ҲАЗРАТ МИРЗО ҒУЛОМ АҲМАД ҚОДИЁНИЙ АЛАЙҲИССАЛОМНИ ҲАҚОРАТ ҚИЛГАН ОДАМГА КЎРСАТИЛГАН МУНОСАБАТ!

Ҳозиргина саҳарлик ейиш ёки саҳарлик ебгина рўза тутиш ҳақида сўз бўлаётган эди. (Китоб) ўқиб юрган чоғимда Ваъда қилинган Масийҳ ва Маҳдий (алайҳиссалом)нинг жуда чиройли, жуда ҳам қизиқ бир воқеасига дуч келдим. Мен буни албатта, томошабинлар билан баҳам кўрмоқчиман. Ҳофиз Ҳомидали жанобларининг беваси муҳтарама Расул Бибининг айтишларича, баъзан Мирзо Низомуддин Ваъда қилинган Масийҳ ва Маҳдий (алайҳиссалом)ни таҳқирлаш учун бирор-бир разил, яъни пасткаш кишини тайинлаб қўяр эди. Шундай қилиб, баъзида бундай одам тун бўйи (у зотни) сўкарди. Ниҳоят, саҳарлик вақти келганида, Ҳазрат жаноблари бувимга: «Энди унга овқат беринг. У чарчаган бўлса керак, томоғи (ҳам) қуриб қолган бўлса керак», – дер эдилар. Мен Ҳазрат жанобларига: «Бундай бадбахтга ҳеч нарса бермаслик керак», – деб айтардим. Шунда у зот (алайҳиссалом): «Агар биз ёмонлик қилсак, Аллоҳ кўриб турибди, биздан ҳеч қандай (ёмонлик) бўлмаслиги керак», – дер эдилар».

Бу – Рамазоннинг ҳақиқий сабоқидирки, ҳатто тун бўйи ҳақорат қилган кимсага ҳам ҳамдардлик кўрсатиб, унга саҳарлик бермоқдалар. Одамларга ҳамдардлик қилиш ва уларга ғамхўрлик қилиш Рамазоннинг ўзига хос сабоғидир. Бизнинг Ҳузур ҳазратларимиз ўтган бир неча жума хутбаларидан бери умуман инсоният учун дуо қилишга, уларга ғамхўрлик қилишга, айниқса,  оғир аҳволда қолган фаластинлик биродарларимиз ва опа-сингилларимиз учун дуо қилишга, шунингдек уларнинг озиқ-овқат ва бошқа эҳтиёжларини қондириш ва қийинчиликларини енгиллаштириш учун қўлимиздан келганича кўмак кўрсатишимиз кераклигига эътиборимизни қаратиб келмоқдалар.