Қандай қилиб коронавирусни уйимиздан ҳайдадик?
Рим Шариқий қаламига мансуб: Ўз ҳаётини Аҳмадия Мусулмон Жамоатига бағишлаган – Буюк Британия.
Бу ой гарчи 2020 йилнинг тўртинчи ойи бўлса-да, ўйлайманки, барчамиз гўё январь ойидан бери тўртинчи йилни ҳис қиляпмиз. Бу йилнинг бошидан бери сон-саноқсиз фожиалар ва улкан воқеалар дунёни ларзага солди. Ва албатта, давом этаётган энг катта фожиа бу – коронавирус Covid-19 ҳалокатидир.
Бу мавзу мен учун ўта шахсий аҳамиятга эга. Чунки, бу касаллик, афсуски, менинг уйимга ҳам етиб келди… Бу қандай қилиб содир бўлди? Буни ҳалигача билмайман. Аммо шуни биламанки, ушбу касаллик аломатлари биринчи бўлиб пайдо бўлган эрим Иброҳим Ихлаф кун бўйи 3-4 соатдан ортиқ ухламасди.
Кун давомида агар идорада ёки араб тилини ўргатиш учун Аҳмадия университети (Жомия Аҳмадия)да мавжуд бўлмаса, у ёки бу ерларда иш юзасидан ёки бирор дастур ё йиғилишда қатнашиш учун шахсий машинасида сафарда юрган бўлади. Бир неча йилдан бери кунига 90-100 мил масофани босиб ўтиш у учун одатий ҳолга айланган. Машғулоти кўплиги боис у овқат ва соғлиғига эътибор бермайди. Буларнинг барчаси, шубҳасиз, унинг иммунитетини заифлаштирди ва уни коронавирус учун осон ўлжага айлантирди.
Вирус юққандан кейин бир неча кун ичида ўпкасига кириб борди. Шунинг учун тез тиббий ёрдам чақириш керак бўлди.
У дарҳол касалхонага ётқизилди. Бир кун ўтгач эса
у реанимация бўлимига ётқизилган. Касалхонага ётишдан олдин у ўта ҳолсизлик боис тўшакда ётиб қолган эди.
Менга келсак, қаттиқ иситма, титроқ ва озгина йўталга ўхшаш аломатлар пайдо бўла бошлади, лекин Аллоҳга шукур, уй ишлари ва Жамоат топшириқларини бажара оладиган даражада кучим бор эди. Бироқ, эрим реанимацияга ўтказилгач, оёқларимда тура олмай қолдим. Ўзимни худди жўшиб оқаётган океаннинг ўртасида қолгандек, гўё тўлқинлар мени чапга ва ўнгга ташлаётгандек, ҳар бир лаҳзада ғарқ бўлишим мумкиндек ҳис қилдим.
Мен жисмонан эмас, руҳан жуда заиф эдим. Бу руҳий заифлик кўкрагимга, юрагимга ва ўпкаларимга босим ўтказа бошлади. Бир томондан, эрим ўлим ёқасида эди, бошқа томондан эса болаларимдан хавотирда эдим.
Хаёлимга саволлар келарди: «Агар аҳволим ёмонлашиб, касалхонага ётишим керак бўлиб қолса, улар нима қилишади? Бу ерда қариндошларимиз йўқ, агар эрим ва мен ўлсак, уларга нима бўлади? Бундай вазиятда эримнинг акаларидан бири Англияга сафар қилиб, болаларни олиб кета оладиларми? Бу қанча вақт олади? Ўша вақтгача улар билан нима содир бўлади? Улар етим қолганларида қандай яшайдилар? Дафн этиш ва ювиш қанақа бўлади? Бизнинг танамизни ювишадими? Бизларни исломий йўл билан дафн қилишадими?» Бу аламли саволлар юрагим ва онгимни қийнарди.
Мени жуда безовта қилган нарсага келсак, бу мен бошимдан кечираётган аломатларнинг тафсилини сўраб, бир-неча опа-сингиллардан келган аянчли мактублар эди. Айниқса, мени жуда аламлантирган хабарлардан бири «Хавотир олманг, бу – Аллоҳнинг иродаси, бу сизнинг гуноҳларингиз ва хатоларингизнинг кечирилиши учундир» деган аёлдан эди. Албатта билардимки,
«Мусулмонга қай бир мусибат: чарчашми, беморликми, ташвишми, хафачиликми, озорми, ғам-ғуссами, ҳаттоки тикан киришми етадиган бўлса, албатта, Аллоҳ улар ила унинг хатоларини каффорат қилади» (“Саҳиҳ Бухорий”).
Аммо бу масала банда билан унинг Парвардигори орасидаги нарсадир. Сиз беморга бу касаллик гуноҳларингизни ювишини айтиб қўйишингиз шарт эмас. Аллоҳ ва Унинг бандаси орасидаги муносабатни фақат Аллоҳ билади.
Худди шунингдек, Жамоатдан муртад бўлган баъзилар эримнинг мусибатидан хурсанд бўлганларини билдим. Мен: «Уларга айтинг: «Мен сизларнинг бу касалликка дучор бўлишингизни хоҳламайман, лекин Аллоҳ бизнинг ғамхўримиздир, сизда эса ғамхўр йўқ», – дедим.
Шу билан бирга, катта маънавий ёрдам ҳам келди. Мен ўнлаб, ҳатто юзларча мактублар олдим, айниқса, бутун дунё бўйлаб бизнинг Аҳмадий биродарларимиз ва опа-сингилларимиздан яхши тилаклар ва чиройли сўзларга тўла мактублар олдим. Баъзилар, эрим Иброҳим улар учун қилган нарсаларни эсладилар ва менга: «Аллоҳ бундай одамни ҳеч қачон тарк этмайди», – дедилар. Бундан ташқари, мен дуоларида бизларни эслаган болалардан қувноқ аудио хабарлар олдим.
Менга келсак, телефон қўнғироқларига жавоб бермадим, чунки одамларнинг овозида қайғуни эшитишни ёқтирмасдим. Чунки бу менинг кўкрагим ва ўпкаларимга босим ўтказарди. Мен фақатгина Ҳазрат Бешинчи Халифа (Аллоҳ у зотни азиз ғалабаси ила қўллаб-қувватласин) идораси ходимларининг қўнғироқларига жавоб берардим. Шунингдек, телефон орқали менинг ҳолатимни кузатган шифокор дўстларим ҳамда касалхона билан алоқада бўлган эримнинг икки дўстининг қўнғироқларига жавоб берардим.
Меҳрибон ота
Энди мен сизларга Амирул Мўминин (Аллоҳ у зотни азиз ғалабаси ила қўллаб-қувватласин) ҳақида айтиб бермоқчиман.
Менинг эрим Голландияда туғилган бўлиб, унинг барча оила аъзолари у ерда истиқомат қилишади, шунинг учун Буюк Британияда қариндошларимиз йўқ эди. Ҳатто, қариндошларимиз бу ерда бўлсалар ҳам, ҳеч ким бизга ғамхўрлик қилмасди. Биз Аҳмадия Мусулмон Жамоатига кирганимиздан кейин, барчалари биз билан алоқаларини узишди. Шунинг учун Аллоҳга шукурки, бизлар Расулуллоҳ (сав) ва у зот ваъда қилган Масийҳ (ас)нинг саҳобалари билан содир бўлган нарсаларни кўриш шарафига эгамиз.
Бизнинг ғариблигимиз ва ёлғизлигимизга қарамай, Амирул Мўминин (Аллоҳ у зотни азиз ғалабаси ила қўллаб-қувватласин) биз учун ўз болалари каби ғамхўрлик қиладиган меҳрибон ота бўлиб қолмоқдалар. У зотнинг болалари эса бизнинг ака-укаларимиздек. Мен у зотнинг азиз рафиқаларини ўзим учун она деб биламан. У зот аслида, менинг онам ва менинг дугонамдир.
Эрим касалхонада бўлганида, уларнинг барчаларидан, айниқса, у Ҳазрат (Аллоҳ у зотни азиз ғалабаси ила қўллаб-қувватласин)дан кўрган бу муҳаббат ва ғамхўрликлар мени Пайғамбар (сав)нинг буюк саҳобаларидан бўлмиш ва араблар орасида ажнабий бўлишига қарамай, Ҳазрат Салмон Форсий (ра)ни Расулуллоҳ (сав) аҳли байтдан, деб эълон қилганлари ҳақида ўйлашга мажбур қилди.
Шундай қилиб, мен ўзимни у зотнинг оиласидан эканлигимни ҳис этдим. У зот бизга дори-дармон юборарди ва Жамоат томонидан етказилиши керак бўлган таом турларига буюртма берардилар. Оила аъзолари ва идора ходимлари орқали шароитларимиздан хабардор бўлиб турар эдилар. Мен у зотнинг бизлар учун нималар қилганларини оддий сўз билан таърифлай олмайман. Мен ёзмоқчи бўлган барча нарсалар у зотнинг ҳаққини адо қила олмайди. Биз у Ҳазратдан жуда миннатдормиз ва бутун жонимиз тўғри йўлдаги Хилофатга фидо бўлсин, омийн!
Албатта, Ҳазратнинг 20 мартда қилган жума хутбаларини ва у зотнинг «Ал-Ҳакам» газетасида вирус ҳақида қилган баёнотларини унутмайман. Уларнинг барчаси менинг ёзган мактубларимга жавоблар эди. У зотнинг сўзлари яраларимга шифо берувчи малҳам каби эди. Аммо, булар менинг мактубларимга жавоб бўлганига амин бўлсам ҳам, икки кун давомида Ҳазратдан тўғридан-тўғри хотиржам қилувчи сўзларни қабул қилмадим. Кейинчалик MTA International канали продюсери, ҳурматли биродар Мунир Ода Ҳазрат Халифа (Аллоҳ у зотни азиз ғалабаси ила қўллаб-қувватласин) билан якшанба куни учрашиши керак эди. У киши мендан: «Сиз мендан Ҳазратга бирор хабар айтишимни истайсизми?» – сўради. Мен айтдим: «Илтимос, Амирул Мўмининга айтинг, мен у зотдан юрагимни тинчлантирувчи бирор сўз айтишларини кутиб қоламан». Биродар Мунир бу гапни Амирул Мўминин (Аллоҳ у зотни азиз ғалабаси ила қўллаб-қувватласин)га айтганида, Ҳазрат жим қолибдилар ва жавоб бермадилар.
Аммо интервью охирида Ҳазрат шундай дедилар:
«Римга айтинг, хотиржам бўлсин, Иброҳимга ҳеч нарса бўлмайди ва у иншааллоҳ, хасталикдан тузалади».
Шунинг учун мен севимли Илоҳимнинг фазли билан эримнинг тезда тузалишига амин эдим.
Аллоҳнинг раҳмати
Буюк Аллоҳ ҳақида гапириш вақти келди.
Албатта, мен кечаю кундузни оламларнинг Парвардигори Аллоҳга дуо ва ибодатлар ила ўтказдим. Шу аснода ғордаги уч кишининг ҳадисини эсладим. Бир тош қулаб ғорнинг оғзини беркитиб қўйди. Ўшанда улар Аллоҳ йўлида ихлос билан бажарган энг яхши ишларини эслаб, Аллоҳ таолодан илтимос қила бошладилар. Ҳар сафар кимдир бирон нарсани эсласа, тош озгина силжир ва шу тариқа аста-секин жилиб, охирида ғорнинг оғзи буткул очилади ва барчалари нажот топадилар.
Шунинг учун мен суюкли Парвардигорим олдида мен ва Иброҳим У Зот йўлида қилган ишларимни эслаб дуо қилдим. У Қодир Аллоҳ уларни биздан кўра яхшироқ билгувчидир. Шунингдек, Расулуллоҳ (сав) қилган дуолар, қуръоний дуолар ва Масийҳи Мавъуд (ас) дуоларини такрорлаб юрдим. Шунда Аллоҳ таоло Исо (ас)нинг хочга осилганида қилган дуосини қалбимга солган эди: «Аллоҳим, бу азоб косасини биздан узоқлаштир». Мен бу дуони юз марта такрорлаганимда, Исо (ас)дан азоб косасини узоқлаштирган Аллоҳ таоло тезда биздан ҳам уни узоқлаштиришини ҳис қилдим.
Бир куни тушимда Нура исмли насроний ҳамширани кўрдим. У касалхонада Иброҳимга раҳм-шафқат билан қарашаётган эди. Лекин, айни дамда уни насронийлаштиришга уринарди. Бироздан кейин эса, эрим касалхонадан чиқиб менга шундай деди: «Қудратли Аллоҳнинг инояти билан унинг хочини синдирдим», яъни Исо (ас)нинг хочга михланиши ва унинг илоҳ эканлиги тўғрисидаги ҳамширанинг даъволарини рад этди.
Қизиғи шундаки, у ерда ҳақиқатан ҳам Иброҳимга катта эътибор ва меҳр билан ғамхўрлик қиладиган насроний ҳамшира бор эди. Бир пайт гап Масийҳ таълимотига тақалди. Шунда Иброҳимнинг заиф жасадига куч кирди ва у унга Исломга кўра Исо (ас)нинг ҳақиқий мартабасини, унинг Аллоҳнинг саховатли пайғамбарларидан эканлигини очиб берди. Аллоҳга ҳамдлар бўлсин!
Амирул Мўминин (Аллоҳ у зотни азиз ғалабаси ила қўллаб-қувватласин) бошчилигида дунёнинг турли бурчакларида минглаб Аҳмадийлар бизлар учун муҳаббат ва тасалли ила дуо қилдилар. Уларнинг кўплари садақа ва қурбонликлар қилишди. Ҳайфадаги Кабобир Жамоати амири биродар Муҳаммад Шариф эса Масийҳи Мавъуд (ас)нинг Қодиёндаги уйларининг махсус дуо ҳужраси (“Байтуд дуо”)да биз учун дуо қилди. Менга ҳар томондан самимий дуоларга тўла мактублар келди. Қодиён, Рабва, Америка, Канада, Араб дунёси ва Буюк Британиядан мактублар келди.
Мен Норвегиядаги дугонам Бреванни ҳеч унута олмайман. Иброҳим реанимацияга ётқизилгач, у менга СМС хабар жўнатиб сўради: «Сиз яхшимисиз? Мен Аллоҳга дуо қилардим, бирданига Аллоҳ таоло сиз ва оилангиз учун кўп дуо қилишимни юрагимга солди». Шунда мен: «Раббим, аминманки, Сен унинг дуоларини ижобат қилиш учун унга илҳом бердинг», – дедим. Шундай қилиб, қалбимда оламлар Парвардигорининг раҳматидан умидим ортди ва У Ўз раҳматларини бизга ёғдиришига амин бўлдим.
Дарҳақиқат, эримнинг аҳволи кундан-кунга яхшилана бошлади. Аллоҳнинг фазлу марҳамати билан тўрт кундан кейин у реанимациядан чиқди. Мана шунинг ўзи бир мўъжиза эди. Зотан коронавирусга алоқадор хабарларни кузатаётганлар биладиларки, реанимациядаги касаллар у ерда ҳафталаб қолиб кетмоқдалар. Ҳатто касалхонадаги мутахассис доктор шундай деди: «Реанимацияда бирор касал ўн кундан уч ҳафтагача вақтдан кам муддатда қолмайди». Шундай қилиб, Иброҳим касалхонадаги олтинчи кунини реанимациядан ташқарида ўтказди. Сўнг ўша куни шом вақтига яқин Аллоҳнинг фазлу марҳамати билан уйга қайтди.
Энди бу ҳақда ўйлаганимда, бу тажрибанинг қанчалар фойда ва барака олиб келганини кўраман. Сўнг мен бу тажрибани дуоларимнинг ижобати учун келганини кўрдим. Ҳа, Аллоҳ дуоларимни ижобат қилди. Мен доимо: «Раббим, мени Ўзингга яқинлаштир!» – деб дуо қилардим. Мана, Қудратли ва Баракотли бўлган Зот дуоларимни ижобат қилди. Бу тажрибанинг бошқа фойдаларига келсак, у ҳам бўлса, одамларнинг бизга нисбатан ҳар қачонгидан ҳам кўпроқ муҳаббат кўрсатишлари эди. Ҳадиси шариф орқали биламизки, бу муҳаббат Аллоҳнинг бандасини яхши кўришидан келади.
Шунингдек, мен ҳаётимда биринчи марта Расулуллоҳ (сав)нинг
«Мўминларнинг бир-бирларига меҳр-муҳаббат, раҳм-шафқат ва меҳрибонлигининг мисоли худди бир жасад кабики, унинг бирор аъзоси оғриса, қолган аъзолари унинг учун бедорлик ҳамда иситма ила безовта бўлишади», (“Саҳиҳ Муслим”)
деган сўзларининг ҳақиқий ифодасини кўрдим. Ҳақиқатан ҳам, мени қўллаб-қувватловчи дуо мактубларини тонгдан олдин таҳажжуд намозига қадар қабул қилар эдим.
Аммо, энг катта фойда шу бўлдики, биз Аллоҳ таолога яқинликни оширдик ва Хилофат мақомига нисбатан унинг дунё ва охиратда нажот воситаси эканлигига ишончимиз ортди.
Лекин Аллоҳнинг фазлу марҳамати ҳали тугамади…
Эҳтимол, кўпларингиз менинг мақоламни инглиз тилида ўқиб, ҳозир мен айтиб ўтган нарсаларни билсангиз керак. Аммо сиз билмаган нарса шуки, ушбу мақолани биринчи бўлиб ўқиб чиққан киши Амирул Мўминин (Аллоҳ у зотни азиз ғалабаси ила қўллаб-қувватласин) эдилар. У зот бу мақолани маъқулладилар ва ундан жуда таъсирландилар. У зот биз лойиқ бўлишимиздан кўпроқ бизга ғамхўрлик қилдилар. Чунки Ҳазрат бу мақолага баракотлар тиладилар ва натижада Аллоҳ таоло бу мақолага самовий баракалар ёғдирди. Сайтда бу мақола нашр қилинганида, бир неча дақиқалар ичида катта босим сабабли сайт ишламай қолди. Бу эса тарихда биринчи марта содир бўлди. Лекин муҳими бу эмас, балки ушбу мақола ҳақиқий Ислом бўлмиш Аҳмадия Жамоати хабарини тарқатишнинг воситасига айланди.
Суратда Амирул Мўминин билан турган бу киши япониялик жаноб доктор Майк Сата Ясуҳико бўлиб, у «Tokibo Industries Group» бошқарув раиси, япониядаги ва эҳтимол, дунёдаги катта ишбилармонлардандир. У мусулмон бўлмаганига қарамай, у ердаги Жамоатнинг яқин дўстларидандир. Шунингдек Амирул Мўминин ҳам уни жуда яхши кўрадилар.
Доктор Майк мени ҳам, Иброҳимни ҳам танийди. Шунинг учун Аҳмадийлардан бири менинг бу мақоламни унга инглиз тилида юборди. Мақолани ўқигач, у шундай жавоб берди: «Аллоҳ таоло қандай қилиб Халифанинг сўзини рўёбга чиқаргани ва дуосини қабул қилганини эшитиб йиғлаб юборай дедим». Ўша Аҳмадий биродар бизга шундай деди: «Мен ҳаётимда доктор Майк ҳақида «йиғлаб юборай дедим» каби заифлик иқрорларини эшитмаганман». Бу японияликлар одатидан бўлиб, улар заифликларини ёки бирон нарсадан таъсирланганларини кўрсатмайдилар. Демак, бу кучли одам Халифанинг таъсир кучларига қарши тура олмади.
Сўнг доктор Майк ушбу мақолани чоп этди ва ўзи билан ишлайдиган Аҳмадийлардан бирини олиб, черковга борди ва руҳонийга шундай деди: «Ушбу мақолани ўқинг. Аллоҳ дуосини қабул қилувчи киши Папа эмас, Халифадир». Кейин улар буддистлар ибодатхонасига боришди ва у ерда руҳонийга худди шу нарсани айтишди. Кейин у мақолани электрон почта орқали АҚШ ҳарбий-денгиз флотидаги дўстига юборди. Нафақат бу, балки у ҳозир мақолани бутун Япония бўйлаб тарқатиш учун уни япон тилига таржима қилиш устида ишламоқда.
Дунёнинг бошқа бир жойида… Африканинг Сьерра-Леоне мамлакатида, ушбу мақола миллионлаб ўқувчиларига эга бўлган «Concorde Times» газетасининг 2020-йилнинг
9-апрель сонида чоп этилди.
Жамоатнинг матбуот котиби устоз Обидхон: «Мақола биз тасаввур қилмаган жойларгача етиб борди», – деди. Мен унга шундай дедим: «Мақолани аввало Амирул Мўмининга берганингиз учун Аллоҳ сизни яхшиликлар билан мукофотласин, у зотнинг дуолари билан Аллоҳ таоло унга самовий баракалар ато этди. Акс ҳолда, бу шунчаки бир «яхши мақола» бўларди».
Бахт ҳали тугал бўлмади…
Биродарларим ва опа-сингилларим… Мен ушбу мақолани Аллоҳнинг неъматлари ҳақида сўз юритиш, Аллоҳ таолонинг фазлу марҳаматини кўрсатиш ҳамда У Зот қандай қилиб Халифаси ва мўминларнинг дуоларини ижобат қилишини кўрсатиш учун ва шунингдек, узоқ ва яқинларга осмон элчисига байъат қилиш билангина охиратдан олдин бу дунёда нажот топиш мумкинлигини билдириш учун ёздим.
Мен ёзган нарсаларимни мақтаниш ва ўзимни бахтиёр эканлигимни кўрсатиш учун ёзган, деб биров ўйламасин. Йўқ… Юрагим ҳанузгача синиқ ва Аллоҳнинг остонасида сажда қилмоқда. Мана, биз суюкли инсонларимизга ҳамдардлик билдира олмаган ҳолда улардан ажралмоқдамиз. Биродарларимиз ҳанузгача ҳаёт ва ўлим ўртасида касалхонада ётмоқдалар ёки ўз уйларида фақат оламларнинг Раббиси биладиган аламлар чекмоқдалар. Агар Аллоҳ таоло бу офатни ердан кўтармаса, бахт йўқдир.
Оддий кўз билан кўриб бўлмайдиган кичик бир вирус энг катта давлатларга бостириб кириб, бутун дунёни шол қилди. Бу эса, Аллоҳнинг оят-аломатидан бошқа нарса эмас.
«Нима, улар ўзларига фаришталарнинг келишидан ёки Парвардигорингнинг келишидан ёки Парвардигорингнинг баъзи оят-аломатлари келишидан бўлак ҳам бирор нарсани кутишмоқдами? Бироқ Парвардигорингнинг айрим оят-аломатлари рўй берадиган куни эса илгари иймон келтирмаган ёки ўзининг иймон ҳолатида биронта яхшилик касб қилмаган жонга иймони ҳеч ҳам фойда бермайди. Айт: «Энди кутинглар! Албатта биз ҳам кутгувчимиз». (“Ал-Анъом” – 159)
Шунинг учун, келинг, иймонимиздан фойдаланиб, Аллоҳ таолога дуо қилайлик ва дунёдан бу балони даф қилиши учун Ундан раҳм-шафқатини сўрайлик. Бутун дунёга унинг Яратгувчиси ва Парвардигорини таништирайлик ва уларга нажот Унинг энг саховатли Пайғамбари (сав) ва у зот (сав)нинг содиқ қуллари Масийҳи Мавъуд(ас)га боғлиқ эканлигини билдирайлик.
Бизнинг ўлимимиз ушбу вирус билан бўладими ёки бошқа йўл биланми, ҳар ҳолатда ҳам Аллоҳдан Унинг ҳузурида мақбуллардан бўлишимизни сўраймиз. Омийн!