- وَ مَا یَسۡتَوِی الۡبَحۡرٰنِ ٭ۖ ہٰذَا عَذۡبٌ فُرَاتٌ سَآئِغٌ شَرَابُہٗ وَ ہٰذَا مِلۡحٌ اُجَاجٌ ؕ وَ مِنۡ کُلٍّ تَاۡکُلُوۡنَ لَحۡمًا طَرِیًّا وَّ تَسۡتَخۡرِجُوۡنَ حِلۡیَۃً تَلۡبَسُوۡنَہَا ۚ وَ تَرَی الۡفُلۡکَ فِیۡہِ مَوَاخِرَ لِتَبۡتَغُوۡا مِنۡ فَضۡلِہٖ وَ لَعَلَّکُمۡ تَشۡکُرُوۡنَ ﴿۱۳﴾35 : 13 Эки деӊиз бирдей боло албайт; мына мунусу таттуу суу, аны ичүү – рахат жана жагымдуу; мына мунусу (болсо), абдан шор (жана) туздуу. Баарынан силер таза эт жейсиӊер жана өзүӊөр тагып жүргөн жасалгаларды чыгарасыӊар. Сен анда кемелерди (сууну) жарган бойдон сүзгөнүн көрөсүӊ. (Бул түзүлүш) силер Анын берешендигинен бир нерсе тилешиӊер жана шүкүр кылууӊар үчүн.