- اَفَمَنۡ ہُوَ قَآئِمٌ عَلٰی کُلِّ نَفۡسٍۭ بِمَا کَسَبَتۡ ۚ وَ جَعَلُوۡا لِلّٰہِ شُرَکَآءَ ؕ قُلۡ سَمُّوۡہُمۡ ؕ اَمۡ تُنَبِّـُٔوۡنَہٗ بِمَا لَا یَعۡلَمُ فِی الۡاَرۡضِ اَمۡ بِظَاہِرٍ مِّنَ الۡقَوۡلِ ؕ بَلۡ زُیِّنَ لِلَّذِیۡنَ کَفَرُوۡا مَکۡرُہُمۡ وَ صُدُّوۡا عَنِ السَّبِیۡلِ ؕ وَ مَنۡ یُّضۡلِلِ اللّٰہُ فَمَا لَہٗ مِنۡ ہَادٍ ﴿۳۴﴾13 : 34 Демек, ар бир жан тапканынын үстүнөн кароолчу болгон (Алла чыныгы суракка алууга акылуу эмеспи?) Алар (башкаларды) Аллага шерик кылышты. Айткын: «Алардын ысымдарын айткылачы; же Ага бүтүн жерде Ал эч билбеген бир нерседен кабар бересиӊерби; же (булар) жөн эле кептерби?» Чынында, каапырлык кылгандардын айла-амалдары аларга сонун кылынып коюлду. Алар (туура) жолдон токтотулуп коюлушат. Алла адашкан деп өкүм чыгарган киши үчүн эч бир хидаят кылуучу жок.