Résumé du Sermon du vendredi 21 décembre 2018
Samenvatting Vrijdagpreek 21 december 2018
Gegeven door Hazrat Khalifatul Masih Al-Khamis (aba)
Na Tashahhud, Ta’awwaz en recitatie van Soerah al-Fatehah zei Huzur-e-Anwar:
Vandaag zal ik spreken over Mukarram Mirza Anas Ahmed Sahib. Hij was de oudste zoon van Khalifatul Maseeh Al-Saalis en de oudste kleinzoon van Hazrat Musleh Maoud r.a. en ook mijn neef langs moeders kant. Hij is overleden op 81-jarige leeftijd. Inna lillahe wa Inna ilaihe Rajeoun.
Zijn vroege onderwijs vond plaats in Rabwah en hij had zijn Masters behaald aan Punjab University. Hij is daarna naar Engeland gegaan voor verdere studies. Hij maakte de gelofte als waqf-e-zindagi (levenslange dienst aan het geloof) in 1955 en begon met de uitvoering ervan in 1962. Hij zou veel moeite en toewijding aan de dag leggen tijdens zijn werk in verschillende afdelingen. Hij had uitvoerig de Hadith, filosofie en Engelse letterkunde gestudeerd en beschikte over een grondige kennis inzage deze onderwerpen.
Hazrat Musleh Maoud r.a. had gezegd, “na mensen warm te maken voor ‘waqf-e-zindagi’ heb ik drie aanvragen ontvangen waaronder één van mijn kleinzoon. Anas heeft geschreven dat, ik was van plan om rechten te studeren en daarna mijnwaqf-e-zindagiaan te vangen, maar nu kan u mij overal aanstellen, ik zal altijd bereid zijn.” Hij kreeg de opportuniteit om 56 jaren dienst te leveren. Hij werd Naib Nazir-e-Islah-o-Irshad in 1975 en werkte ook als prive-secretaris en werd daarna Naib Nazir Deewan-e-Tehreek-e-Jadeed. Hij werkte momenteel als Wakeel-e-Tasneef. Hij had de Engelse vertalingen geleverd voor ‘Braheen-e-Ahmadiyya’ en ‘Mehmood ki Ameen’. Hij was deze dagen bezig met de Engelse vertaling van ‘Sarchashma-e-Arya…’. ToenJamaat-e-Ahmadiyya haar eigen scholen had opgestart was hij voorzitter onder de Nasir Foundation. Hij was ook nog bezig met de Urdu vertaling van ‘Masnad-e-Ahmed Bin Jumbal’ te schrijven.
Zijn schoonzoon Mirza Waheed Ahmed schrijft over hem, Ik ging naar Samarkand en Bukhara reizen. Mirza Anas Sahib zei, Als je naar daar gaat, bezoek dan de grafsteen van Imam Bokhari en geef mijn Salaam en bid namens mij. Dr. Noori Sahib schrijft dat hij ondanks zijn ziekte op zijn laptop bleef schrijven. Hij zou zeggen dat, ik wens om de taak te verrichten die de Kalief van onze tijd aan mij heeft gedelegeerd. Hij had een zeer sterk geheugen en hij vertelde op een boeiende manier over gebeurtenissen uit de levens van de Kaliefen. Door zijn ziekte was hij zo verzwakt dat hij geen glas of tas kon optillen noch op zijn zij kon liggen in zijn bed, maar hij bleef met grote devotie verderwerken en gaf nooiteen reden om te klagen. Dr. Noori Sahib zei dat hij iedereen gelukkig en met een glimlach zou ontmoeten. De dag voordat hij in hetTahir Heart Instituut werd opgenomen kwam hijmij met grote pijn ontmoeten. Hij zei glimlachend tegen mij, “mijn einde nadert. Ik ga mijn Schepper ontmoeten.”
Hij was een grote geleerde met diepzinnige kennis. Moge Allah voor meer gelijkaardige intellectuelen in de djamaat zorgen. Een andere goedeeigenschap van hem was dat hij veel respect had voor de predikanten van dedjamaat en zou hen academischbegeleiden.
Huzur-e-Anwar beschreef een droom van Mirza Anas Sahib. Hij zei dat toen zijn broeder Khursheed en Mian Ahmed waren overleden en ze naar Allah gingen, en ze ontmoetten de Heilige Profeet VZMH en de Beloofde Messias a.s. Op dit punt had ook ik een verlangen en ik verzocht Allah om mij ook dicht bij Hem te brengen. Hierop zei Allah: ‘U komt naar voren’. En aldus zegende Allah hem.
Moge Allah hem dichtbij houden en moge zijn kinderen goed en vroom zijn. Amin.