-
وَ لَمَّا جَآءَ مُوۡسٰی لِمِیۡقَاتِنَا وَ کَلَّمَہٗ رَبُّہٗ ۙ قَالَ رَبِّ اَرِنِیۡۤ اَنۡظُرۡ اِلَیۡکَ ؕ قَالَ لَنۡ تَرٰٮنِیۡ وَ لٰکِنِ انۡظُرۡ اِلَی الۡجَبَلِ فَاِنِ اسۡتَقَرَّ مَکَانَہٗ فَسَوۡفَ تَرٰٮنِیۡ ۚ فَلَمَّا تَجَلّٰی رَبُّہٗ لِلۡجَبَلِ جَعَلَہٗ دَکًّا وَّ خَرَّ مُوۡسٰی صَعِقًا ۚ فَلَمَّاۤ اَفَاقَ قَالَ سُبۡحٰنَکَ تُبۡتُ اِلَیۡکَ وَ اَنَا اَوَّلُ الۡمُؤۡمِنِیۡنَ ﴿۱۴۴﴾7 : 144 Муса Биздин белгилеген убактыбызда келгенде жана Раббиси ага сүйлөгөндө, Муса айтты: «Эй, Раббим! Мага көрсөткүн, мен Сени жакшылап көрөйүн». Ал (Алла) айтты: «Сен эч качан Мени көрө албайсыӊ, бирок тоого кара! Демек, эгер ал өз жайында былк этпей тура алса, анда сен дагы Мени көрө аласыӊ». Ошентип, анын Раббиси тоодо нурданганда, аны майда-майда кылып жиберди жана Муса эсинен танып жыгылды. Анан ал өзүнө келгенде, айтты: «Өзүӊ ыйыксыӊ, мен тобо кылган бойдон Сага барамын жана мен момундардын биринчисимин».