FAQs

Wat is het verschil tussen Ahmadi Moslims en andere Moslims?

Ahmadi Moslims volgen dezelfde heilige geschriften en leringen als de andere Moslims. Het grootste verschil is dat Ahmadi Moslims geloven dat de Beloofde Messias (as) (ook Mahdi genoemd in sommige teksten) van de latere dagen aangekomen is en de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap gesticht heeft in 1889. Het is een herleefbeweging die geen nieuwe religieuze wetten of leer heeft, omdat het als doel heeft de ware Islam, aangeleerd door de profeet Mohammed (saw), te herrijzen. Andere Moslims wachten nog steeds op de komst van een hervormer.

Net als andere Moslims geloven ook Ahmadi Moslims in de ‘de vijf zuilen van de Islam’ en de ‘zes artikelen van het geloof’. Ze volgen hetzelfde heilige geschrift (de Heilige Koran) en accepteren dat de Islam de laatste en perfecte religie is voor de mensheid. Ze geloven ook dat de profeet Mohammed (saw) de Khataman Nabiyyeen (de zegel der profeten) is en dat hij het beste voorbeeld voor de mensheid was, die Gods laatste en prefecte boodschap bracht voor de mensheid.

Ahmadi Moslims geloven ook in de Islamitische bronnen van richtsnoer en rechtsgeleerdheid, die afkomstig is van drie hoofdautoriteiten:

  1. De Heilige Koran
  2. De Sunnah (praktische uitoefening door de profeet Mohammed (saw))
  3. De hadies (gezegden van de profeet Mohammed (saw)) uit de authentieke boeken van hadies zoals Sahih Al Bukhari, Sahih Al Muslim, Sunan Abu Daud, Tirmidhi, Ibne Maja en Nisai.

Ahmadi moslims geven ook acht aan de interpretatie van de Islamitische wetten (shariah) voorzien door klassieke Islamitische geleerden. Algemeen volgen ze de leer van de Hanafi school, maar al deze zaken worden beschouwd in het licht van de begeleiding van de Beloofde Messias (as).

Ondanks deze overvloed aan begeleiding waren moslims, zoals de volgers van alle religies voor hen, voorbestemd om weg te drijven van de ware leer van de Islam. Deze achteruitgang moest gevolgd worden door de herleving van de Islam via de Beloofde Messias (as) van de latere dagen, zoals voorspeld door de profeet Mohammed (saw). Terwijl alle Moslims een Messias verwachten, is het enkel een kwestie van de identiteit en aanvaarding van de Messias dat Ahmadi Moslims van andere Moslims onderscheidt.

In sommige hadies wordt er gerefereerd naar de Messias als ‘Jezus, zoon van Maria’ en in andere als ‘Al-Mahdi’.

Het is interessant te weten dat er soortgelijke voorspellingen aanwezig zijn in andere religies die vertellen dat een Messias zal komen ‘in de latere dagen’. Bijvoorbeeld, de Christenen verwachten de tweede komst van Jezus (as).

Ahmadi Moslims geloven dat de Messias die voorspeld werd, is aangekomen en dat hij de enige persoon is die alle voorspellingen in verband met zo’n Messias vervuld heeft, niet enkel in de Islam maar ook in alle religies. Dit is de verenigende factor voor de gehele mensheid en is een manier om mensen te verenigen onder de Islam, het is namelijk de perfecte religie voor de mens.

Ahmadi Moslims geloven dat de Beloofde Messias (as) Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (as) was, geboren in Qadian, India. Onder Goddelijke begeleiding stichtte hij de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap in 1889. De gemeenschap probeert dezelfde ziel en begrip van de Islam op te wekken die bestond ten tijde van de profeet Mohammed (saw).

Sommige andere Moslims geloven dat de Beloofde Messias (as) nog niet aangekomen is en wanneer hij komt, hij Jezus de zoon van Maria zal zijn, die 2000 jaar geleden voor de Messias naar de Joden werd gestuurd. Ze geloven dat Jezus lichamelijk gerezen werd naar de hemel en dat hij lichamelijk terug zal keren als teken van zijn tweede komst. Ze geloven tevens dat hij alle varkens op aarde zal slachten en alle kruizen zal breken. Ook geloven ze dat hij iedereen zal dwingen om zich te bekeren tot de Islam.

Ahmadi Moslims geloven dat zulke voorspellingen metaforisch van aard zijn. Bijvoorbeeld, de Messias zal mensen niet dwingen om zich te bekeren tot de Islam, maar de kracht van zijn argumenten, redeneringen en spiritueel begrip zullen de waarheid van de Islam tonen en zo mensen aantrekken tot de Islam.

De Ahmadiyya Moslim Gemeenschap is nu globaal gesticht met takken in meer dan 200 landen en haar leden bestaan uit meer dan 10 miljoenen. Het is een vredevolle gemeenschap die gelooft in en leeft volgens het principe ‘Liefde voor iedereen, haat voor niemand’, een principe die de essentie van de Islamreflecteert.

 

Veel gestelde vragen over Islam

Wat is Islam?

Islam is de snelst groeiende religie in de wereld. Het woord Islam betekent letterlijk ‘vrede en overgave aan de wil van Allah, de Schepper’.

De religie werd opgericht door profeet Mohammed (saw) meer dan 1400 jaar geleden in Arabië.Profeet Mohammed (saw) ontving de openbaring van Allah waarin hem gezegd werd dat Islam de laatste en meest volledige religie voor de mensheid was. De volgers van de Islam worden moslims genoemd.

Het heilige boek van de Islam is de heilige Koran en ook dit werd door Allah geopenbaard aan profeet Mohammed (saw). Deze is een volledige leidraad. De leringen zijn overeenkomstig met de natuur van de mens. Islam is een religie dat geopenbaard is voor de gehele mensheid, voor alle tijden.

De oprichter van de Islam

De Heilige profeet (saw) werd geboren in Mekka, Arabië(570-632 n.Chr.). Hij was bekend voor zijn eerlijkheid en vroomheid. Hij was tevens geïnspireerd met een grote liefde voor Allah en de mensheid.

Hij trouwde op 25 jarige leeftijd. Vijftien jaarlater ontving hij zijn eerste Koranische openbaring van Allah terwijl hij mediteerde in een grot genaamd Hira dichtbij Mekka. Dit markeerde het begin van de missie van de profeet Mohammed (saw) als de apostel van Allah. Zijn voornaamste boodschap was de eenheid van Allah en hij bleef dit doorzetten gedurende zijn leven.

Trouw aan zijn karakter beoefende profeet Mohammed (saw) wat hij predikte en gaf een levend voorbeeld van alles wat de Islam ons leert. Zijn nederigheid, waarachtigheid, verdraagzaamheid, besluitvaardigheid, moed, vriendelijkheid en wijsheid blijven voorbeeldig.

Het heilige boek van de Islam

De Heilige Koran is het heilige boek van de Islam. Het is het Woord van Allah en werd geopenbaard aan de profeet Mohammed (saw) gedurende een periode van 23 jaar. Het is verdeeld over 30 delen en heeft 114 hoofdstukken.

Het bevat een breed scala aan leringen en is een veelomvattende gedragscode voor de mensheid. Het bevat ook vele profetieën waarvan er vele zijn vervuld en waarvan er nog vele vervuld moeten worden.

De Heilige Koran is geschreven in het Arabisch – de taal waarin het werd geopenbaard. Het woord Koran betekent iets dat steeds opnieuw wordt gereciteerd en moslims reciteren ook werkelijk herhaaldelijk de Heilige Koran gedurende hun leven. Er zijn veel moslims die ook de hele Koran hebben gememoriseerd. Ondanks dat het meer dan 1400 jaar oud is, is de Korantekst intact gebleven – zoals beloofd in de Koran door Allah zelf. De vertaling van de Heilige Koran is nu ook beschikbaar in meer dan 50 talen, waaronder het Engels.

De leringen van de Islam
Allah onderwees de religie geleidelijk aan de wereld door Zijn profeten op verschillende tijden en naar verschillende volkeren te sturen. Deze religieuze leiding werd voltooid en geperfectioneerd door de Islam.
De belangrijkste leerstellingen van de Islam staan bekend als de vijf zuilen.

De vijf zuilen van de Islam

Shahadah

Dit is de verklaring van iemands geloof in de eenheid van Allah en acceptatie van de Profeet
Mohammed (saw) als een boodschapper van Allah.

De betekenis van de eigenlijke uitspraak is: “Ik getuig dat er niemand waardig is aanbeden te worden behalve Allah en ik getuig dat Mohammed (saw) de boodschapper is van Allah” (‘Allah’ betekent Diegene die vrij is van alle gebreken en over allerlei goede eigenschappen beschikt.)

Salat
Moslims moeten de vijf dagelijkse gebeden verrichten om een persoonlijke relatie met Allahte ontwikkelen en hiervan te profiteren.

Saum (vasten)
Moslims moeten vasten tijdens de heilige maand Ramadan. Tijdens het vasten mogen moslims niet eten of drinken tussen zonsopgang en zonsondergang.
Sommige mensen zijn vrijgesteld van het vasten, met inbegrip van de zieke, zwangere of zogende moeders, jonge kinderen en zij die op reis zijn. Tijdens de Ramadan doen moslims een extra inspanning om Allah te gedenken en om Zijn vergeving te zoeken.

Zakat (aalmoezen geven)
Moslims moeten een vast deel van hun rijkdom geven ten behoeve van armen en behoeftigen. Het basistarief bedraagt normaal 2,5% van iemands jaarlijkse besparing.

Hajj
Moslims zouden indien mogelijk minstens één keer in hun leven een bedevaart naar Mekka moeten maken. De bedevaart wordt gedaan tijdens de maand Hajj, de twaalfde maanmaand van de Islamitische kalender.

Moslims geloven ook in alle profeten van Allah, Zijn engelen, Zijn heilige boeken, leven na de dood, de dag des oordeels en in het Goddelijke Besluit van Allah. Islam benadrukt ook dat mannen en vrouwen gelijk zijn voor Allah en alleen rechtvaardige daden verheffen de ene persoon boven de ander.

Islam versterkt het concept van de mensheid en respect voor individuele vrijheid. Het herinnert de mens ook aan zijn fundamentele menselijke recht van vrijheid in het kiezen van religie. Het staat duidelijk vermeld in de Koran dat er geen dwang is in religie (Heilige Koran, hoofdstuk 2, vers 257).

Onderwijs is zo belangrijk dat moslimmannen en -vrouwen worden aangemoedigd om kennis te zoeken waar dan ook.

 

Wie was de profeet Mohammed (saw)?


Mohammed (saw) was de profeet van de Islam en degene aan wie de laatste religie door God was geopenbaard. Hij werd geboren in een adellijke familie in 570 na Chr. in Mekka, Arabië en hij was een afstammeling van Profeet Abraham (as). Het woord ‘Mohammed’ betekent letterlijk ‘lovenswaardig’.

 Leven voor het profeetschap
Zijn vader, Abdullah, stierf een paar maanden voor zijn geboorte en zijn moeder, Amena, stierf toen hij nog maar zes jaar oud was. Hij werd vervolgens verzorgd door zijn grootvader, Abdul-Muttalib, die twee jaar later ook stierf. Mohammed (saw) werd vervolgens verzorgd door zijn oom Abu-Talib. Ondanks deze ontberingen groeide Mohammed (saw) op tot een eerlijk, waardig, waarheidsgetrouw en intelligent persoon. Hij hielp ook zijn oom met zijn handel, soms vergezelde hij hem op zijn reizen naar andere landen.
Mohammed (saw) leidde een vroom en eenvoudig leven. Hij stond bekend om zijn bereidheid om anderen te helpen en zijn gedrag leverde hem de titels op van As-Siddiek (wat de meest waarheidsgetrouwe betekent) en Al-Amien (wat het meest betrouwbare betekent).
Toen hij vijfentwintig jaar oud was, trouwde Mohammed (saw) met een respectabele weduwe genaamd Khadija die vijftien jaar ouder was dan hem. Ze was zodanig onder de indruk van het nobele karakter van Mohammed (saw) dat zij zijn rijkdom en slaven tot zijn beschikking stelde – die hij vervolgens bevrijdde.
Mohammed (saw) verdeelde ook veel van het bezit onder de armen.

Openbaring

Profeet Mohammed (saw) bracht zijn tijd door in het gedenken van Allah. Vaak mediteerde hij in een grot genaamd Hira dat op een paar mijl van Mekka lag. Toen hij veertig jaar oud was, had hij een visioen waarin de Engel Gabriel verscheen en hem de eerste openbaring van Allah in de volgende woorden meedeelde:
‘Verkondig de naam van uw Heer de Schepper. Die de mens uit geronnen bloed schiep. Verkondig, want uw Heer is de meest Eerbiedwaardige. Die (de mens) door middel van de pen onderwees. Hij leerde aan de mens datgene wat deze niet kende. ‘
(Heilige Koran hoofdstuk 96: vers 2-6)

Mohammed (saw) werdoverheerst door angst en snelde naar huis. Thuis aangekomen vertelde hij hierover aan zijn vrouw Khadija (ra), die vervolgens Mohammed (saw) meenam naar haar neef Waraqa bin Naufal, een christelijke kluizenaar. Toen hij hoorde wat er was gebeurd, zei Waraqa: ‘De engel die op u is neergedaald, is vast en zeker dezelfde engel die eerder op Mozes was neergedaald.’

Hij verwees kennelijk naar de profetie in Deuteronomium 18:18 (‘Een profeet zal ik hun verwekken uit het midden hunner broederen, als u; en Ik zal Mijn woorden in Zijn mond geven, en Hij zal tot hen spreken alles, wat ik Hem gebieden zal.’), voorspellende de komst van een grote profeet. Dit markeerde in feite het begin van de zending van Mohammed (saw) als een apostel van Allah. De hierboven aangehaalde verzen zijn de eerste verzen van de Heilige Koran die aan Mohammed (saw) werden geopenbaard. In de loop van de daaropvolgende drieëntwintig jaar werd de volledige Heilige Qur’an aan hem geopenbaard en tot op de dag van vandaag is het volledig onveranderd gebleven.

Zijn missie
De heilige profeet Mohammad (saw) veroordeelde de aanbidding van afgodsbeelden en predikte de Eenheid van Allah. Hij zei dat alleen Allah aanbidding waard was en dat niets anders gelijk aan Hem was. Mohammed (saw) hielp de armen, bevrijdde slaven en vestigde gelijke rechten van vrouwen. Hij vertelde zijn volgelingen om geduldig te zijn tijdens ontberingen en tot Allah te bidden. Zijn missie was om het kwaad uit te roeien en onrechtvaardigheid en om goedheid en vroomheid in de wereld te vestigen.

Strijd en succes
De afgodendienaren van Mekka wilden niet naar Mohammed (saw) luisteren en toonden weerstand. Hij (saw) en zijn volgelingen werden op alle mogelijke manieren vervolgd. Ze werden onderworpen aan allerlei soorten vernederingen en de moslimslaven werden zeer slecht behandeld. Na 13 jaar van vervolging door de Mekkanen werd Mohammed (saw) door Allah geleid om te migreren naar Medina, bijna 260 mijl ten noorden van Mekka.

Echter, zelfs daar lieten de Mekkanen hem niet in vrede leven. Ze vochten een aantal veldslagen tegen hem, maar werden verslagen. Mohammed (saw) vocht alleen in verdediging en toen hij triomfeerde verklaarde hij een algemene amnestie tegen zijn vijanden. Toen Mekka uiteindelijk werd veroverd door Mohammed (saw), werd het op een vreedzame en moeiteloze manier gedaan. Bovendien was Mohammed (saw) buitengewoon vergevingsgezind en grootmoedig jegens zijn vijanden.

Hij nodigde de hele wereld uit tot de Islam, maar verleende ook iedereen de vrijheid om zijn eigen geloof uit te oefenen onder de bescherming van de Islam. Zijn leven is inderdaad opmerkelijk, want binnen zijn tijdsbestek van ongeveer tweeënzestig jaar lijkt het hele scala aan menselijke ervaringen te zijn uitgewerkt, van armoede tot rijkdom, van mislukking tot succes, van vriendeloos zijn tot onbetwiste macht, van vervolging tot Koninklijke autoriteit.

Hij was bestemd om een wees te zijn, was een aanhankelijke en liefdevolle adoptiekind, een eerlijke handelaar, een vriendelijke vader, een liefhebbende echtgenoot, een zorgzame buur, een grote strijder en generaal, een rechtvaardige rechter en wetgever, een verlichte staatsman, een trouwe vriend en vooral een profeet en de prediker van het Woord van Allah.

Hij stierf in 622 na Christus en liet een zeer vrome en rechtvaardige gemeenschap van gelovigen achter die zijn missie om de Islam te verspreiden in alle delen van de wereld voortzette, ondanks zware verwachtingen. Tegenwoordig zijn er meer dan een miljard moslims in de wereld.

Wat is de Heilige Koran?

De Heilige Koran is het heilige boek van de Islam. Het is het oorspronkelijke woord van Allah geopenbaard in de Arabische taal aan Profeet Mohammed (saw). Het woord ‘Koran’ betekent letterlijk iets dat vaak wordt gelezen of gereciteerd. Het bestaat uit dertig delen en honderdveertien hoofdstukken. Het is onveranderd gebleven sinds zijn onthulling zoals vermeld in de Koran zelf. (Heilige Koran, hoofdstuk15,vers10)

Dit is een aanspraak die uniek is voor de Koran en het wordt onderbouwd door het feit dat de Koran inderdaad ongewijzigd is gebleven sinds het werd geopenbaard aan de Profeet Mohammed (saw).

Zoals gebruikelijk was onder de Arabieren van zijn tijd, had Mohammed (saw) geen opleiding en was niet in staat om te lezen of te schrijven. De engel Gabriël bracht mondeling de openbaring over aan Mohammed (saw) die vervolgens de woorden dicteerde aan een van zijn aangewezen schriftgeleerden.

Binnen het leven van de Profeet (saw) werd de hele tekst van de Heilige Koran getranscribeerd en door duizenden toegewijden gememoriseerd, een praktijk die sindsdien is gevolgd. Dit is een van de manieren waarop de tekst van de koran is bewaard in zijn oorspronkelijke vorm. Vertalingen van de Koran zijn nu ook beschikbaar in meer dan 50 talen, waaronder Nederlands.

De leer
De Koran stelt dat het een perfect boek is (hoofdstuk 2, vers3) en dat de Islam een ​​volmaakte religie is (hoofdstuk 5, vers 4). De Heilige Koran bevestigt de basiswaarheid van alle voorgaande openbaringen aan hun bronnen. Het neemt echter niet alleen die waarheden in zich op, maar perfectioneert ze ook en voltooit de boodschap.

Het biedt een perfect middel voor begeleiding om verbondenheid met Allah te bereiken. De Koran dekt ook een geweldige reeks onderwerpen met verbazingwekkende nauwkeurigheid. Het weerspiegelt de oneindige kennis van Allah en onthult vele geheimen van de natuur die eeuwenlang buiten het bereik van de mens bleven nadat de Heilige Koran was geopenbaard.

Het bevat richtlijnen die relevant zijn voor alle tijden, zelfs over onderwerpen als genetica, nucleaire oorlogsvoering, de ontwikkeling van manieren van reizen en het leven in andere delen van het universum.

De leringen van de Koran zetten de belangrijkste principes uiteen op elk gebied van het leven. Ze bieden ook volledige begeleiding over hoe de mens het doel van zijn schepping kan bereiken en verklaart de basis waarop hij in zijn volgende leven zal worden geoordeeld. De Koran maakt ook duidelijk dat de mens wordt vrijgelaten om Zijn begeleiding te aanvaarden of te verwerpen.

Een uitstekend gebed
Het eerste hoofdstuk van de Koran, Al-Fatihah (hieronder vermeld), bevat de essentie van de leerstellingen van de Koran.

‘In de naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle. Alle lof zij Allah, de Heer derWerelden. De Barmhartige, de Genadevolle. Meester van de Dag des Oordeels. U alleen aanbidden wij en U alleen smeken wij om hulp. Leid ons op het rechte pad. Het pad degenen aan wie Gij gunsten hebt geschonken –niet dat van hen, op wie toorn is nedergedaald, noch dat der dwalende. ‘

Het wordt gereciteerd als onderdeel van het dagelijkse verplichte gebed door moslims over de hele wereld, hen te herinneren aan de gunsten van Allah en zijn zegeningen en vergeving te zoeken.

Wat is jihad ?

Het Arabisch woord jihad is afgeleid van het werkwoord jahada – wat betekent streven of strijden. In de islamitische terminologie betekent het een inspanning leveren, moeite doen en streven voor een nobel doel. Het woord wordt in het algemeen gebruikt voor elk type van streven in Gods weg. Volgens de islamitische leer zijn er drie grote types van jihad en ze leiden allemaal tot het vestigen en bevorderen van vrede in de maatschappij, zoals hieronder uitgelegd zal worden.

Types van jihad

Volgens de islamitische leer zijn er drie hoofdcategorieën van jihad:

  1. Jihad-e-Akbarw.z. jihad van de grootste orde.
    Dit is de jihad van zelf-hervorming. De strijd is tegen onze eigen verleidingen zoals gulzigheid, lust en andere wereldse verleidingen. Dit is de reis van een persoon van een ‘dierlijk’ bestaan, d.w.z. leven voor onmiddellijke bevrediging of aanschaf, naar een bestaan waar zijn geest voldoende discipline heeft om moreel te handelen. Dit type van jihad is levenslang verplicht voor ieder moslim.
  2. Jihad-e-Kabir, d.w.z. grote jihad.
    Dit is de jihad voor de propagatie van de waarheid, de boodschap van de Koran. De Koran schrijft ook voor aan ons om zijn boodschap te verspreiden met wijsheid, verdraagzaamheid en met respect voor het geloof van anderen.

Roep tot de weg van uw Heer met wijsheid en goede raad… (16:126)

En scheldt degenen, die zij naast Allah aanroepen niet uit, anders zullen zij uit nijd in hun onwetendheid Allah uitschelden. Zo hebben Wij voor elk volk hun daden schoon doen schijnen. Dan zullen zij tot hun Heer terugkeren en Hij zal hen inlichten over hetgeen zij plachten te doen. (6:109)

Het verbiedt het gebruik van enige vorm van dwang

Er is geen dwang in de godsdienst. Voorzeker, het juiste pad is van dwaling onderscheiden; derhalve, hij die de duivel verloochent en in Allah gelooft, heeft een sterk houvast gegrepen, dat onbreekbaar is. Allah is Alhorend, Alwetend. 2:257

Iemand die zijn tijd, inspanning, rijkdom of kennis toewijdt aan de vestiging van gerechtigheid, beoefent jihad-e-akbar volgens de Koran. Dit is ook verplicht voor alle moslims.

  • Jihad-e-Asghar, d.w.z. jihad van de lagere orde.
    Dit is de jihad van een defensief gevecht. De Koran heeft duidelijk dit type van jihad enkel toegelaten indien er wordt voldaan aan bepaalde voorwaarden en het verbiedt ook elke vorm van overtreding.
  1. Het gevecht mag enkel defensief zijn en niet aanvallend zijn.
    En strijdt voor de zaak van Allah tegen degenen, die tegen u strijden, maar overschrijdt de grens niet. Voorzeker, Allah heeft de overtreders niet lief. (2:191)
  2. Moslims moeten onder onderdrukking geleden hebben bij het beoefenen van hun religie en levensbedreigingen gehad moeten hebben.
  3. Moslims moeten uit hun huizen gedreven zijn; de leer is om initieel de plaats van onderdrukking te verlaten. Indien de onderdrukker de moslims aanvalt om hen te stoppen met het beoefenen van hun religie op de nieuwe woonplaats en hun leven bedreigt, (enkel in deze omstandigheden) krijgen de moslims toestemming om de wapens op te pakken in een defensief gevecht.

Verder zijn er duidelijke richtlijnen van wat mag en wat niet mag gedaan worden door moslims in een oorlog.

  • Burgers die niet vechten tegen de moslims mogen niet aangevallen of gedood worden.
  • Gewassen of andere bronnen van voeding en water en het vee of andere dieren mogen niet vernield worden.
  • Ziekenhuizen, weeshuizen en andere veilige plaatsen en toevluchtsoorden mogen niet vernield worden.
  • Moskeeën, kerken, synagogen of andere gebedsplaatsen mogen niet vernield worden.
  • Vrouwen, kinderen, ouderen en gehandicapten moeten onaangetast blijven.
  • Indien de aanvaller stopt met aanvallen of een verdrag aanbiedt, moet het aanvaard worden en het gevecht moet onmiddellijk gestopt worden.
  • Vluchtende onderdrukkers moet niet achtervolgd worden voor een onnodige lengte en moeten toegelaten worden om terug te keren naar hun huizen.
  • Krijgsgevangenen moeten behandeld worden met respect en moeten hun basisbehoeften krijgen en moeten zo snel mogelijk na het gevecht vrijgelaten of vrijgekocht worden.

Het is dus duidelijk dat het doel van zulk gevecht is om vrede te herstellen en geen agressie te begunstigen. Het is belangrijk om te onthouden dat de start van zulk gevecht niet in de handen van de moslims ligt maar enkel gestart kan worden door de onderdrukker terwijl er aan de bovengenoemde voorwaarden wordt voldaan.

Jihad en de Heilige Profeet (saw)

Het hele leven van de profeet Muhammad(saw) was toegewijd aan jihad. Waarvan louter (ongeveer) vier maanden hij defensieve oorlogen had gevoerd waarbij het doel ver weg van conflict lag.

Hij besteedde de eerste 13 jaar van zijn profeetschap met het verspreiden van de boodschap van de Koran onder intense en heftige onderdrukking in Mekka, maar nooit hief hij zijn vinger op als antwoord. Hij migreerde van Mekka naar Medina, maar de Mekkanen bleven hem achtervolgen in Medina. Pas toen ze oorlog gingen voeren om de moslims te vermoorden in Medina, kregen de moslims toestemming om te vechten om zichzelf te verdedigen en dat ook enkel om in vrede te kunnen leven en God te aanbidden.

Op een keer tijdens het terugkomen van een oorlog (met bovenstaande uitleg) herinnerde de profeet Muhammad (saw) zijn volgelingen eraan dat ze terugkeren van de jihad van een lagere orde naar de jihad van de grootste orde en dat ze terug inspanningen moeten leveren voor zelf-hervorming zonder enige vertraging.

Op een andere gelegenheid zei de profeet Muhammad (saw) dat van allen die jihad doen, de meest verheven degene is die strijdt tegen zijn eigen passies. (Ibne Maja, Kitabul Fitn)

Wie mag deelnemen aan jihad?

Wat jihad-e-akbar, de jihad van zelf-hervorming, strijd tegen eigen passies, en jihad-e-kabir, streven om het woord van God te verspreiden, betreft, zijn ze allebei levenslang verplicht voor alle moslims.

Wat jihad-e-asghar, de defensieve oorlog om de vrijheid van religie te verdedigen, betreft, is deze enkel verplicht voor gezonde volwassenen. Zie hierboven voor details over dit type van jihad.

Betekent jihad de uitroeiing van alle niet-moslims?

Neen.

Het doel van jihad is de ontwikkeling van een vredevolle maatschappij via zelf-hervorming van moslims naar hogere rangen van gerechtigheid. Via de spreiding van de leer van vrede, rechtvaardigheid, verdraagzaamheid, respect voor andere religies en de volgelingen ervan. Moslims zijn enkel toegelaten te vechten voor zelfverdediging indien ze aangevallen worden door hun geloof en verboden worden God te aanbidden. Het is een daad van zelfverdediging en niet een handeling van agressie. Indien de aanvaller het gevecht stopt, zijn de moslims verplicht om ook te stoppen voor de vestiging van vrede.

En als zij tot vrede neigen, neigt u er dan ook toe en legt uw vertrouwen in Allah. Voorzeker Hij is Alhorend, Alwetend. (8:26) Zie hierboven voor meer details.

Het voorbeeld van de stichter van de islam, de profeet Muhammad (saw), is een zeer duidelijke demonstratie van dit punt. Na acht jaren van verdrijving en dwang tot defensieve oorlogen tegen de onderdrukkers, die de intentie hadden om de moslims en de profeet Muhammad (saw) te vermoorden en om ‘de religie van islam uit te wissen’, verklaarde hij pardon voor alle Mekkanen bij de verovering van Mekka. De Mekkanen kregen ook de vrijheid om hun eigen religie te blijven beoefenen.

Sommige Mekkanen waren hierop zo verbaasd dat ze het eerst niet geloofden en wegvluchtten, waaronder 1 van hun leiders Ikrama. Hij werd teruggeroepen door zijn vrouw die hem geruststelde dat ze persoonlijk de profeet Muhammad (saw) had ontmoet en had vastgesteld dat de vergiffenis realiteit is. Ikrama keerde bang terug, maar bij het realiseren van de feiten, was hij zo onder de indruk dat hij besloot om te bekeren tot de islam. Dit is in feite een typische manier waarop de islam verspreid werd onder de niet-moslims in de vroege geschiedenis.

Er zijn voorbeelden van het moslimleger die vocht voor de bescherming van hun burgers, inclusief niet-moslims. Getuigenissen van de bescherming van de rechten van mensen van andere religies om te leven, vrij te denken en hun religie te beoefenen in een islamitische staat werden herhaaldelijk gegeven door verschillende Joodse en christelijke geschiedschrijvers m.b.t. de eerste eeuwen van de islamitische staten in Spanje, Iraq, Arabië, Noord-Afrika en Syrië.

De beloofde Messias (as) zei: “Niemand van de ware moslims die ooit hebben geleefd, geloofden dat dwang nodig is om de islam te verspreiden. De islam is altijd gegroeid op basis van de kracht van zijn inherente kwaliteiten van excellentie.” (Tiryaq ul Qulub, Roohani Khazain, Vol.15, p167)

Het is ook overduidelijk in de Heilige Koran dat mensen van verschillende religies vrijheid moeten krijgen om hun religie te beoefenen (2:257). De islam verkondigt geen monopolie over bevrijding en waarheid (2:63,3:114-116, 35:24-25). De islam accepteert de waarheid en authenticiteit van de stichters van andere goddelijke geopenbaarde religies (16:37, 2:286, 4:151-153). De islam leert zijn volgelingen om rechtvaardig en respectvol te blijven t.o.v. de volgelingen van andere religies (60;8, 5:3).

Referenties

In de referenties van de verzen uit de Heilige Koran wordt de eerste vers van elke surah ‘Bismillah…(In naam van Allah…)’ meegeteld. Sommige teksten, waarin dit vers niet wordt meegeteld, zal de vers gequoteerd in bovenstaande FAQ één vers voor het gequoteerde nummer te vinden zijn. Alle Koranverzen komen uit de Nederlandse vertaling van de Heilige Koran van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap.

In islamitische FAQs zijn de woorden ‘(saw)’ na de woorden ‘profeet Muhammad’ gebruikt voor het gemak van niet-moslimlezers. ‘Saw’ staat voor ‘Sallallahu ‘alaihi wa sallam’ wat betekent ‘Vrede en zegeningen van Allah zij met hem’.

 

Welke straf staat voor afvalligheid in Islam?

Er is geen straf voor afvalligheid in Islam.
De Koran legt de nadruk op vriendelijkheid en tolerantie in zaken die betrekking hebben op religie. De volgende vers uit de Heilige Koran illustreert een perfect voorbeeld:

Er is geen dwang in de godsdienst.
(2:257)

Islam legt de nadruk op vrijheid van religie, zo staat in hoofdstuk 109 van de Heilige Koran:

Derhalve voor u uw godsdienst en voor mij mijn godsdienst.

Bovendien is er geen enkel voorbeeld van straf voor afvalligheid uit het leven van de Heilige Profeet (saw).

In de Koran staat duidelijk dat diegenen die de Islamitische religie verlaten en afvallig worden, zullen behandeld worden door God:

Voorzeker, degenen die geloven, daarna verwerpen, dan wederom geloven dan wederom verwerpen en daarna in ongeloof toenemen, hen zal Allah niet vergeven, noch zal Hij hen op de rechte weg leiden.
(4:138)

Nergens wordt een straf voorgeschreven in dit leven, aangezien religie een persoonlijke zaak is tussen mens en God. Mensen zijn daarom vrij te geloven in iedere religie en hun geloofsovertuiging te veranderen zonder ervoor gestraft te worden.God zal hen echter aansprakelijk stellen voor hun geloof.

 

Volgens de Islam, zullen alle niet-Moslims naar de hel gaan?

Het antwoord is kort ‘Nee’. De beslissing wie naar de hemel gaat en wie naar de hel gaat is volkomen aan God, want alleen Hij is op de hoogte van de harten van mensen en hun daden. Islam maakt aanspraak op het zijn van de perfecte godsdienst voor de mensheid en een godsdienst voor alle tijden en alle mensen.

Nu heb ik uw godsdienst voor u vervolmaakt, Mijn gunst aan u voltooid en de Islam voor u als godsdienst gekozen.
(5:3)

Daarom beweert het uiteraard de beste leiding te bieden – welk indien gevolgd wordt, zal leiden naar het paradijs –maar enkel een Moslim zijn is niet voldoende om het paradijs te kunnen betreden. Het zijn de rechtvaardigen die door God worden beloond, deze kunnen Moslims zijn, Christenen, Joden, etc.

In de Koran staat dat mensen die goede daden verrichten, ervoor beloond zullen worden:

Er zal voor degenen die goede daden verrichten het goede zijn en nog meer.
(10:27)

Dus het is enkel aan God te oordelen wie het waardig is het paradijs te betreden.
Islam leert ons de kenmerken van de mensen die het paradijs zullen betreden:

Voorzeker, zij die geloven en goede daden doen en het gebed houden en de Za’kaat betalen, hun beloning is bij hun Heer en voor hen is geen vrees, noch zullen zij treuren.
(2:278)

Indien zij hadden geloofd en rechtvaardig gehandeld, zou een schonere beloning van Allah gewis hun deel zijn geweest, hadden zij het slechts geweten.
(Ch.2: V.104)

In de bovengenoemde voorbeelden wordt aan hen die in God geloven, goede daden verrichten, rechtvaardig zijn, het gebed verrichten en aalmoezen betalen, beloofd dat zij zullen worden beloond door God – en dit kan de ultieme beloning van het binnentreden van het paradijs in het hiernamaals bevatten.

Voorzeker, de gelovigen, de Joden, de Christenen en de Sabianen – wie onder hen ook in Allah en de laatste Dag geloven en goede daden verrichten, zullen hun beloning bij hun Heer ontvangen en er zal geen vrees over hen komen, noch zullen zij treuren.
(2:63)

Indien een persoon Islam verwerpt nadat hij deze heeft gekend en volledig de waarheid ervan heeft begrepen, zal hij hierover door God bevraagd worden. Anders zal hij beoordeeld worden volgens zijn eigen religie of zijn begrip van goed en fout.

 

Wat is de straf voor godslastering in Islam? 

In Islam is er geen straf voor godslastering. Geen straf wordt hiervoor beschreven in de Heilige Koran, of in de overleveringen van de Heilige Profeet (saw). Islam bevordert de nood aan respect voor alle religies omwille van vrede binnen de samenleving, maar geeft geen straf voor godslastering ondanks dat het onbeleefdheid naar gelovigen kan veroorzaken.

Bewijs hiervan is te vinden in de overleveringen van de Heilige Profeet (saw) wanneer Abdullah bin Ubayyee (leider van de hypocrieten) voortdurend de Heilige Profeet (saw) beledigde en zich tegen hem verzette in Medina. Toen hij overleed, stond de Heilige Profeet (saw) bereid zijn overlijdensgebed te bidden toen een metgezel aan hem vroeg: “O Allah’s apostel! Zult u bidden voor deze man alhoewel hij dit en dat zei toen en toen?” en “dat hij een hypocriet is”. De Heilige Profeet (saw) negeerde zijn beweringen en zette voort met het bidden van het overlijdensgebed. (Sahih Bukhari, Volume 6, Boek 60, Nummer 192)

Het bovenvermelde voorbeeld toont dat de Heilige Profeet (saw) nooit straf heeft bevolen voor iemand die hem of God vernederde of beledigde. In tegenstelling, bad hij voor hen om juist geleid te worden. Er is uitgebreid geschreven over dit onderwerp, u wordt verwezen naar het boek ‘Murder in the Name of Allah’.
Indien iemand grof taal gebruikt tegen een heilig persoon of lering, dan adviseert Islam afstand te nemen van dergelijke mensen, zoals in de Heilige Koran staat vermeld,

Wanneer gij degenen ziet, die Onze tekenen bespotten, wendt u dan van hen af, totdat zij een ander gesprek beginnen. En als Satan het u doet vergeten zit dan niet, nadat het in uw herinnering opkomt, met het onrechtvaardige volk bijeen.
(6:69)

 

Wat is het standpunt van de Islam over joden?

De Islam eist van moslims om de mensen van alle religies te respecteren en dit houdt ook de volgers van het Jodendom in.

Joden worden beschouwd als één van de groep mensen beschreven als “Mensen van het boek”. Deze titel is gegeven aan twee groepen mensen: de Joden en de Christenen. Aan beiden werden richtlijnen gegeven direct door hun stichters, Mozes (as) en Jezus (as).

De Islam veroordeelt geen individu, omdat iedereen gelijke mogelijkheden heeft om Gods wil te verkrijgen. Dus Joden hebben dezelfde mogelijkheid en worden gerespecteerd in de Islam en in Islamitische gemeenschappen. Toen de profeet Mohammed (saw) naar Medina reisde en tot het hoofd van de staat benoemd werd, ging hij een verdrag aan met de joden volkomen gebaseerd op eerlijkheid en gelijke mogelijkheden. Een ander voorbeeld is de Gouden tijd van het joodse cultuur in de Iberische Schiereiland, toen Moslims regeerden in Spanje in de achtste eeuw. In de Koran staat vermeld dat sommige Joden verantwoordelijk waren voor het kruisigen van Jezus, een profeet van God, en dat ze zo God ontevreden maakten. Echter, zoals eerder vermeld, dit betekent niet dat alle Joden schuldig zijn of strafbaar, want in de Koran staat:

Voorzeker, de gelovigen, de Joden, de Christenen en de Sabianen – wie onder hen ook in Allah en de laatste Dag geloven en goede daden verrichten, zullen hun Beloning bij hun Heer ontvangen en er zal geen vrees over hen komen, noch zullen zij treuren. (2:63)

Volgens de Islam zijn er vele goede joden geweest en het is nuttig te vermelden dat de meeste profeten vermeld in de Koran Joodse profeten zijn (vb. Mozes (as), Aaron (as), David (as), Solomon (as), Elia (as), Johannes de Doper (as) en Jezus (as)).

 

Zijn niet-Moslims toegestaan een moskee binnen te gaan? 

Ja.

De Koran verbiedt niemand een moskee te bezoeken (er van uitgaand dat zij geen wanorde zullen veroorzaken), aangezien het een Huis van God is dat gebruikt kan en moet worden voor het aanbidden van God door iedereen. Enkel afgoderij in een moskee is verboden, maar voor een bezoek is iedereen van harte welkom. Deze declaratie tegen afgoderij in een moskee was ter bescherming van de Ka’aba (en elk moskee) en ervan te verzekeren dat het een heiligdom zal blijven voor hen die in de eenheid van God geloven.
Volgens Islam zijn niet-Moslims zelfs toegelaten in de Heilige Moskee in Mekka en Medina.

Uit geschiedenis blijkt dat eens de Christenen van Najran de Heilige Profeet Mohammad(saw) kwamen bezoeken. Hij organiseerde de bijeenkomst in zijn moskee in Medina. Tijdens de vergadering vroegen de Christenen te mogen vertrekken uit de moskee voor gebed. De Profeet (saw) zei dat de moskee waarin zij zich bevonden een huis van God is en dat zij welkom waren hun gebeden hier te verrichten. Dus verrichten zij hun gebeden in de moskee van de Heilige Profeet (saw) (Ibn Hisham, I, 575-577).

Waarom hebben Moslim mannen een baard en dragen zij een tulband?

Moslims trachten het nobele voorbeeld van de Profeet van Islam (saw) te volgen. De Heilige Profeet (saw) had een baard en droeg een tulband, dit was de gebruikelijke verschijning van mannen in dat tijdperk en land. Echter, dit werd niet gedaan vanwege het volgen van gewoontes of traditie.

Het laten groeien van een baard wordt geassocieerd met vroomheid en mannelijkheid sinds duizenden jaren in vele culturen en beschavingen en is gewoon in vele religies. In het Sikhisme wordt de baard beschouwd als een deel van waardigheid en vroomheid van een man. In het Jodendom en Christendom lieten de oude priesters vaak hun baard groeien en werd het scheren ervan gezien als een teken van schaamte en schande. (1 Chronicles 19:5)
Islam heeft deze nobele traditie voortgezet. De Profeet van Islam (saw) moedigde aan de baard te laten groeien: Ibn Umar vertelde: De apostel van Allah (saw) heeft gezegd: “Knip de snor kort en laat de baard groeien.” (Sahih Bukhari, Volume 7, Book 72, Number 781)

Uit deze hadies blijkt dat er geen vaste maat of vorm voor de baard is, maar het moet langer zijn dan de snor. De snor moet niet helemaal weggeschoren worden en ook niet te lang zijn, want de hadies zegt ‘knip’. Een baard is de schoonheid van de man, dus moet het tevens netjes zijn.

‘Het laten groeien van de baard is één van de tekenen van natuur’.(Muslim)

Ook de Heilige Profeet (saw) liet zijn baard groeien en in de Heilige Koran staat dat als u van Allah houdt, volg de Profeet (saw) dan zal Allah ook van u houden. (3:32)

Betreffende een tulband is het waar dat vele Arabieren en Aziatische Moslims deze dragen uit gewoonte. Er is geen religieuze vereiste hiervoor. De reden dat Moslims een tulband dragen is omdat het de geest van Islam reflecteert, namelijk mensen aan God doen herinneren. Tijdens het gebed zijn Moslims vereist hun hoofd te bedekken, want zij bevinden zich in de aanwezigheid van hun Heer. Het bedekken van het hoofd is een teken van respect voor God. Zo verkiezen sommige Moslim mannen er voor om ook tijdens andere momenten hun hoofd te bedekken, ter herinnering aan hun geloof en aan God. De vorm van het bedekken van het hoofd is niet voorgeschreven en kan uitlopen van een pet tot hoed en tulband.

Binnen de Aziatische en Arabische cultuur staat de tulband ook symbool voor dat de persoon een geleerde of wijze man was. Dus het dient als een reflectie voor wat een ware Moslim dient te zijn – iemand die altijd bewust is van zijn Schepper en altijd geneigd is tot het opdoen van kennis.

 

Wat geloven moslims over vorige profeten en geschriften

Moslims geloven dat alle voorgaande profeten door God zijn gezonden en dat de geschriften goddelijke openbaringen waren in hun oorspronkelijke vorm en dus allen de absolute eenheid van God onderwezen. Twee van de zes geloofsartikelen van een moslim zijn:

Om in de Profeten van God te geloven

Om in de Goddelijke Geschriften te geloven

De Islam leert dat deze profeten en heilige boeken waaheidsgetrouw waren bij hun bron en gestuurd werden door dezelfde God die Mohammed (saw) als profeet zond en hem de koran openbaarde.

Volgens de Koran heeft God zijn boodschappers naar elke natie gestuurd:

Er zijn geen mensen aan wie geen waarschuwer is gestuurd. (hoofdstuk.35: vers 25)

En voor alle mensen is er een Boodschapper. (hoofdstuk.10: vers.48)

Sommige profeten zijn genoemd in de Koran zelf, zoals Adam, Abraham, David, Salomo, Mozes, Jezus en natuurlijk Mohammed (saw). Andere profeten (niet genoemd in de Koran) zijn bijvoorbeeld Zoroaster, Krishna en Confucius (vrede zij met hen allen), om er een paar op te noemen.
Zoals hierboven vermeld, geloven moslims niet alleen in alle voorgaande profeten, maar ook in de openbaringen en geschriften die door God aan die profeten zijn gegeven. In de Heilige Koran zelf wordt verwezen naar vier geopenbaarde boeken buiten de Koran:

SUHUF (Scrolls) van Abraham (as) (hoofdstuk 87: vers 20).
Van de geschriften van Abraham (as) is er vandaag niets bekend. Deze teksten zijn waarschijnlijk nooit schriftelijk vastgelegd.

TAURAT (Torah) van Mozes (hoofdstuk 3: vers4)
De Taurat of Torah van Mozes (as) bestaat uit de eerste vijf boeken van de Hebreeuwse Bijbel en bevat de volledige Wet voor de Israëlieten. Deze vijf boeken zijn, Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium. Samen zijn deze vijf boeken bekend als de Pentateuch. De Torah werd door de generaties mondeling doorgegeven en werd ten slotte enkele honderden jaren na Mozes (as) schriftelijk vastgelegd. De Hebreeuwse Bijbel is een verzameling van 24 boeken, inclusief de vijf boeken van de Torah.

ZABUR (Psalmen van David (as)) (hoofdstuk 4: vers 164).
Er is tegenwoordig heel weinig bekend over Zabur, of de onthullingen van Profeet David (as). In de Hebreeuwse Bijbel zijn er vele psalmen (heilige liederen of hymnes) die aan David (as) worden toegeschreven en die mogelijk deel uitmaken van de Zabur.

INDJIEL (Evangelie) van Jezus Christus (as) (hoofdstuk 5 vers 47)
De Indjiel of het Evangelie werd geopenbaard aan de Profeet Jezus (as), maar werd tijdens zijn leven niet vastgelegd. Na zijn dood werden er pogingen ondernomen om zijn leringen schriftelijk vast te leggen. Van de vele dergelijke vertellingen, werden er vier door de vroege kerk gekozen als officiële verslagen van de leringen van Jezus (as). Deze vier versies van het Evangelie staan tegenwoordig bekend als: Evangeliën van Mattheus, Lucas, Marcus en Johannes. Er zijn echter ook andere evangeliën (die niet zijn opgenomen in de Bijbel) die ook belangrijke informatie bevatten over het leven en de leringen van Jezus (as).

Met uitzondering van de Koran behield geen van de geopenbaarde boeken de oorspronkelijke vorm.

 

Waarom laten ze geen kerken bouwen in Islamitische landen terwijl wij hen moskeeën laten bouwen in België?

Er zijn de dag van vandaag vele kerken in Islamitische landen zoals Egypte, Syrië, Turkije, Pakistan en Indonesië. Dit is in overeenstemming met de vrijheid van religie gegeven in de Islam.

Echter, het is juist om te vermelden dat sommige landen tegen dit Islamitisch bevel zijn gegaan en collectief bidden verboden hebben voor niet-moslims. Dit is fout en absoluut niet aanvaardbaar. Nooit verbood de profeet Mohammed (saw) het bouwen van een kerk, noch beval hij de vernietiging van een kerk. De Koran vermeld in feite dat Moslims kerken en synagogen moeten verdedigen indien deze aangevallen worden.

Degenen die ten onrechte uit hun huizen werden verdreven alleen omdat zij zeiden: “Onze Heer is Allah.” – En indien Allah sommige mensen niet met behulp van anderen tegenhield, zouden ongetwijfeld kloosters, kerken, synagogen en moskeeën, waarin dikwijls de naam van Allah wordt herdacht, afgebroken zijn. Allah zal ongetwijfeld degene ondersteunen die Hem helpt – Allah is inderdaad Sterk, Almachtig. (22:41)

 

Wat is het Islamitisch standpunt omtrent het naleven van de wet?

In de Islam is het naleven van de wetten een religieuze plicht. De Koran beveelt Moslims om gehoorzaam te zijn aan Allah en Zijn profeet (vrede zij met hem), maar ook aan de bevoegdheden waaronder zij leven:

O, gij die gelooft, gehoorzaamt Allah en Zijn boodschapper en degenen, die onder u gezag hebben. [4:60]

Aan elk land of regering die religieuze vrijheid (vrijheid voor iedere godsdienst, niet enkel de Islam) verleent aan zijn inwoners, moet trouw getoond worden. De Profeet Mohammed (vrede zij met hem) benadrukte dit in volgend gezegde: “Diegene die de autoriteit gehoorzaamt, gehoorzaamt mij. En diegene die ongehoorzaam is tegenover de autoriteit, is ongehoorzaam tegenover mij”.

De huidige leider van de Ahmadiyya Moslim gemeenschap, Hazrat Mirza Masroor Ahmad (aba) legt dit verder uit: “Een ware moslim kan nooit zijn stem gebruiken om haat te uiten tegenover zijn medeburgers, noch tegenover de autoriteit of regering van dat moment. Het is de verantwoordelijkheid van een ware moslim om trouw te blijven en de wetten van het land na te leven.” (Inauguratie Baitul Futuh 11 oktober 2003)

Zo is het duidelijk dat volgens de Islam de wetten van het land dienen nagekomen te worden, zo niet zal de persoon zijn godsdienst en profeet ongehoorzamen.

Wat is het islamtische concept over de gelijkheid tussen de man en de vrouw?

 

In de Qur’an heeft Allah aangegeven dat alle gelovigen, zonder onderscheid, gelijk zijn en dat een persoon alleen door zijn goede daden hoger kan zijn dan een ander. Daarom hebben de moslims veel respect voor de rechtvaardigen en gelovige mannen en vrouwen. De islamitische geschiedenis verteld ons ook dat mannen en vrouwen beiden op vershillende manieren gediend hebben, bijvoorbeeld als leerkracht, dokter, leider, en zelfs als soldaten die streden tijdens de aanval op de moslims.

Maar de islam erkent ook dat deze gelijkheid de man en de vrouw niet hetzelfde maakt. Er is een onderscheid tussen de fysische en emotionele sterktes van de man en de vrouw. En ze hebben elk ook hun eigen taken in het leven. De taken gaan dan niet over de meerderwaardigheid of inferioriteit, maar het gaat om de natuurlijke capacitiet en goede handeling/ functionering.

De taak van de mannen is werken en het gezin onderhouden. De taak van de vrouw daarentegen is een goede moederschap en zorgen voor het huishouden.

De nadruk is er ook op dat de taken niet exclusief zijn noch inflexibel. Dit betekent niet dat een vrouw niet mag gaan werken of de maatschappij mag dienen. Het betekent ook niet dat mannen geen verantwoordelijkheid hebben voor de kinderen of het huishouden.

Het is interessant om te weten dat waar de vrouw kiest om te gaan werken het verdiende geld van beiden is (man en vrouw) en dat de man er geen recht op heeft hoewel de man financieel moet bijdragen voor het gezin.

Dit is allemaal in een directe tegenstelling van de status van de vrouw voor de Islam.

De status van de vrouw voor de Islam

Voordatde Islam werd gevestigd, werden de vrouwen zeer streng en slecht behandeld. Het was aanvaardbaar dat vrouwelijke baby’s levend begraven werden en vrouwen  werden behandeld als bezittingen en lustobjecten.De Islam veranderde dit alles en leerde de gelijkheid tussen beiden geslachten (man en vrouw).

De Islam kende de vrouw ook het recht toe op erfgoed zoalsvoorgeschreven door de Shariah (Islamtische wet). Een vrouw heeft recht op een individuele eigendom van moederschap, echtgenote, dochter en als een zus – rechten die werden toegekend aan de vrouwen in Engelandongeveer honderd jaar geleden.

De Heilige Profeet (vzmh) verhief de intellectuele en spirituele status van de vrouw en zei;“Het is de plicht van iedere Moslim man en iedere Moslim vrouw om kennis te vergaren”. De Heilige Profeet (vzmh) erkende de essentiële rol die vrouwen moesten spelen in de opbouw van de samenleving. Hij legde daarom grote nadruk op het opvoeden van meisjes, door te zeggen:

Een man die twee dochters heeft en hen naar zijn beste vermogen opvoedt en hen doet huwen, zal recht hebben op het paradijs.”

Zijn vrouwen minderwaardig dan mannen in de Islam?

Volgens de Islam wordt de vrouw niet minderwaardigbeschouwd dan de man. Mannen en vrouwen hebben dezelfde rechten en in sommige situaties profiteren de vrouwen zelfs van voorrechten die de mannen niet hebben. In geval van eigendom, huwelijk en scheiding heeft de Islam de vrouw rechten toegekend en in feite krijgt elk op zijn beurt (man of vrouw) deze rechten. Het is waar dat de Islam de vrouwen rechten gaf die ongekend zijn in de geschiedenis van vrouwen.

In de Heilige Koran heeft Allah verklaard dat Hij (Allah), de man en de vrouw gelijkwaardig heeft gemaakt.

Hij schiep u uit één ziel, dan maakte Hij daaruit echtgenoten; en Hij zond voor u acht stuks vee in paren neder. Hij vormde u in de baarmoeder van uw moeder, schepping naast schepping, in drievoudige duisternis. Zo is Allah uw Heer, van Hem is het koninkrijk. Er is geen God naast Hem. Waardoor wordt gij dan afgeleid?(hfstk39: v.7)

Er is ook een Hadith van de Heilige Profeet (vzmh) waar hij, De Heilige Profeet (vzmh) predikt dat:

Een persoon die gezegend is met één dochter of meerdere dochters en geen onderscheid maakt tussen de dochters en de zonen en henopvoed met goedheid en liefde, zal zo dicht in Paradijs met mij zoals Mijn wijsvinger en middelvinger.
(Muslim II, Section  Beneficence).

Alles wat hierboven geschreven staat laat het concept over de minderwaardigheid van de vrouw in de Islam verdwijnen. Verder zijn er veel verwijzingen in de Heilige Koran die verwijzen naar de verschillende gebieden in het leven waar de status van de vrouw verhoogd werd.

In een notendop is Islam de enigste geloof die vrouwen recht geeft tot onderwijs, eigendom, erfenis, de vrijheid geeft met wie ze wil trouwen en scheiden. Voor vele eeuwen waren dergelijke rechten niet aanwezig voor de vrouw voor het ontstaan van de Islam.

De spirituele status

De Heilige Koran verklaard herhaaldelijk over de gelijkheid in spirituele status van de man en de vrouw:

Maar, wie goede werken verricht, hetzij man of vrouw, en gelovig is, zal de Hemel binnengaan(hfstk.4: .v125)

Voorwaar, de Moslims en de Moslima’s en de gelovige mannen en vrouwen, de gehoorzame mannen en vrouwen, de waarachtige mannen en vrouwen, de standvastige mannen en vrouwen, de mannen en de vrouwen die nederig zijn, de mannen en de vrouwen die aalmoezen geven, de mannen en de vrouwen die vasten, de mannen en de vrouwen die hun kuisheid bewaren, de mannen en de vrouwen die Allah vaak gedenken – voor zulken heeft Allah vergiffenis en een grote beloning bereid. (hfst33: v.36)

De Heilige Koran is uniek boven al de Heiligen schriften. Het legt herhaaldelijk nadruk op de gelijkheid van mannen en vrouwen door hen aan te spreken in zijn verzen.

De Islam leert dat de mannen en de vrouwen gelijkwaardig zijn. Allah verklaard in de Heilige Koran:

Maar, wie goede werken verricht, hetzij man of vrouw, en gelovig is, zal de Hemel binnengaan en hem zal niet het geringste onrecht worden aangedaan.(hfst4: v.125)

En de Dag waarop gij de gelovige mannen en vrouwen zult zien, hun licht vóór hen en aan hun rechter handen uitstralende; verblijdend nieuws is er voor u op deze Dag! Tuinen waar doorheen rivieren stromen, waarin gij zult vertoeven. Dat is de opperste zegepraal.(hfst. 57: v.13)

Die juist handelt, hetzij man of vrouw en een gelovige is, hun zullen Wij voorzeker een goed leven schenken; en gewis zullen Wij hen belonen naar hun beste werken.(hfst.16: v.98)

Dit laat duidelijk zien dat er in de islam gelijkheid bestaat tussen mannen en vrouwen.

De Intellectuele Status

Op intellectueel niveau benadrukt de Islam dat onderwijs zowel belangrijk is voor de mannen als de vrouwen. De Heilige Profeet Vrede Zij Met Hem zei:

‘Het is de taak van elk man en vrouw om kennis op te doen’ (Ibne Majah)

De islam gaf vrouwen 1500 jaar geleden het recht tot onderwijs. In tegenstelling tot de anderen waren ze pas in 1886 toegelaten om examens af te leggen in Cambridge University en ze gaven de vrouwen geen diploma tot het jaar 1948. Vrouwen waren voor het eerst toegelaten in de Oxford University in 1920.

De econimische Status

Op economisch gebied, geeft de Islam de vrouwen het recht op het bezitten van geld, eigendom en anderen bezittingen.(Hfst.4:V.33 – Mannen zullen een aandeel hebben in hetgeen zij hebben verdiend en vrouwen zullen een aandeel hebben in hetgeen zij hebben verdiend…).Bij het huwelijk is het noodzakelijk dat de echtgenoot (man) zijn echtgenote een bruidsschat geeft dat dan haar exclusieve eigendom wordt en blijft. Een vrouw kan werken voor financieel voordeel, zonder enige verplichting om bij te dragen in het huishouden. De islam geeft ook haar erfrechten, waardoor het een vereiste is dat vrouwen hun vastberaden aandeel krijgen.

In geval van de erfenis verklaard de Heilige Koran dat,

Er is voor mannen een aandeel van hetgeen hun ouders en bloedverwanten nalaten en er is voor vrouwen een aandeel van hetgeen hun ouders en bloedverwanten nalaten, of het weinig of veel zij: een vastgesteld gedeelte(Hfst.4: V.8)

In Engeland, konden vrouwen tot 1882 geen eigen eigendom hebben (welk eigendom de vrouw ook had werd automatisch die van de man). Aan de andere kant heeft de Islam de vrouwen altijd economische recht gegeven inclusief: eigendomschap van het vermogen en de eigendom, verdiensten van het werk en rechten van erfenis. Het is interessant om deze verhouding te vergelijken met het feit dat weduwen in Engeland het recht hadden gekregen op het erven van het eigendom van hun man na 1890 – een recht dat Islam 12 eeuwen eerder aan de vrouwen had gegeven.

Social status

De Islam heeft de status van de vrouwen verhoogd door het te verzekeren dat ze met respect behandeld moeten worden door hun echtgenoot, zonen en vaders.

De echtgenoot en echtgenote hebben beiden een gelijke rol in het geven van steun, comfort en het beschermen van elkaar, vullen elkaar volledig aan. De Koran zegt hierover : Zij zijn een gewaad voor u en gij zijt voor haar een gewaad.. (Hfst. 2, v 188)

De Heilige Profeet (vzmh) heeft gezegd:

De beste onder u is diegene die zijn vrouw het beste behandeld. ‘(Abu Daud)

Vrouwen hebben ook dezelfde rechten in verband met het huwelijk en scheiding.

Verder heeft de Heilige Profeet (vzmh) gezegd :

Het Paradijs ligt onder de voeten van uw moeder.’ (Nisai)

Mannen en vrouwen zijn niet hetzelfde

Volgens de Islam zijn alle gelovigen gelijk, en alleen het verrichten van oprechte daden verheft iemand boven een ander. Islam erkent echter ook dat een dergelijke gelijkheid niet betekent dat mannen en vrouwen gelijk zijn waar het vermogens en rollen betreft. Hij houdt rekening met hun verschillende fysieke en emotionele kracht en bakent met het oog hierop hun verschillende rollen in het leven en de maatschappij af.

Zijn vrouwen toegelaten in een moskee?

Ja, moskeeën zijn voor beiden, mannen en vrouwen maar ze bidden in afzonderlijkee ruimtes.

De reden hiervoor is dat, er niets mag zijn dat een persoon kan afleiden van zijn focus op God tijdens het bidden (aanbidden). Ook de lichaamshoudingen en -bewegingen tijdens het bidden in de Islam menen dat mannen en vrouwen niet samen bidden zodat iedereen gefocust blijft op God en zijn gebed.

Sommige moskeeën hebben geen apparte ruimtes voor mannen en vrouwen maar, de grote meerderheid heeft dit wel.

Een zeer goed voorbeeld van een moskee met gebedsruimtes voor beiden, mannen en vrouwen is de Baitul Futuh mosqee in London. Het was gemaakt met de zekerheid dat de gebedsruimtes van de mannen even groot zal zijn als die van de vrouwen – dus mannen en vrouwen verwelkomen zonder enig verschil. Er bevinden zich ook voorzieningen en faciliteiten voor kinderen en zelfs een geluiddichte crèche, zodat iedereen de moskee kan bezoeken met weinig afleiding.

Het is aangegeven dat De Heilige Profeet (vzmh) de moslimmannen opgedragen heeft dat ze hun echtegenoten niet mogen ophouden om naar de moskee te gaan al is het s’nachts.

Ibn Umar verteld: De Heilige Profeet (vzmh)zei, “ laat vrouwen s’nachts gaan naar de moskee. “ (Sahih Bukhari, Volume 2, Book 13, Nummer 22)

Het is een belangrijke plaats om te bidden maar het is ook belangrijk om er aan te denken dat in de Islam een moskee een belangrijk leercentrum voor de gemeenschap is en een belangrijke rol speelt in het spirituele en sociale leven van moslimmannen en vrouwen. Het is daarom voor iedereen om dit te gebruiken en ervan te profiteren.

Wat betekent het concept van de hoofddoek in de Islam

De Islam legt de nadruk tussen de relatie van het lichaam en het verstand. Bij het bedekken van het lichaam beschermt men ook zijn hart van onzuiverheden. De mannen worden onderwezen om hun ogen neer te slaan bij vrouwen, en van de vrouwen wordt er verwacht dat ze los gekleed zijn en hun hoofd en borstkas bedekken.

Het ultieme doel van de sluier of hoofddoek is de rechtvaardigheid en zuiverheid van het hart.

Het doel van een Hijab (sluier) in de Islam is voornamelijk om de bescheidenheid in beide man en vrouw te inspireren. Vrouwen zijn terecht gewezen in de Heilige Koran om hun hoofd te bedekken en om hun kledij over hun borstkast te houden. Mannen zijn in de Heilige Koran onderwezen om hun ogenneer te slaan.

In hoofdstuk 24, vers 32 zegt Allah:

En zeg tot de gelovige vrouwen dat zij ook haar ogen neergeslagen houden en hun passies beheersen, en dat zij haar schoonheid niet tonen dan hetgeen ervan zichtbaar moet zijn, en dat zij haar hoofddoeken over haar boezem laten hangen, en dat zij haar schoonheid niet tonen behalve aan haar echtgenoot of haar vader of de vader van haar echtgenoot, of haar zonen of de zonen van haar echtgenoot, of haar broeders, of de zonen van haar broeders, of de zonen van haar zusters of haar vrouwen, of haar slaven, of zulke mannelijke bedienden die geen geslachtsdrang hebben, of de jonge kinderen die van de naaktheid van een vrouw niets afweten. En laat haar niet met haar voeten slaan, opdat hetgeen zij van haar schoonheid bedekken openbaar moge worden. En wendt u allen tezamen tot Allah, o gelovigen, opdat gij moogt slagen.

Moslim vrouwen dragen de Hijab (sluier) en draen losse kledij om de richtlijnen van God te volgen. Het stimuleert hen om hun bescheidenheid te behouden en om hen niet op zo’n manier te kleden dat het jongens zou aantrekken. De hijab is een bescherming voor de moslim vrouwen tegen ongewenste blikken van mannen.

Een vrouw met een hijab wordt door de toeschouwers gezien als een bewaker van haar bescheidenheid. Het bericht voor haar is duidelijk – ze wil niet dat vreemde mannen naar haar kijken.

Moeten vrouwen zich sluieren?

Vrouwen worden gewaarschuwd in de Heilige Koran om een hoofddoek te dragen en om hun kledij over hun borstkas te houden. Maar de stijl en de graad van de sluier verschilt van situatie tot situatie. De sluier geeft vrouwenhun bescheidenheid, respect en hun waardigheid en beschermt hun van schaden en van de kwaden in de maatschappij door haar schoonheid af te dekken.

In hoofdstuk 33, vers 60 in de Heilige Koran zegt Allah:

O profeet! Zeg aan uw vrouwen en uw dochters en de vrouwen der gelovigen dat zij een gedeelte van haar omslagdoeken over haar (hoofd) laten hangen. Dit is beter, opdat zij mogen worden onderscheiden en niet lastig worden gevallen. En Allah is Vergevensgezind, Genadevol.

In het licht hiervan kiezen sommige vrouwen om hun hoofd en gezicht te bedekken hoewel anderen kiezen om alleen hun hoofd te bedekken en hun gezicht maar dan hebben ze ook geen make-up op – beide zijn geldige interpretaties volgens verschillende scholen van islamitische jurisprudentie. Sommigen kiezen een middenweg, ze doen make-up op en bedekken hun gezicht tegelijkertijd.

De ‘sluier’ kan verschillende vormen aannemen.De Hijabverwijst meestal naar het dekken van de hoofd en de nek zonder het gezicht te bedekken. Sluiers komen in verschillende stijlen en vormen voor maar de voornaamste doel is om het haar volledig te bedekken.

De Niqaab wordt meestal verstaan als een sluier die zowel het gezicht als het hoofd bedekt, zonder de ogen te bedekken of een gaasje over de ogen.

De burqa is een sluier die het hoofd, het gezicht en de lichaam van de vrouw bedekt van kop tot teen, met een gaasje over haar ogen waardoor ze kan kijken. Dit soort burqa komt meer voor in het Midden-Oosten. Vele moslim vrouwen kiezen deze manier om zich te dekken.

Het bedekken van het hoofd is niet uniek aan de Islam maar het komt zelfs ook voor in de Bijbel. De Bijbel leerde de leer over het sluieren al voor de Islam. In het oud testament lezen we:

Ook Rebekka keek op, en toen zij Isaak zag, liet zij zich van haar kameel glijden en vroeg aan de dienaar: ‘Wie is die man daar, die over het veld naar ons toekomt?’ De dienaar antwoorde: ‘Dat is mijn meester.’ Toen deed zij haar sluier voor. (Genensis 24:64-65)

In het nieuw testament kunnen we lezen:

Iedere vrouw daarentegen brengt schande over haar hoofd, wanneer zij blootshoofds bidt of profeteert; ik vind dat even erg als wanneer haar hoofd kaalgeschoren was. Als een vrouw geen sluier hoeft te dragen, kan ze net zo goed haar haar afknippen. Maar als het voor haar een schande is kaalgeknipt of geschoren te zijn, dan moet ze ook een sluier dragen.” (1 Korintiërs 11:5-6)

In de Islam is er geen wet die vrouwen straft omdat ze zich niet sluieren en volgens de Islamitische wet heeft een man geen rechtsmacht om een vrouw te forceren dat ze zich moet sluieren of een hijab moet dragen. Hij kan haar waarschuwen of het haar vragen als hij het gezag heeft over de vrouw als man, vader of broer. In geval van een vader kan hij het eisen van zijn dochter, maar er is absoluut geen recht om een vrouw te forceren om een hijab te dragen. Maar het is vrouwen wel sterk aangeraden om zich gepast te sluieren om hun eer en respect te onderhouden.

Eventueel is de opvatting dat de sluier de vrijheid en gelijkheid remt is een reactie op de oorspronkelijke bijbelse bevelschrift waar St. Paul leert

Een man mag zijn hoofd niet bedekken omdat hij Gods beeld en luister is. Devrouwis echter de luister van de man. Deman is immers niet uit de vrouw voortgekomen, maar de vrouw uit de man; en de man niet omwille van de vrouw geschapen, maar de vrouw omwille van de man. Daarom, en omwille van engelen, moet een vrouw zeggenschap over haar hoofd hebben.” (1 korintiërs 11: 7-10)

Volgens St.Paul is een sluier het teken van autoriteit van de man over de vrouw. Het is mogelijk dat de uitspraken van St. Paul veel mensen in het Westen de sluier als symbool van minderwaardigheid, onderdanigheid en degradatie heeft gegeven. Daarentegenduidt de sluier in de Islam aan op bescheidenheid en het dienen als bescherming van de vrouw.

Waarom dragen moslim vrouwen overjassen op warme dagen?

Vrouwen worden verwacht om zich eenvoudig te kleden zodat ze de vorm van haar lichaam niet laat zien aan mannen. Een losse jas of hijaab bedekt het lichaam van de vrouw en verbergt de vorm van haar lichaam voor omstaanders. De sluier en losse kledijbeschermt een vrouw en brengt bescheidenheid in haar.

Een ‘overjas’, of (buitenste) kledingstuk, hoeft niet gemaakt te zijn van een dikke stof. Er bestaan vele lichte stoffen die men kan gebruiken om tijdens de zomer maanden te dragen. Er wordt gezien dat veel mannen in het Westen pakken dragen tijdens de warme dagen, dus moslim vrouwen mogen ook gezien worden in losse ‘overjassen’ tijdens de warme dagen. De overjas of (buitenste) kledingstuk is een teken van bescheidenheid. Het is in geen enkel geval een hinder en het moet voorzeker niet dik zijn.

Dus, regen of zonneschijn een moslim vrouw blijft haar lichaam bedekkenom haar bescheidenheid te beschermen.

 

Is het waar dat het tahajjud gebed het echte taraveeh gebed is?

Ja, het tahajjud gebed is het echte taraveeh gebed.

Het taraveeh gebed is het speciale gebed voorgeschreven voor de maand Ramadan. Het moet iedere nacht tijdens de Ramadan verricht worden. Het wordt in feite verricht op de tijd van tahajjud.

Het verrichten van het taraveeh gebed na het Isha gebed werd toegelaten tijdens het kalifaat van Hazrat Umar (ra), zodat mensen, die door onvermijdelijke redenen het Taraveeh gebed niet konden verrichten op de tijd van Tahajjud (uren voor dageraad), toch nog het gebed konden verrichten. Het is toch beter om bij voorkeur dit gebed te verrichten op de tijd van Tahajjud.

Een hadies die deze interpretatie ondersteunt, is te vinden in Muslim. Het is overgeleverd door Abu Huraira (ra) dat de profeet Mohammed (saw) zei: “Iemand die de hele maand van Ramadan s ’nachts bidt met oprechte geloof hopend op een beloning van God, dan zullen al zijn voorbije zonden vergeven worden.” (Muslim)

Abdur Rahman bin Abdul Qari zei het volgende: “Op een nacht in de Ramadan ging ik met Umar bin Al-Khattab naar de moskee en trof mensen die in verschillende groepen aan het bidden waren. Een man bad alleen of een man bad met een kleine groep achter hem. Toen zei Umar: “Ik zou deze mensen brengen onder de leiderschap van één qari (plechtige voorlezer) (hij bedoelde laten we in congregatie bidden).” Hij wilde hen samenbrengen achter Ubai bin Ka’b. Op een andere dag ging ik opnieuw met hem en de mensen baden achter hun qari. Daarop zei Umar: “Wat een voortreffelijke bid’a (innovatie in de religie) is dit; maar het gebed dat zij niet verrichten en op die tijd slapen is beter dan het gebed dat ze nu verrichten.” Hij verwees naar het tahajjud gebed in het laatste deel van de nacht. In die dagen baden mensen in het vroege deel van de nacht. (Bukhari)

Het is belangrijk om te weten dat, indien het taraveeh gebed verricht wordt na het Isha gebed, Moslims toch moeten proberen het tahajjud gebed te verrichten, zoals de permanente sunnah van de profeet Mohammed (saw) het hele jaar door was.

In het algemeen verrichtede profeet Mohammed (saw) acht rakats voor het tahajjud gebed (hetzelfde geldt voor het taraveeh gebed), maar het is toegelaten omwille van een reden minder rakats te verrichten (in sets van twee rakats).