Ҳазрат Умми Салама разияллоҳу анҳо ривоят қиладилар: «Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам кўпинча: «Эй, қалбларни айлантирувчи (Аллоҳ)! Қалбимни Ўз динингда мустаҳкам қилгин» деган дуони сўрар эдилар. У зот разияллоҳу анҳо дейдилар: «Ё Расулаллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам! Юраклар ҳам ўзгариб кетадими?» – деб сўрадим. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам Қуръони Каримдан мана бу дуони ўқиб бердилар ва: «Ҳар бир инсоннинг адашиб қолиш эҳтимоли бор, шунинг учун ушбу дуони қайта-қайта ўқиш керак», – деб марҳамат қилдилар». («Ад-Дуррул-Мансур лис-Саютий» 2-жилд, 8-бет)رَبَّنَا لَا تُزِغۡ قُلُوۡبَنَا بَعۡدَ اِذۡ ہَدَیۡتَنَا وَہَبۡ لَنَا مِنۡ لَّدُنۡکَ رَحۡمَۃً ۚ اِنَّکَ اَنۡتَ الۡوَہَّابُ ﴿۹Таржимаси:
«Эй, Парвардигоримиз! Бизни ҳидоят қилганингдан кейин дилларимизни эгри қилмагин ва Ўз ҳузурингдан бизга раҳмат бағишлагин. Албатта, ёлғиз Ўзинг ўта ато этгувчисан». («Оли Имрон» сураси, 9-оят)