- الَّذِیۡنَ اُخۡرِجُوۡا مِنۡ دِیَارِہِمۡ بِغَیۡرِ حَقٍّ اِلَّاۤ اَنۡ یَّقُوۡلُوۡا رَبُّنَا اللّٰہُ ؕ وَ لَوۡ لَا دَفۡعُ اللّٰہِ النَّاسَ بَعۡضَہُمۡ بِبَعۡضٍ لَّہُدِّمَتۡ صَوَامِعُ وَ بِیَعٌ وَّ صَلَوٰتٌ وَّ مَسٰجِدُ یُذۡکَرُ فِیۡہَا اسۡمُ اللّٰہِ کَثِیۡرًا ؕ وَ لَیَنۡصُرَنَّ اللّٰہُ مَنۡ یَّنۡصُرُہٗ ؕ اِنَّ اللّٰہَ لَقَوِیٌّ عَزِیۡزٌ ﴿۴۱﴾22 : 41 (Тактап айтканда): «Алла – биздин Раббибиз», - дегендиктери үчүн гана акысыз өз үйлөрүнөн куулгандарга. Эгер Алла тарабынан адамдар – алардын айрымдары башкалары аркылуу корголбогондо, монастрлар да, чиркөөлөр да, жөөттөрдүн ибадатканалары да, Алланын наамы көп эскериле турган мечиттер да жок кылынып ташталган болоор эле. Албетте, Алла Өзүнө жардам бере турганга сөзсүз жардам берет. Албетте, Алла өтө кудуреттүү (жана) эӊ жеӊүүчү.