-
وَ اقۡتُلُوۡہُمۡ حَیۡثُ ثَقِفۡتُمُوۡہُمۡ وَ اَخۡرِجُوۡہُمۡ مِّنۡ حَیۡثُ اَخۡرَجُوۡکُمۡ وَ الۡفِتۡنَۃُ اَشَدُّ مِنَ الۡقَتۡلِ ۚ وَ لَا تُقٰتِلُوۡہُمۡ عِنۡدَ الۡمَسۡجِدِ الۡحَرَامِ حَتّٰی یُقٰتِلُوۡکُمۡ فِیۡہِ ۚ فَاِنۡ قٰتَلُوۡکُمۡ فَاقۡتُلُوۡہُمۡ ؕ کَذٰلِکَ جَزَآءُ الۡکٰفِرِیۡنَ ﴿۱۹۲﴾2 : 192 I ubijajte ih gdje god ih sretnete (u toku borbe) i protjerujte ih odakle god su oni vas protjerali; jer smutnja je gora od ubijanja. I ne borite se protiv njih kod Mesdžidilharama, dok se oni u njemu ne budu borili protiv vas. A ako se oni bore protiv vas, onda ih ubijajte: takva je kazna za nevjernike.