Op vrijdag 3 oktober 2025 vervolgde Zijne Heiligheid, Hazrat Mirza Masroor Ahmad, het wereldwijde hoofd van de Ahmadiyya Moslimgemeenschap, zijn verslag van de gebeurtenissen na de verdedigingscampagne van Hunain.
Zijne Heiligheid beschreef hoe na Hunain de buit en de gevangenen werden verzameld in Ji’ranah, terwijl de Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) dagenlang wachtte, in de hoop dat de Hawazin-stam zou komen, berouw zou tonen en verzoening zou zoeken. Toen hun delegatie arriveerde, nam de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) persoonlijk het voortouw door de gevangenen die onder zijn hoede stonden vrij te laten, en moedigde hij vervolgens de metgezellen aan om zijn voorbeeld te volgen. Hij regelde zelfs een schadevergoeding, zodat niemand zich benadeeld zou voelen. Deze daden van de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) zijn een voorbeeld van het buitengewone medeleven dat hij zelfs betoonde aan degenen die zich ooit tegen hem hadden gekeerd en zijn leven en dat van de moslims hadden bedreigd.
Zijne Heiligheid legde uit dat de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) een groot leider was die door zijn eigen voorbeeld leidde en zijn volgelingen inspireerde om deugdzaamheid te belichamen en standvastig het pad van gerechtigheid te bewandelen.
Zijne Heiligheid merkte op dat alle gevangenen – ongeveer zesduizend – uiteindelijk door de moslims werden vrijgelaten, en dat de Heilige Profeet (vrede zij met hem) erop stond dat zij gekleed vertrokken, waarbij hij waar nodig voor nieuwe kleding zorgde. De Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) verklaarde: “Laat niemand van hen vertrekken zonder schone kleding.”
Tijdens de vrijdagpreek vertelde Zijne Heiligheid hoe de voormalige vijandelijke commandant Malik bin ‘Awf de islam omarmde nadat hij getuige was geweest van de vrijgevigheid en grootmoedigheid van de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem). Zijne Heiligheid verklaarde:
“Dit was dezelfde Malik bin ‘Awf die ooit alle stammen van Hawazin, Thaqif en anderen had verzameld om de moslims te vernietigen. Hij dorstte naar het bloed van de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem), maar de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) dorstte alleen maar naar zijn juiste leiding. En toen Malik die leiding kwam zoeken, vergaf de Heilige Profeet hem niet alleen alles, maar eerde hij hem ook nog eens met een geschenk van honderd kamelen – de meest gewaardeerde rijkdom van die tijd.”
Zijne Heiligheid vertelde ook het verhaal van Shaimah, de pleegzus van de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem), die na de Slag bij Hunain onder de gevangenen werd gevonden. Zijne Heiligheid legde uit hoe de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) haar met groot respect en genegenheid ontving. Ze kreeg de keuze om bij de moslims te blijven, waar ze geëerd en verzorgd zou worden, of om terug te keren naar haar stam. Dit illustreert de waardigheid en vrijheid die de islam zelfs in die tijd aan vrouwen schonk.
Hazrat Mirza Masroor Ahmad verklaarde:
“De Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) verwelkomde haar en tranen begonnen uit zijn ogen te stromen. Hij vroeg naar haar pleegouders, waarop zij antwoordde dat zij waren overleden. De Heilige Profeet (vrede zij met hem) zei: ‘Als je dat wilt, mag je bij ons blijven, waar je geëerd, gerespecteerd en geliefd zult worden. Maar als je terug wilt keren naar je volk, zal ik de band van verwantschap in ere houden en je toestaan om naar hen terug te keren.’ Ze antwoordde dat ze naar haar stam wilde terugkeren. Niettemin aanvaardde ze de islam.”
Aan het einde van zijn vrijdagpreek ging Zijne Heiligheid in op de bezwaren van bepaalde oriëntalisten, waaronder William Muir, Montgomery Watt en Margoliouth, die ongegronde beweringen hebben gedaan over de emancipatie van gevangenen na de Slag bij Hunain.
Met betrekking tot Muir legde Zijne Heiligheid uit dat Muir beweerde dat de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) de buit van Hunain verdeelde op een manier die blijk gaf van favoritisme of eigenbelang. Zijne Heiligheid verduidelijkte dat dergelijke beweringen geen basis hebben in betrouwbare islamitische bronnen, die allemaal consequent vermelden dat uiteindelijk zesduizend gevangenen werden vrijgelaten. Zelfs Muir geeft toe dat “alle gevangenen van Hunain werden vrijgelaten”, een feit dat zijn eigen kritiek ondermijnt.
Met betrekking tot de suggestie van Watt dat sommige verslagen van Hunain later verfraaid zouden kunnen zijn, antwoordde Zijne Heiligheid dat de bekentenis van Watt zelf bewijst dat het kernfeit van emancipatie en barmhartigheid onmiskenbaar is. Zijne Heiligheid legde uit dat Watt alleen speculeert over extra details, maar niet kan betwisten dat de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah) met ongeëvenaard mededogen handelde.
Evenzo werd Margoliouths bewering dat Malik bin ‘Awf, de vijandelijke commandant, tot de islam werd gedwongen, krachtig weerlegd door Zijne Heiligheid, die verduidelijkte dat moslimbronnen vermelden dat Malik bin ‘Awf door de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) met waardigheid werd uitgenodigd en dat Malik vrijwillig de islam aanvaardde omdat hij geraakt was door de vrijgevigheid van de Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem). Later diende hij als een loyale moslimleider en het is een verdraaiing van de feiten om deze barmhartigheid als dwang af te schilderen.