- وَ اَمَّا الۡجِدَارُ فَکَانَ لِغُلٰمَیۡنِ یَتِیۡمَیۡنِ فِی الۡمَدِیۡنَۃِ وَ کَانَ تَحۡتَہٗ کَنۡزٌ لَّہُمَا وَ کَانَ اَبُوۡہُمَا صَالِحًا ۚ فَاَرَادَ رَبُّکَ اَنۡ یَّبۡلُغَاۤ اَشُدَّہُمَا وَ یَسۡتَخۡرِجَا کَنۡزَہُمَا ٭ۖ رَحۡمَۃً مِّنۡ رَّبِّکَ ۚ وَ مَا فَعَلۡتُہٗ عَنۡ اَمۡرِیۡ ؕ ذٰلِکَ تَاۡوِیۡلُ مَا لَمۡ تَسۡطِعۡ عَّلَیۡہِ صَبۡرًا ﴿ؕ٪۸۳﴾18 : 83 Ал эми дубалга келе турган болсок, ал шаарда жашоочу эки жетим баланыкы болчу. Анын астында алар үчүн казына бар жана алардын атасы такыба киши. Ошентип, Раббиӊ алардын балакат жашына жетүүлөрүн жана казыналарын чыгарып алууларын тилеген. Мына ушул – Раббиӊ тарабынан рахмат катары эле. Мен өз каалоом менен ушундай кылган эмесмин. Бул – сен сабыр кылууга күчүӊ жетпеген нерселердин акылмандыгы эле».