KJ-Summary-NL-20230901 KJ-Summary-FR-20230901
KJ-Summary-UR-20230901 KJ-Summary-BN-20230901
Samenvatting vrijdagpreek 1 September 2023
Gegeven door Hazrat Khalifatul Masih V (aba)
In de preek van vandaag, zei Huzoor Anwar (aba) dat Alhamdulillah, na vier jaar, er opnieuw een grootschalige Jalsa van de Duitse Jama’at plaatsvindt. Het doel van deze Jalsa is om religieuze kennis te verwerven, vooruitgang te boeken in spiritualiteit, de verbinding en liefde voor Allah de Almachtige te versterken en de volledige leer van de Heilige Profeet Mohammed (sa) te volgen. Zodat de liefde voor het wereldse afneemt en de liefde voor het geloof de overhand krijgt.
Dit jaar is een mijlpaal van het 100-jarig bestaan van de Ahmadiyya Muslim Jama’at in Duitsland. Nu is het tijd voor ons om na te denken over wat we in deze honderd jaar hebben bereikt en in hoeverre we ons geloof hebben beschermd. Veel Ahmadis kwamen vanuit Pakistan door religieuze beperkingen naar Duitsland. Hebben we, in overeenstemming met de eisen van de Beloofde Messias (as), onze spirituele toestand verbeterd en inspanningen geleverd om onze kinderen met het geloof verbonden te houden? Als we deze inspanningen hebben geleverd, dan heeft deze eeuwviering grote betekenis. Als we dat niet hebben gedaan, dan is elke vreugde over het voltooien van 100 jaar alleen ijdel.
Sprekend over wat onze belofte (bai’at) van ons vereist, verklaarde de Beloofde Messias (as):
Denk niet dat God tevreden wordt door slechts een eed af te leggen. Dat is slechts uiterlijk; de echte essentie ligt van binnen. Meestal is de wet van de natuur dusdanig dat er steeds een buitenste schil is terwijl de essentie van binnen zit. De schil zelf dient geen enkel doel; het is de essentie die wordt genomen. Soms zijn er mensen die de essentie missen, net als eieren zonder dooiers en eiwitten, die nutteloos zijn en als afval worden weggegooid. Op dezelfde manier zou iedereen die beweert geloof en trouw te hebben, zichzelf eerlijk moeten beoordelen. Ze zouden zichzelf moeten afvragen of ze zijn zoals de buitenste schil van een ei of dat ze echt de innerlijke essentie bezitten, inclusief geloof, liefde, gehoorzaamheid, trouw, onderwerping aan God en Zijn geboden. Zonder deze innerlijke essentie zijn hun aanspraken van geloof en trouw hol en zonder betekenis. Onthoud goed, hoewel we niet weten wanneer de dood zal komen, dat het vast staat dat we zullen sterven. Beschouw mijn vordering dus nooit als voldoende en word niet zelfgenoegzaam. Wees niet tevreden. Een persoon kan het ware doel niet bereiken totdat hij talloze keren sterft en verschillende veranderingen en transformaties ondergaat.
In de wereld blijven en religie voorrang geven is inderdaad de ware strijd (Jihad) waar we naar moeten streven zoals geadviseerd door de Beloofde Messias (as). Het is niet voldoende om alleen als moslim te worden aangeduid. Het mag niet zo zijn dat we de naam van de religie dragen maar de wereldse zaken in onze daden prioriteit geven. Hoewel we misschien bezig zijn met onze bedrijven en banen, mag het niet zo zijn dat we geen tijd vinden voor de dienst van God. Het geloof moet op de eerste plaats komen. In onze belofte verplichten we ons ook om het geloof voorrang te geven boven wereldse zaken als het gaat om wereldse uitdagingen. De wereld, en in het bijzonder haar wereldse aspiraties, mag niet het uiteindelijke doel zijn.
Als iemand het geloof boven het wereldse wil stellen, is een cruciaal aspect het hebben van een sterke band met Allah. Deze verbinding kan worden tot stand gebracht door aanbidding. En het is essentieel voor elke Ahmadi om regelmatig zijn gebeden (Salat) te beoordelen. De ware basis van een oprechte geloof ligt in het geloof in Allah. En een voorwaarde voor oprechte geloof is ware vroomheid. Allah laat degenen die vroomheid bezitten nooit in de steek; Hij en de engelen ondersteunen hen. Als een persoon oprecht met Allah wordt door het achterlaten van daden en gedragingen die Hem niet bevallen, moet hij begrijpen dat al zijn taken gezegend zullen zijn. Het is een fundamentele waarheid dat als Allah aan iemands zijde staat, de hele wereld hem niet kan schaden. Daarom moet men een volledig vertrouwen hebben in Allah.
De Beloofde Messias (as) zei ook:
Kortom, ik merk dat mensen nalatig en lui zijn in het observeren van hun gebeden omdat ze zich niet bewust zijn van het plezier en de tevredenheid die Allah de Verhevene in het gebed heeft gevestigd. Dit is een belangrijke oorzaak in dit opzicht. God de Almachtige zegt: goede daden verdrijven het kwaad. Op een andere plaats zegt God de Almachtige dat het gebed iemand redt van onfatsoenlijkheid en openlijk kwaad. Desondanks zien we dat er mensen zijn die het gebed observeren, maar zich nog steeds bezighouden met slechte daden. Het antwoord hierop is dat ze het gebed observeren, maar niet in zijn ware geest, noch met vroomheid. Ze voeren slechts nutteloze bewegingen uit in de vorm van een routine. Hun ziel is dood. Een gebed in zijn ware vorm heeft de geest van waarheid en de effecten van goddelijke genade in zich. Deze vorm van gebed verdrijft inderdaad het kwaad. Gebed is niet alleen een proces van zitten en staan. In feite ligt de essentie en de ziel van het formele gebed in de smeekbede die plezier en tevredenheid met zich meebrengt.
Inderdaad, het is essentieel voor ons om te beoordelen of we spirituele vreugde beleven uit onze gebeden (Salat). We moeten bezinnen of onze vertrouwen uitsluitend op wereldse middelen is gevestigd. Als we ijverig zijn in het beschermen van onze gebeden, vervullen we het recht van onze Bai’at. Dit betekent dat we vastbesloten zijn om ons doel te vervullen. Anders is het een zaak van zorg.
We moeten beoordelen of we een oprechte verbinding met Allah hebben ontwikkeld. Zijn onze gebeden tot een hogere standaard gekomen? Geven we voorrang aan de gebedstijden boven wereldse aangelegenheden en laten we ons werk achter om te bidden? Zijn we consistent bezig met het reciteren van de Koran en streven we ernaar om zijn leer te volgen? Zetten we ons volledig in om onze kinderen te verbinden met hun geloof, en richten we ons niet alleen op hun wereldse onderwijs? Tonen we de hoogste moraal en waarden in onze relaties met anderen, zodat onze interacties de normen weerspiegelen van “de vriendelijksten onder hen in gedrag”? Verspreiden we bewustzijn van de islam met ons voorbeeldige gedrag?
Dit is onze gedragscode: terwijl we voorrang geven aan ons geloof boven de wereld, worden we degenen die deze beloften nakomen. Moge Allah ons de mogelijkheid schenken om dit te doen. Amen!