“O Allah, als deze kleine groep wordt vernietigd, zal er niemand meer op aarde overblijven om U te aanbidden.” – Gebed van de Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) tijdens de expeditie naar Tabuk, zoals verteld door Hazrat Mirza Masroor Ahmad tijdens zijn vrijdagpreek.
Op vrijdag 24 oktober 2025 vervolgde Zijne Heiligheid, Hazrat Mirza Masroor Ahmad, zijn serie over het leven van de Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen van Allah zij met hem), waarbij hij zich concentreerde op de expeditie naar Tabuk.
De expeditie naar Tabuk was een afgewogen reactie op aanhoudende berichten over een Byzantijnse inval in Noord-Arabië. De Heilige Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) trok zich voor en ondernam actie om agressie af te schrikken en de moslimgemeenschap te beschermen.Zijne Heiligheid vermeldde dat het een zeer moeilijke tijd was voor de moslimgemeenschap, omdat het een lange reis in extreme hitte inhield en moslims financiële offers moesten brengen.
Tegelijkertijd legde Zijne Heiligheid uit dat een groep hypocriete samenzweerders in Medina een centrum had opgezet om valse geruchten te verspreiden en moslims te demoraliseren, in een poging hen te weerhouden deel te nemen aan de expeditie van Tabuk.
De Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) ondernam krachtige actie toen uit dergelijke activiteiten een ernstige bedreiging voor de orde van de gemeenschap voortkwam. De Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) gaf opdracht om dat centrum te slopen. De verzamelde mensen vluchtten. Ondanks dat hij de mensen kende, ondernam de Heilige Profeet Mohammed geen verdere actie tegen hen.Hazrat Mirza Masroor Ahmad zei: “De barmhartigheid en vergevingsgezindheid van de Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) prevaleerden nog steeds – hij gaf geen opdracht om iemand van hen te arresteren, noch legde hij verdere straffen op. Het centrum van hun samenzweringen, hun hoofdkwartier, werd echter opgeheven.”
Over de toestand van de moslims zei Zijne Heiligheid dat toen de Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) de reis naar Tabuk aankondigde, de moslims grote ijver en opofferingsgezindheid toonden. Hoewel de schatkist leeg was en velen arm waren, hielpen rijkere metgezellen door gul te doneren – Hazrat Uthman (moge Allah tevreden met hem zijn) gaf alleen al duizend gouden dinars. Sommige arme metgezellen, die zich de reis niet konden veroorloven, huilden toen de Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) hen vertelde dat hij geen middelen had om hen mee te nemen.
De Heilige Koran vermeldt hun oprechte verdriet in hoofdstuk 9, vers 92:”[Er rust geen blaam] op degenen aan wie, toen zij tot u kwamen opdat u hen zou laten meerijden, u zei: ‘Ik kan geen vervoer voor jullie vinden’; zij keerden terug, hun ogen vol tranen, uit verdriet omdat zij niet konden vinden wat zij konden uitgeven.”
Een ander aspect dat de Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) noemde in verband met de expeditie naar Tabuk, betrof de gebeden van de Heilige Profeet (vrede en zegeningen zij met hem).Hazrat Mirza Masroor Ahmad zei: “Er staat geschreven dat de Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem), nadat hij alle mogelijke uiterlijke voorzorgsmaatregelen had genomen ter voorbereiding op de strijd, zich tot het gebed wendde. Vanaf het begin van de voorbereidingen tot het vertrek naar Tabuk bleef de Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) deze smeekbede uitspreken: ‘O Allah, als deze kleine groep wordt vernietigd, zal er niemand meer op aarde overblijven om U te aanbidden. Het is een opmerkelijk toeval dat dit gebed zowel wordt genoemd bij de allereerste veldslag van de Heilige Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem), de Slag bij Badr, als tijdens zijn laatste militaire expeditie.”