysięcy takich znaków, które skutkują urzekającą wiarą w istnienie Allaha Wszechmogącego. Tak duża liczba osób z mojej społeczności jest tu dziś obecna. Kto z nich nie był świadkiem przynajmniej kilku znaków tego rodzaju? Jeśli sobie tego życzycie, setki innych mogłyby to potwierdzić. Czyż nie usatysfakcjonowano dużej liczby osób spośród pobożnych i świętych, prawych i pobożnych, posiadających inteligencję i wgląd w każdym aspekcie, a także dobrze ugruntowanych pod względem zatrudnienia? Czyż ci ludzie nie byli świadkami takich rzeczy, których osiągnięcie nigdy nie byłoby w mocy człowieka? Jeśli ci ludzie zostaną przesłuchani, każdy z nich ogłosi się pierwszym z tych, którzy dają świadectwo w tym względzie.
Czy jest możliwe, aby ludzie ze wszystkich środowisk, w tym erudyci, uczeni, lekarze, lekarze, kupcy, święci, przywódcy duchowi, prawnicy i szanowani urzędnicy, ogłaszali, że byli świadkami tylu niebiańskich znaków na własne oczy, jeśli najpierw sami nie byli w pełni usatysfakcjonowani? A kiedy tacy ludzie faktycznie oświadczają to, co powiedziałem — a każdy, kto zaprzecza temu faktowi, może go potwierdzić — to w świetle tego zbiorowego świadectwa należy zastanowić się nad wnioskiem, do którego dojdzie poszukiwacz prawdy. Jeśli naprawdę jest prawdziwym poszukiwaczem prawdy.
Przynajmniej osoba nieświadoma może docenić bez cienia wątpliwości, że jeśli ta grupa ludzi składająca się z dobrze wykształconych, mądrych i zamożnych, a także tych, którzy nie są od nikogo zależni finansowo, z łaski Allaha, nie była całkowicie pewna moich twierdzeń. Jeśli nie byli w pełni usatysfakcjonowani w odniesieniu do mnie, dlaczego mieliby opuszczać swoje domy i znosić rozłąkę ze swoimi bliskimi, aby żyć ze mną tutaj w trudnych warunkach jako wędrowcy? Dlaczego są zawsze oddani i gotowi wspierać finansowo moją społeczność, biorąc pod uwagę ich indywidualne okoliczności?
„Wszystko ma swój wyznaczony czas. Wiosna przychodzi w wyznaczonym czasie, podobnie jak pora monsunowa. Nie ma nikogo, kto mógłby pokrzyżować plany Boga”. ( Malfuzat [angielski], tom 2, str. 34)
Chrześcijanie akceptują islam w Kongo-Brazzaville
W Kongo-Brazzaville, chrześcijański ksiądz odwiedził meczet Ahmadiyya, wyrażając obawy, że nauki Islam Ahmadiyyat podważają przekonania jego zgromadzenia. Po rozmowie z misjonarzem Ahmadiyyat, ksiądz nie był w stanie odpowiedzieć na kluczowe pytania dotyczące Jezusaas. W rezultacie, sześć osób towarzyszących księdzu przyjęło islam Ahmadiyyat, uznając logiczną i racjonalną wyższość nauk islamskich nad chrześcijaństwem. Ksiądz przyznał siłę nauk islamskich. Czuł się jednak zobowiązany pozostać w kościele. Znaczna liczba osób z tego obszaru dołączyła teraz do Dżamaat, tworząc nowy lokalny oddział.
Ekspansja Ahmadiyyat w Gwinei-Konakry
W Gwinei-Konakry zainaugurowano nowy meczet lub dom misyjny. Pomimo wielu edyktów niewiary skierowanych przeciwko Dżamaat, Allah nadal otwiera nowe ścieżki dla rozprzestrzeniania się islamu Ahmadiyyat, pozwalając Dżamaat rozwijać się i ustanawiać w nowych regionach.
Transformacja byłego przeciwnika we Francji
We Francji pewien Ahmadi zapoznał swojego przyjaciela, należącego do sekty salafickiej, z naukami Ahmadiyyat. Początkowo przyjaciel zareagował z silnym gniewem. Postanowił zerwać więzi z Ahmadi ze względu na ich odmienne przekonania, szczególnie dotyczące śmierci proroka Jezusa as.
Jednak z czasem, ta osoba zaczęła osobiście studiować różnorodną literaturę islamską. Szukał odpowiedzi w różnych sektach i Muzułmańskim Dżamaacie Ahmadiyya. Odkrył, że wyjaśnienia dostarczane przez Ahmadiyya, szczególnie z Tafsir-e-Kabir Hazrat Musleh-e-Maudara, przyniosły jasność i satysfakcję. W przeciwieństwie do mylących i niejednoznacznych odpowiedzi z innych sekt. Po latach dogłębnych studiów, zbliżył się do Dżamaatu. Ostatecznie zdecydował się złożyć bai’at i przyjąć Ahmadijjat. Ten incydent podkreśla, jak szczerzy poszukiwacze prawdy, wolni od arogancji i uporu, są prowadzeni przez Allaha do przyjęcia Ahmadiyyatu.
Następnie Kalif opowiedział wiele innych inspirujących wydarzeń, w których opowiedział, jak Allah prowadził ludzi do islamu Ahamdiyyat.
Obiecany Mesjasz powiedział:
„Będę to głosił raz po raz – od czego nie mogę się powstrzymać – że jestem tym, którego posłano w wyznaczonym czasie dla odnowy ludzkości. Po to, aby Wiara mogła mocno zakorzenić się w sercach. Jestem posłany w ten sam sposób, co ten [tj. Jezus as], który został posłany po człowieku Bożym, Kalimullah [tym, który rozmawia z Allahem; tj. Mojżesz as], i którego dusza została wniesiona do Nieba po wielu cierpieniach podczas panowania Heroda. Tak więc, zatem drugi Kalimullah [tj. Muhammad sa ] – który jest w rzeczywistości najważniejszy ze wszystkich i jest Naczelnym Prorokiem – przybył, aby ukarać innych „faraonów”. Powiedziano o nim:
اِنَّاۤ اَرۡسَلۡنَاۤ اِلَیۡکُمۡ رَسُوۡلًا ۬ۙ شَاہِدًا عَلَیۡکُمۡ کَم َاۤ اَرۡسَلۡنَاۤ اِلٰی فِرۡعَوۡنَ رَسُوۡلًا
[„Zaprawdę, posłaliśmy wam Posłańca, który będzie świadkiem nad wami, tak jak posłaliśmy Posłańca do Faraona” (Sura Al-Muzzammil, 73:16).]
„Następnie on — który w swojej misji był podobieństwem pierwszego Kalima, choć przewyższał go rangą — otrzymał również obietnicę [wyznawca jego przyjścia] podobieństwa Mesjasza. I to podobieństwo do Mesjasza [tj. Mirza Ghulam Ahmad as ] — noszącego moc, ducha i unikalny charakter Mesjasza Syna Marii — zstąpił z Nieba w czasie, który przypomina ten sam wiek [pierwszego Mesjasza] i po niemal takim samym okresie czasu, jaki istniał od czasu pierwszego Kalima do czasu Mesjasza Syna Marii; to jest, w czternastym wieku.
To zstąpienie miało duchową naturę, tak jak zstąpienie [duchowo] doskonałych ludzi następuje dla odnowy ludzkości po ich [duchowym] wzniesieniu. I zstąpił w wieku przypominającym pod każdym względem ten sam wiek, w którym zstąpił Mesjasz Syn Marii, aby mógł być Znakiem dla tych, którzy się zastanawiają”. ( Zwycięstwo Islamu, s. 10-11)
Obiecany Mesjasz as powiedział także:
„Wycofaj się i lękaj się Jego gniewu, i zrozum z całą pewnością, że przypieczętowałeś swój los swoimi zepsutymi czynami. Gdyby Bóg naprawdę był z tobą, nie musiałbyś uciekać się do tak wielkiego oszustwa. […]
„Czy nie widzisz, że podczas gdy ty malejesz, my wciąż rośniemy? Gdybyś naprawdę stał po stronie prawdy, czy twój wynik w tym konkursie byłby taki, jaki jest teraz?” ( Nuzul-ul-Masih , Ruhani Khazain, tom 18, str. 409)
Uwagi końcowe i modlitwy
W swoich ostatnich uwagach Khalifatul Masih podkreślił, że Boża pomoc i wsparcie Allaha pozostają niezłomnie z Obiecanym Mesjaszem as. Kieruje serca ku akceptacji jego przesłania. Zapewnia, że opozycja zachwieje się w swoich próbach powstrzymania postępu Ahmadiyyat.
Ta rosnąca akceptacja nakłada na członków Muzułmańskiego Dżamaatu Ahmadiyya znaczną odpowiedzialność, aby nieustannie reformować siebie i dążyć do ucieleśniania nauk islamu w sposób, który prawdziwie odzwierciedla ich zaangażowanie w bai’at Obiecanego Mesjasza as.
Kalif przypomniał Dżamaat, że ich dobre czyny służą jako cichy tabligh. Inspirują niezliczone jednostki poprzez ich wzorowe zachowanie.
Namawiał każdego Ahmadi do podejmowania nieustających wysiłków, aby stać się żywym ucieleśnieniem nauk islamu. Przyczyni się w ten sposób do wypełnienia misji Obiecanego Mesjasza.
Khalifatul Masih aa modlił się, aby Allah umożliwił wszystkim Ahmadi osiągnięcie tego szlachetnego celu.
Huzoor aa wyraził również swoje modlitwy o bezpieczeństwo wszystkich uczestników Dżalsa Salana Niemcy 2024. Na zgromadzeniu było obecnych 42 000 uczestników. Kalif prosił Allaha o zapewnienie im bezpiecznego powrotu do domu i ochronę przed jakąkolwiek krzywdą lub niepokojem.
Zachęcał również do modlitw za Ahmadi, którzy doświadczają prześladowań i ograniczeń, prosząc Allaha o udzielenie im wolności.
Rozmyślając nad niedawnym orzeczeniem sądu dotyczącym Ahmadi, Huzoor aa przestrzegł Ahmadi przed surowymi analizami i krytyką jednostek. Podkreślił, że Ahmadi nie muszą polegać na żadnych ludzkich osądach. Powinni pokładać ufność wyłącznie w Allahu, Jedynym prawdziwym Bogu. Zachęcał Ahmadi do angażowania się w szczerą modlitwę i oddawanie czci, ufając, że Allah przyniesie ulgę i ukojenie. Jednocześnie wprawi to w zakłopotanie wrogów Dżamaat.
Na koniec Huzoor aa wezwał Dżamaat do modlitwy o ogólny stan świata. Balansuje on na krawędzi katastrofy z powodu nieuznania swojego Stwórcy. Modlił się, aby Allah udzielił mądrości światu i ochronił Ahmadi przed niszczycielskimi skutkami wojny.
Po czym Khalifatul Masih aa poprowadził zgromadzenie w cichej modlitwie, aby zakończyć sesję.
Następnie nastąpiły chóralne poematy, prezentowane przez różne grupy w ich językach.