Қуръони Карим фарз қилган энг муҳим чанда мақсадлари унинг номидан, яъни «закот» сўзининг ўзидан ойдинлашади. «Закот» сўзи тозалаш ва парвариш қилиш деган маънони англатади. Жами мол-мулкдан жамият улуши бўлиб қўйилганидан кейин қолган мол-мулк ўз эгалари учун пок бўлиб қолади. Сўнгра олинган мол-мулк жамоат ва жамият фойдаси ва хизмати учун сарфланади. Шундай қилиб, жамият парвариш кўради.
Закот Исломнинг учинчи рукнидир. Бундан Ислом инсонга ўз шериклари ҳақида юклаган масъулиятнинг муҳим эканлиги ҳам зоҳир бўлади.
1. Ва намоз адо этинглар ва закот беринглар ҳамда руку қилгувчилар билан бирга руку қилинглар.
(Ал-Бақара 2: 44)
2. Бас, қариндошга, шунингдек, мискин ва мусофирга унинг ҳақини беринглар. Бу Аллоҳнинг розилигини хоҳлайдиганлар учун яхши нарсадир. Ва ана ўшалар нажот топгувчилардир.
(Ар-Рум 30: 39)
3. Ва уларнинг мол-мулкида сўрагувчилар ва савол бермайдиган муҳтожлар учун бир ҳақ бор эди.
(Аз-Зориёт 51: 20)
4. Ва улар мол-мулкларида бир маълум ҳақ бор зотлардир –
5. Сўрагувчилар ва маҳрумлар учун.
(Ал-Маориж 70: 25-26)
6. Садақалар фақат ҳожатмандлар, мискинлар, (садақа) йиғувчилар, кўнгиллари кўтарилиши лозим бўлганлар, қулларни озод қилдириш, қарздорлар, Аллоҳнинг йўлида умумий харж қилиш ва мусофирлар учундир: бу Аллоҳ томонидан фарздир. Ва Аллоҳ доимий билгувчи (ва) ўта ҳикмат соҳибидир.
(Ат-Тавба 9: 60)
7. Эй, иймон келтирганлар! Бирорта тижорат ва бирорта дўстлик ҳамда ҳеч қандай шафоат бўлмайдиган кун келишидан олдинроқ Биз сизларга ато этган нарсалардан сарфланглар. Ва кофир кимсаларгина золимдирлар.
(Ал-Бақара 2: 255)
8. Аллоҳ йўлида молларини сарф қиладиган зотларнинг мисоли еттита бошоқни ўстирадиган (ва) ҳар бошоқ юзтадан дондан иборат бўлган уруққа ўхшайди. Ва Аллоҳ истаган киши учун (бундан ҳам) кўпайтириб беради. Ва Аллоҳ кенглик ато этгувчи (ва) доимий билгувчидир.
9. Аллоҳ йўлида молларини сарф қиладиган, сўнгра сарф қилгани кетидан миннат қилиб ёки озор бериб юрмайдиганлар – улар учун ажрлари Парвардигори ҳузуридадир. Ва уларга ҳеч қандай хавф бўлмайди. Ва на улар ғамгин бўладилар.
(Ал-Бақара 2: 262-263)
10. Ва Аллоҳнинг розилигини истаб туриб, ўзларини қувватлантириш мақсадида сарф қиладиган кишиларнинг мисоли тепалик жойда жойлашган боғнинг мисоли кабидир: унга жала қуйса, у икки баробар кўп мева беради. Ва агар унга жала қуймаса, у ҳолда шабнамнинг ўзи (ҳам) етарлидир. Ва Аллоҳ қилаётган ишларингизни теран кузатгувчидир.
(Ал-Бақара 2: 266)
11. Ўз молу мулкларини кечаю кундуз пинҳона ва ошкора сарфлайдиган зотлар – уларнинг ажрлари Парвардигори ҳузуридадир. Ва уларга ҳеч қандай хавфхатар бўлмайди ва на улар ғамгин бўладилар.
(Ал-Бақара 2: 275)
12. Қаранглар! Сизлар Аллоҳ йўлида сарф қилишга даъват этиладиган кишисизлар. Сўнгра сизларнинг ичингизда бахиллик қиладиган кимса ҳам бордир. Ваҳоланки, кимда-ким бахиллик қилса, у албатта, ўзига қарши бахиллик қилган бўлади. Аллоҳ беҳожатдир ва сизлар эса ҳожатмандсизлар. Ва агар орқа ўгириб кетадиган бўлсангиз, Аллоҳ ўрнингизга бошқа қавмни келтириб қўяди. Сўнгра улар сизларга ўхшаган бўлмайдилар.
(Муҳаммад 47: 39)