Samenvatting vrijdagpreek 9 feb 2018 [NL/FR]- Mijnheer de Eerwaarde Mirza Ghulam Ahmad, een ware dienaar van Allah

Résumé du vendredi 09 février 2018

Samenvatting Vrijdagpreek 9 Februari 2018

Gegeven door Hazrat Khalifatul Masih Al-Khamis (aba)

Na Tashahhud, Ta’awwaz en recitatie van Soerah Al-Fateha zei Huzur-e-Anwar:

Het werd overgeleverd door Hazrat Aisha r.a. dat, als honderd mensen voor een overledene het gebed houden en om zijn/haar vergiffenis smeken zal dit toegekend worden. Het werd oergedragen dat wanneer men de overledene beginnen te loven op zijn begrafenis is het zoals de Heilige Profeet VZMH had gezegd: Hij zal een plaats in Jannah erven.

Huzur-e-Anwar zei dat Hazrat Mirza Ghulam Ahmad Sahib recentelijk is overleden. Hij was de achterkleinzoon van Hazrat Masih-e-Maoud, de beloofde Messias a.s.  en de neef van Mir Ishaq Sahib en mijn schoonbroer. Het is niet belangrijk om deze familiebanden te vermelden , zijn kwaliteiten wel. Hij was een ware dienaar van het Deen (geloof) en wanneer hij als Nazir-e-Aala werd aangesteld heeft hij ondanks zijn zwakte en kwalen, zijn verantwoordelijkheden lovenswaardig vervuld. Een dag voor zijn overlijdenheeft hij certificaten uitgedeeld bij Madrissat ul Hifz en nam deel aan een programma georganiseerd door de Khuddamul Ahmadiyya. Hij heeft veel families bezocht de dag van zijn overlijden en heeft ook alle vijf gebeden gemaakt in de Moskee Masjid e Mubarak. Zijn leven is begonnen als waqfeen-e-zindagi (dienaar voor het leven) in Mei 1962.Hij heeft zijn Masters gehaald in Politieke Wetenschappen en heeft dan het CSP examen met succes afgelegd. Hij zei dat hij de examen had gedaan omdat het heel moeilijk was en hij zijn leven wou wijden aan het geloof nadat hij geslaagd was zodat niemand zou denken dat hij niets anders kon doen. Hazrat Musleh Maoud r.a. had hem geadviseerd om religieus onderwijs te volgen. Hij was eerst Mirza Saeed Ahmad genoemd en daarna kreeg hij Mirza Ghulam Ahmad als naam. Mirza Saeed Ahmad was de broer van zijn moeder die in zijn jeugd gestorven was.

Mirza Ghulam Ahmad is met mijn zuster getrouwd in  1964, vervolgt Huzur. De Nikaa (religieuze huwelijk) werd uitgevoerd door Jalaluddin Shams Sahib. Hij had drie zonen en twee dochters waarvan twee zonen waqf-e-zindagi zijn. Zijn diensten omvatten o.a.: Nazir-e-Taleem (hoofd onderwijzer), Aanvullend Nazir –Muqami (lokaal verantwoordelijke), Nazir-e-Deewan (verantwoordelijke bureau recruitment), Sadar Majlis Kaar Pardaaz (verantwoordelijke  Behishti Maqbara) tussen 2012-2018. Bij het overlijden van Mirza Khursheed Ahmad Sahib werd hij als Nazir-e-Aala Muqami aangesteld. Eerder had hij ook gewerkt als substituut Nazir-e-Aala. Hij was lid van Waqf-e-Jadeed, was Voorzitter Ansarullah, gewerkt voor Khuddam ul Ahmadiyya, was Vice-Hoofd van Khuddam ul Ahmadiyya en werd dan Hoofd van Khuddam ul Ahmadiyya Markaziya (Hoofdbureau). Hij was redacteur voor “Review of Religion”, Privé-secretaris en Hoofd van Khilafat Bibliotheek. Hij heeft voor veel jaren zijn dienstenaangeboden voorde Jalsa Salana. Hij was hoofd van Tabarrukat Committee, lid van Register Riwayat, lid van Tareekh-e-Ahmadiyyat en Managing Director . In 1989 werden eerst Mirza Khursheed Ahmad Sahib en dan hij, Mirza Ghulam Ahmad Sahib gevangen genomen op het pad van Allah onder de wet 298C.

Hazrat Khalifatul Masih Al-Rabiya vertelde over zijn visie. Hij zei, Ik was aan het denken dat ik mijn verplichtingen wou doen toenemen en ik had gedroomd over Mirza Ghulam Ahmad die mij altijd goed advies heeft aangeboden. Het was hij die mij het idee gaf om een nieuwe vertaling van de Heilige Koraan te doen.

Huzur-e-anwar zei, zijn vrouw vertelt dat wanneer Hazrat Khalifatul Masih Al-Sani ziek was, Mirza Ghuman Ahmad ‘s nacht dienst zou doen. Wanneer hij later Hoofd van Khuddamul Ahmadiyya is geworden zou hij lange uren staan om zijn dienst te doen en zou voor een lange tijd niet terugkeren naar huis.

Ooit was er een vergadering van Khuddam ul Ahmadiyya en Hazrat Khalifatul Masih Al-Saalis had Mirza Ghulan Ahmad Sahib  gevraagd om de eed te reciteren.

Een paar jaren geleden had ik alle Nazir’s gevraagd om naar bepaalde gemeenschappen te gaan en mijn Salaam over te brengen. Mirza Ghumal Ahmad Sahib werd het gebied van Sindh toegewezen. Hij was aan het hinken bij zijn wederkomst. Hij vertelde dat hij van de trap gevallen was en een bot in zijn voet en enkel heeft gebroken. Wanneer zijn vrouw vroeg als hij geen pijn had, antwoordde hij; jawel, het deed pijn maar hij moest de Salaam van de Kalief overbrengen. Hij is teruggekomen na zijn taak te heben vervuld.

Huzur-e-anwar zei dat dat hij ook een band van loyaliteit en gehoorzaamheid had met mij. Zijn zonen schrijven dat wanneer hij brieven zou ontvangen van de Kalif, hij deze kopiëerde en verdeelde tussen al zijn kinderen, zeggend dat dit uw erfenis voor het leven is.

Huzur-e-anwar vertelde dat Mirza Anas Sahib heeft overleverd, dat hij bij zijn overleden had gedroomd dat Broeder Khursheed en Mian Ahmad naar Allah zijn gegaan en dat zij de Heilige Profeet VZMH en de Beloofde Messias a.s. hebben ontmoet. Hierop zei ik dat ik wou dat ik ook deze kans heb. Als Mian sahib ooit boos was op mij zou hij mij ook eerst vergeven. Hij bezat veel kwaliteiten. Hij was heel sympathiek, aardig en zou regelmatig bidden.

Huzur-e-Anwar zei, Choudhry  Hameedullah sahib schreef dat hij een zeer wijze persoon en een uitstekende begeleider was. Zijn advies was altijd  doorslaggevend. Hij bezat diepe kennis over Djamaat literatuur en hij assisteerde Huzur voor vele maanden in 1974.

Huzur-e-Anwar zei: Wanneer hij Nazir-e-Aala was, was het eerste dat hij tegen zijn werkers zei dat, Ik heb geen nood aan jullie medewerking. Ik weet dat jullie allemaal het gaan doen. Maar ik heb grote nood aan jullie gebeden. Op gelijkaardige wijze, wanneer hij overschakeld werd van Nizarat Deewan  (recruitment bureau) schreven zijn werkers dathij eerst naar ons kwam en zei dat hij afscheid kwam nemen. We zeiden, neem ons mee of blijf met ons. Hij zei, hoe kan ik jullie meenemen? Ik ga zelf met de toestemming van de Kalief. En dan is hij naar Allah gegaan. Hij is gegaan waar iedereen moet gaan. Gelukkig zijn zij die hun levens kunnen leiden volgens het genoegen van Allah. Moge Allah aardig en liefhebbend zijn voor hem. Al onze medewerkers moeten zijn voorbeeld volgen voor een levenslange dienst. Moge Allah allen in staat stellen om dit te doen en dat Hij de djamaat blijft zegenen met vrome en deugdzame zielen in de toekomst.

Amin.