-
اَشِحَّۃً عَلَیۡکُمۡ ۚۖ فَاِذَا جَآءَ الۡخَوۡفُ رَاَیۡتَہُمۡ یَنۡظُرُوۡنَ اِلَیۡکَ تَدُوۡرُ اَعۡیُنُہُمۡ کَالَّذِیۡ یُغۡشٰی عَلَیۡہِ مِنَ الۡمَوۡتِ ۚ فَاِذَا ذَہَبَ الۡخَوۡفُ سَلَقُوۡکُمۡ بِاَلۡسِنَۃٍ حِدَادٍ اَشِحَّۃً عَلَی الۡخَیۡرِ ؕ اُولٰٓئِکَ لَمۡ یُؤۡمِنُوۡا فَاَحۡبَطَ اللّٰہُ اَعۡمَالَہُمۡ ؕ وَ کَانَ ذٰلِکَ عَلَی اللّٰہِ یَسِیۡرًا ﴿۲۰﴾33 : 20 a škrti su prema vama. Pa kad zavlada strah, ti ih vidiš da gledaju prema tebi, a prevrću svojim očima (sa strahom) kao onaj smrću prestrašen. Ali kad strah prođe, oni vas vrijeđaju oštrim jezicima, škrti u dobru. Ovi (u stvarnosti) nikada nisu vjerovali; zato je Allah njihova djela poništio. A to je lahka stvar za Allaha.