Аҳмадия Мусулмон Жамоати

Ҳалқаро Аҳмадия Мусулмон Жамоати қандайдир бир сиёсий ёки дунёвий ҳаракатнинг номи эмас, аксинча у пайғамбарлик йўлида тузилган соф бир диний жамоатдир. У фақатгина одамзотнинг руҳоний таълим-тарбиясини кўзлаб келаётган ҳаракатдир. Аллоҳ таолонинг ўзгача инъоми билан Аҳмадия Мусулмон Жамоати бугунги кунда дунёдаги 200дан ортиқ мамлакатда ўз фаолиятини юргизиб келмоқда. Унинг ер юзида миллионлаб аъзолари бор. Ҳозирги кунда жамоатнинг маркази Лонодонда жойлашгандир.

Аллоҳ таоло одамзотни ҳақ йўлга бошлаш учун пайғамбарларни юбора бошлаган ҳамда айрим ривоятларга кўра бир юз йигирма тўрт минг (124000) пайғамбар келган. Пайғамбарларнинг ушбу занжири суюкли Пайғамбаримиз Ҳазрат Муҳаммад Мустафо саллаллоҳу алайҳи ва салламга келиб, ўзининг энг юқори чўққисига етди. Ул зот саллаллоҳу алайҳи ва салламдан олдинги барча пайғамбарларнинг иш-фаолият вазифалари давр, ҳудуд ва жамият жиҳатидан ҳам чегараланган эди. Фақат суюкли Пайғамбаримиз Ҳазрат Муҳаммад Мустафо саллаллоҳу алайҳи ва саллам бутун инсониятга пайғамбар қилиб юборилганлиги билан эъзозланган. Ул зотга Қуръони Карим шаклида берилган шариатда то қиёмат кунигача пайдо бўладиган масалаларнинг ечими мавжуд.

Демак, бу ерда қуйидагича савол туғилади: Пайғамбаримиз Ҳазрат Муҳаммад Мустафо саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг خاتم النبیین Хотамун Набиййин (барча пайғамбарларнинг муҳри) эканлиги ва Қуръони Карим қиёмат кунигача дастурул амал эканлигига қарамасдан қандайдир бир Масийҳ ёки Маҳдийнинг чиқиш заруратининг фойдаси нима? Ушбу саволга жавобни қуйидаги ҳадислардан осонгина топса бўлади:

«Ҳазрат Али разияллоҳу анҳу Пайғамбаримиз Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламдан нақл қилади: «Яқин орада шундай бир давр келиб, Исломнинг номи ва Қуръоннинг ёзувигина қолади. У даврдаги одамларнинг масжидлари чиройли кўринади, лекин ҳидоятдан бўм-бўш бўлади. Уларнинг уламолари осмон остидаги энг ёмон махлуқ бўладилар, улардангина фитна-фасодлар чиқиб, уларгагина қайтади. («Мишкот» Илм китоби, учуинчи боб, 38-бет; «Канз ул-уммол«» 6-бет, 43/6).

Аниқроқ қилиб айтганда, барча ёмонликларнинг бош ана ўшалар бўладилар.

Ҳазрат Абдулла ибн Амар разияллоҳу анҳу нақл қиладиларки, Пайғамбаримиз Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилинади: «Менинг умматим Бани Исроил учраган аҳволга дуч келади. Улар оёқ кийимнинг бири иккинчисига ўхшагани каби бир-бирига ўхшаб қоладилар. Агар уларнинг бирортаси ўз онаси билан жинсий муносабатда бўлган бўлса, менинг умматимда ҳам шундай бадбахт биров чиқиб қолади. Бани Исроил етмиш икки (72) фирқага бўлиниб кетган бўлса, менинг умматим етмиш уч (73) фирқага бўлиниб кетади. Бироқ биттасидан бошқа барчаси дўзахий бўлади. Саҳобалар ўша қайси фирқа эканлигини сўрашганда, Пайғамбаримиз Ҳазрат Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам шундай марҳамат қилдилар: «У жамоат менинг ва саҳобаларимнинг изида бўлади». («Термизий» Иймон китоби, бу умматнинг фирқаланиши боби, 2-том, 89-бет; «Жомиъ ус-Сағийр» 2-том, 110-бет)

Пайғамбаримиз Ҳазрат Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламдан Ҳазрат Абу Саъийд Худрий разияллоҳу анҳу ривоят қиладиларки: «Сизлар худди бир оёқ бошқасига ва бир қўл бошқасига ўхшаб, заррача ҳам фарқ қолмагани сингари ўзларингиздан олдинги қавмларнинг изидан борасизлар. Агар, улар қандайдир бир калтакесак уясига киришса, сизлар ҳам уларга эргашасизлар». Биз: «Эй, Аллоҳнинг пайғамбари саллаллоҳу алайҳи ва саллам! Сиз яҳудий ва насоронийларни айтмоқдамисиз?» – деб сўрадик. Пайғамбаримиз Ҳазрат Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам «Бўлмаса ким?» – деб жавоб бердилар». («Бухорий», Суннатни маҳкам тутиш китоби, Набий саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг: «Ла таттабиъунна ман кона қабликум» деганлари бобида)

Юқорида мисол келтирилган ҳадислардан қуйидаги нарсалар ойдинлашади: руҳоний томондан «куз мавсуми» деб аталган даврнинг Муҳаммад Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг умматига дуч келиши бу – ёзилган тақдир эди. Ўшандай вақтда Қурони Карим ва ҳадислардан, шунингдек салаф уламоларнинг сўзларидан ҳам келиши тасдиқланган бир ислоҳчининг чиқиши зарур эди.

Демак, ваъда қилинган инсоннинг келишини талаб қилиб турган аҳвол ва воқеалар юз берганда, Аллоҳ таоло Халқаро Аҳмадия Мусулмон Жамоатининг асосчиси Ҳазрат Мирзо Ғулом Аҳмад алайҳиссаломни Ҳиндистоннинг Қодиён деган бир белгисиз қишлоғидан чиқарди. У киши 1889-йилнинг 23-март куни ушбу муборак жамоатга асос солдилар. Ушбу Мавъуд (ваъда қилинган) Жамоатга қуйидаги оятда ишора бор:وَّاٰخَرِیۡنَ مِنۡہُمۡ لَمَّا یَلۡحَقُوۡا بِہِمۡҲазрат Мирзо Ғулом Аҳмад Қодиёний алайҳиссалом Аллоҳ таолодан хабар олиб, «Аллоҳ таоло шу даврни ислоҳ қилиш учун мени тайинлаган, шунингдек севимли Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи ва саллам олдиндан хабар берган Имом Маҳдий ҳамда Масийҳи Мавъуд менман», – деб эълон қилдилар. У киши 85 тага яқин китоб ёзган.

У киши умр бўйи Исломнинг гўзал таълимоти ва Қуръони Карим нурларини дунёга таратиш учун банд бўлган. У киши 1908-йилнинг 26-май куни бу дунёдан кўз юмди.

Бу дунёдан кўз юмгандан сўнг Қуръони Карим ва Пайғамбаримиз Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам олдиндан қилган башоратлар бўйича хилофат системаси тузилди. Ҳазрат Мавлавий Нуриддин разияллоҳу анҳу Ҳазрат Имом Маҳдий алайҳиссаломнинг биринчи халифаси бўлиб сайланди. Ҳазрат Мавлавий Нуриддин разияллоҳу анҳу 1914-йил қазо қилгач, Ҳазрат Имом Маҳдий алайҳиссаломнинг ўғли Ҳазрат Мирзо Башириддин Маҳмуд Аҳмад разияллоҳу анҳу Имом Маҳдий алайҳиссаломнинг 2-халифаси бўлиб сайланди. У киши 1965-йили вафот этганидан кейин ўғли Ҳазрат Ҳофиз Мирзо Носир Аҳмад раҳимаҳуллоҳ Имом Маҳдий алайҳиссаломнинг 3-халифаси бўлиб сайланди. У киши 1982-йили бу дунёдан ўтгандан сўнг, Ҳазрат Мирзо Тоҳир Аҳмад раҳимаҳуллоҳ 4-халифа бўлиб сайланди. Бу киши Ҳазрат Имом Маҳдий алайҳиссаломнинг невраси бўлган. 4-халифа Ҳазрат Мирзо Тоҳир Аҳмад раҳимаҳуллоҳ 2003-йилнинг 19-апрелида Англиянинг Лондон шаҳрида оламдан ўтди. Унинг вафотидан кейин Ҳазрат Мирзо Масрур Аҳмад аййадаҳуллоҳу таоло би-насриҳил азиз Имом Маҳдий алайҳиссаломнинг 5-халифаси бўлиб сайланди. Бу улуғ зот ҳозир Лондон шаҳрида яшамоқда.

АҲМАДИЯ ОЛИЙ СИЛСИЛАСИГА БАЙЪАТ ШАРТЛАРИ

Муаллиф: Ҳазрат Мирзо Ғулом Аҳмад Қодиёний Масиҳи Мавъуд ва Маҳдийи Маъҳуд алайҳиссалоту вассалом

1. Байъат қилувчи то қабрга киргунга қадар келажакда ширкдан ўзини олиб қочишга чин дилдан аҳд қилади.
2. Ёлғончиликдан, зинодан, ёмон кўз билан қарашдан ва ҳар бир фисқу фужур ва зулму хиёнатдан, фитна ва исён тариқаларидан ўзини сақлайди ва нафс васваса солган вақтда қанчалик эҳтирос кучаймасин уларга бўйсунмайди.
3. Худо ва Расулуллоҳ ҳукмига мувофиқ кандасиз беш вақт намозни адо этади ва иложи борича таҳажжуд намозини ўқиш ва ўз Пайғамбари карим саллаллоҳу алайҳи васалламига дуруд йўллаш ва ҳар куни ўз гуноҳларини кечишни ва истиғфор қилишни давом эттиришни ихтиёр айлайди ва чин кўнгилдан Аллоҳ таоло эҳсонларини ёд этиб, унга ҳамду сано айтишни кундалик вазифаси қилиб олади.
4. Аллоҳнинг барча яратганларига, хусусан, мусулмонларга ўз нафсоний жўшқинлиги туфайли тили, қўли ва бошқа йўллар билан ҳеч бир турдаги ножойиз озор бермайди.
5. Ранжишу роҳат, йўқотишу топиш, неъмату бало ҳолатларида ҳам Аллоҳ таолога вафодор қолади ва хар ҳолатда ҳам тақдирга тан беради. Унинг йўлида ҳар қандай таҳқиру аламни қабул қилиш учун тайёр туради ва бирор мусибат рўй берганида Ундан юз ўгирмайди, балки йўлида олға силжийверади.
6. Бидъату хурофот ва ҳаю ҳавасдан ўзини олиб қочади ва Қуръони шариф ҳукмронлигини бутунлай қабул этади ва Аллоҳнинг каломи ва Расулуллоҳ айтганларини кундалик турмушида дастурул амал деб билади.
7. Мутакаббирлик ва мағрурликни бутунлай ташлайди. Камтарлик ва камсуқумлик, хушхулқлик, мулойимлик ва мискинлик билан яшайди.
8. Дин, динга ҳурматни ва Исломга ҳамдардликни ўз жони, ўз моли, ўз иззат-обрўси, ўз авлоди ва барча яқин одамларидан ҳам азизроқ кўради.
9. Аллоҳнинг яратган жондорларига ҳамдардликда Аллоҳнинг йўлида машғул бўлиб қолаверади, аммо у қўлидан келганича Худо берган куч қувват ва неъматлар билан одамзодга фойда етказади.
10. Бу ожиз билан яхшиликка итоат этиш аҳдида тузилган холисан лиллоҳ биродарлик риштаси ўла-ўлгунча давом эттирилади, ва бу биродарлик билан боғланиш дунёвий алоқалар ва ришталарда ҳамда барча ходимона ҳолатларда мисли йўқ энг аъло даражада бўлади. («Иштиҳор такмили таблиғ» 1889 йил 12 январь)