بسم اللہ الرحمن الرحیم
Бешинчи Халифанинг сайланишлари
Ҳазрат Масийҳи Мавъуд (ас)нинг Тўртинчи Халифаси (рҳ) вафотларидан кейинги ва Бешинчи Халифаси сайланишларидан олдинги кунлар бутун Жамоат учун ўта қайғули кунлар эди. Бу кунлар ва уларнинг нозикликлари ҳақида кўп нарсалар айтилган ҳамда ёзилган. Аммо биз доимо Ҳазрат Мирзо Масрур Аҳмад (Аллоҳ у зотни азиз ғалабаси ила қўллаб-қувватласин) нимани бошдан кечирганларини билишга қизиқар эдик. Бу қизиқувчанлик билан 15 йил ўтиб кетди. Аммо у зотдан сўрашга жасорат бўлмади. Бир неча кун муқаддам Аллоҳ таоло ўз хоҳиш-истагимни Ҳузур хизматларига тақдим этиш учун иноятини кўрсатди. У жуда ҳам муборак лаҳзалар эди. Дуойим мустажоб бўлиш соатлари эди. Менинг тез ёза оламан деган ҳеч қандай иддаойим йўқ, аммо Аллоҳ таоло менга фазл-марҳамат кўрсатдики, мен у Ҳазратнинг ҳар бир сўзларини ёзиб олиш имконига эга бўлдим. Бу бир муқаддас омонат бўлиб, уни “Ал-Ҳакам” газетаси орқали ҳар бир Аҳмадийнинг хизматига тақдим этмоқдаман. (Осиф М. Босит, Лондон).
Қуйида Ҳазрат Масийҳи Мавъуд (ас)нинг Бешинчи Халифаси Ҳазрат Мирзо Масрур Аҳмад томонларидан урду тилида айтиб берилган воқеаларнинг ўзбекча таржимаси тақдим этилади.
“Мен ишхонамдан уйга келганимда, завжам Миян Луқмоннинг Лондондан қўнғироқ қилиб: “Тўртинчи Халифа вафот этди”, – деб айтганини хабар қилди. Мен дарҳол Тўртинчи Халифани муолажа қилиш учун Лондонга борган Доктор Нури соҳибга қўнғироқ қилдим. У фожиали хабарни тасдиқлади. Бу хабар менинг қалбимга чақмоқдек урилди. Қайғу ҳаддан ташқари кучли эди. Аммо вазиятнинг нозиклиги ҳиссиётларни тўлиқ бошқаришни талаб қилди. Зеро, бутун Жамоат учун бу ўта оғир вақт эди. Нозири Аъло (Бош котиб) сифатида барча тадбирларни кўриб чиқиш менинг зиммамда эди.
Мен Лондондаги махсус котибга қўнғироқ қилдим. Унга бу хабар ҳамон етиб бормаган эди. Мен ундан барча тафсилотларни йиғиб, уларни имкон қадар тезроқ менга юборишини сўрадим. Шу вақт асносида мен “Улья” қўмитасини йиғилишга чақирдим. Бу қўмитада Жамоат идораларининг асосий мансабдорлари, масалан, “Садр Анжуман Аҳмадия”, “Таҳрики Жадид” ва бошқа идораларнинг мансабдорлари иштирок этишади. Мен уларга фавқулодда вазият тўғрисида кўрсатмалар бердим. Шунингдек, Хилофат сайлов қўмитаси аъзолари Лондонга бориши учун сафар тадорикларини таъминлашга буюрдим. Визалари тугаганлар учун имкон қадар тезроқ визалар олинишига кўрсатмалар бердим.
Шу орада мен махсус котиб томонидан Тўртинчи Халифанинг вафот вақти ҳамда сабаблари ҳақида маълумотлар олдим. Мен бу тафсилотларни Миян Аҳмад (Марҳум Соҳибзода Мирзо Ғулом Аҳмад) соҳибга бериб, бутун дунё Жамоатларини хабардор қилиш учун эълон тузишга кўрсатма бердим. У эълон матнини менга кўрсатди. Сўнгра бу эълон барча Жамоатларга юборилди ва МТА орқали ҳам эфирга узатилди. Мен аллақачон Султон Маҳмуд Анвар соҳибга Масжиди Муборакдаги аср намозидан кейин расмий эълон қилишини буюрган эдим.
Бу вақт сабр-тоқат синови эди. Бир томондан, Ҳузурнинг оламдан ўтиш қайғуси бор эди, иккинчи томондан эса Ҳузур менга ишониб топширган муҳим вазифани бажариш масъулияти, яъни Янги Халифани сайлаш тадбирларини назорат қилиш эди. Шу ҳиссиётлар билан уйга бориб, Лондонга кетишга тайёргарлик кўрдим. Тайёргарлик ўзи нима эди? Бироз кийимлар, паспорт ва бошқа ҳужжатларни олдим ва йўлга чиқишга тайёргарлик бошладим. Ҳали Сайлов қўмитасининг баъзи аъзолари учун виза иши кўриб чиқилаётган эди. Шунинг учун Сайлов қўмита аъзоларини икки гуруҳга бўлишга қарор қилинди. Бири ўша куни учиб, иккинчиси эса визалар олинган куннинг эртасига учиши керак эди. Йўлга чиққан биринчи гуруҳда мен, Миян Хуршид (марҳум Соҳибзода Мирзо Хуршид Аҳмад) соҳиб, Миян Аҳмад (марҳум Соҳибзода Мирзо Ғулом Аҳмад) соҳиб, Миян Анас Аҳмад соҳиблар бор эдик. Бу гуруҳ ўн тўрт кишидан иборат эди. Биз Рабваҳдан Лаҳўрга жўнадик. У ердан биз учишимиз керак эди. Рейсимиз Абу Дабида қисқа муддатга қўниб, сўнгра Лондонга етиб борди. Мен Рабваҳдалигимдаёқ Ҳузурнинг жасадларини ювиш ҳамда кафанлаш ҳақида кўрсатма бериб қўйган эдим. Биз Лондонга етиб борганимизда, жасад ювилиб ва кафанланиб, “Маҳмуд” саройига зиёрат қилиш учун қўйилган эди. Мен ҳам дастлабки зиёратни “Маҳмуд” саройида қилдим. Ўз Имомини бундай ҳолатда кўрганда, ҳис-туйғулар қандай эканлигини сўз билан ифодалаб бўлмайди. Сиз тасаввур қила оласиз. У пайт менинг ҳиссиётларим қандай бўлганини, сиз ўзингиз тасаввур қилиб кўринг-а!
Шундан сўнг намоз вақти бўлиб қолди. “Фазл” масжидида намоз ўқидик. Энди Ҳузурнинг жасадлари “Маҳмуд” саройи билан туташган кичкина хонага кўчирилди. Мен ўша хонага кирдим. Бу ғалати бир лаҳза эди; хонада мен, мутлақ сукунат ва Ҳузурнинг жасадлари эди. Бу ажойиб кайфият эди. Мен бир мунча вақт Ҳузур ёнида тўхтаб, у зот учун дуо қилиб турдим.
Тўртинчи Халифа (рҳ) ўз вафотларидан олдин бундай фавқулодда вазият учун бир қатор кўрсатмалар берган эдилар. Уларга кўра, Англия Жамоати амири Покистондаги “Садр Анжуман Аҳмадия”нинг Нозири Аълоси Лондонга келгунга қадар қўшимча Нозири Аъло бўлиб ишлаши ҳамда зарур тадбирларни назорат қилиши керак эди. Мен Лондонга етиб боргач, Англия Жамоати амиридан мажбуриятни қабул қилдим. Хилофат сайлови қўмитасини чақириш, жаноза ҳамда дафн маросимларини ўтказиш ишларини бошладим. Вақт қисқа эди. Иш эса кўп ва ҳар бир иш ўта муҳим ҳамда эътиборни талаб қилувчи эди. Аллоҳ таолонинг иноятлари билан барча ишлар ўз вақтида ташкил этилди. Мен ўз бурчимни адо этгач, ўзимни хотиржам ҳис этдим. Ҳар бир лаҳза Аллоҳ таоло Жамоатга Янги Халифа ато қилиши, мен билан бирга барча Жамоат аъзолари Янги Халифага итоат этишлари, Жамоатни бирлаштириши ва ҳамжиҳат бўлишини сўраб, дуо қилаётган эдим.
Бу ҳолат ҳақиқатан ҳам қўрқув ҳолати бўлади. Хуллас, албатта, қўрқув бор эди. Аммо Аллоҳ таолонинг Жамоатдаги қўрқувни Халифа сайланишидан кейин хавфсизлик билан алмаштириши ҳақидаги ваъдасига қатъий ишонч бор эди. Шундай қилиб, мен “Аллоҳ таоло Жамоатга Янги Халифани ато этади ва қўрқувимиз тинчлик билан алмашади ҳамда биз барчамизга омонлик насиб этилади” деган қатъий эътиқодда эдим.
Сўнгра сайлов вақти келди. Аъзо сифатида мен ҳам масжидга кирдим. Масжид Хилофат сайлови қўмитасининг аъзолари билан тўла эди. Мен бир мунча вақт Чавдҳарий Ҳамидуллоҳ соҳиб билан бирга пойабзаллар ёнида турдим. Чавдҳарий соҳиб Жамоатнинг энг юқори мартабали мансабдори сифатида сайловни бошқариши керак эди. У олд томонга ўтиб кетди. Мен эса турган жойимда, масжиднинг орқа томонида ўтириб олдим. Мажлиснинг ҳолати шундай эдики, атрофга назар ташлашга журъат ҳам этолмасдим ва қалбим ҳам бунга рухсат бермасди. Вақт ўта нозик эди. Шундай қилиб, мен назаримни қуйи солиб ўтиравердим. Менинг номим тақдим этилганда, мен қаттиқ қўрқувни ҳис этдим ва бошимни эгиб олдим. Овозлар санаб чиқилиб, эълон билдирилганда, мен ҳисоблашда хатоликка йўл қўйганларига ишончим комил эди. Шундан кейин содир бўлган воқеалар баданимни титроққа солди. Аммо Аллоҳ таолонинг ризосини қабул қилишдан бошқа чора йўқ эди. Шундан сўнг байъат бўлди ва дуо қилинди.
Ўша пайтда мен ўзимни қандай ҳис этганимни бутун дунё МТА орқали томоша қилди. Худди елкамга тоғ қулагандек бўлди. Байъат ва бошқа ишлардан бўшагач, кечки соат тахминан 12-1 бўлиб қолган эди. Мен 41-рақамли меҳмонхонага кетиб қолдим. Сўнгра у ерда мен эдим, тун қоронғи эди ва менинг Худойимнинг фазл-марҳамати эди”.
Бу охирги жумладан кейин Ҳузур бироз тин олдилар. Мен бу воқеаларни тўғридан-тўғри Ҳузурдан эшитиб, бошқа тафсилотларни сўрашга мажолим етмас эди. Бироқ бу лаҳзалар қимматбаҳо лаҳзалар эди. Бу ноёб лаҳзалар менинг ҳаётимдаги ноёб лаҳзалардан бири бўлди. “Ал-Ҳакам” ўқувчилари ҳамда бошқа Жамоат аъзоларининг бир омонати эди. Мен янада кўпроқ дурларни тўплашга жасорат қилдим. Ҳузурдан: “Рабваҳдан чиқаётиб, қандай фикрлар хаёлингиздан ўтди?” – дея юзландим. Севимли Ҳузур камтарлик билан паст оҳангда шундай жавоб қилдилар:
“Мен кетишимдан олдин жуда кўп ишлар қилишим керак эди. Бундан бошқа хаёлларим йўқ эди. Бироқ завжамга Янги Халифа сайловидан кейин 7-куни у зотдан қайтиб келишга рухсат сўрашимни айтган эдим. Шунингдек, Масийҳи Мавъуд (ас)нинг Янги Халифаси менга юкланган вазифани яна қайта юклашлари шарт эмаслиги, бироқ у зот қайси бир вазифани юкласалар ҳам, уни амалга оширишга аҳд қилиб қайтиб келаман деган ўйда эдим”.
Гаплар шу ерда тамом бўлди. Аммо Ҳузур кўзларимдан яна бироз қизиқишимни сезган бўлсалар керак. Ҳузур: “Бўлдими, яна нимани эшитмоқчи эдингиз?” – дедилар. Мен: “Ҳузур, у ҳаёт ва бу ҳаётдаги фарқ ер билан осмон ўртасидаги фарқдир. Сиз қандай ҳис этасиз?” – деб юзландим. Ҳузур шундай дедилар: “У лаҳза менинг ҳаётимдаги кескин бурилиш эди. Ҳаётим бутунлай ўзгарди. Ҳаётимдаги ўша қисм ортда қолди. Ундан кейинги қисми эса Аллоҳ таолога топширилган ҳолда давом этмоқда. Мен бир эркин, уруғ экувчи, ҳосил йиғувчи мардикор киши эдим. Сўнгра мени Нозири Аъло этиб тайинлашди. Шундан сўнг маъмурий ишларни бажара бошладим. Сўнгра Аллоҳ таоло менга мана бу масъулиятни топширди”.
Мен Ҳузурнинг офисларидан чиққанимда, ҳис-туйғуларим ажойиб эди. Бироқ менинг назаримдан Аллоҳ таоло Ўз Халифаси қўлидан экдирган уруғлардан униб чиққан, кўм-кўк яшнаб турган экинлар ўтди. Бу экинлар ўн беш йилдан бери дунё бўйлаб гуллаб яшнамоқда. Аллоҳ таоло бу экинларни Ўзининг раҳмат шамоллари билан мангу яшнатиб тураверсин ва бу экинларнинг эгаси узоқ умр кўрсин. (Омин!)