- یَحۡلِفُوۡنَ بِاللّٰہِ مَا قَالُوۡا ؕ وَ لَقَدۡ قَالُوۡا کَلِمَۃَ الۡکُفۡرِ وَ کَفَرُوۡا بَعۡدَ اِسۡلَامِہِمۡ وَ ہَمُّوۡا بِمَا لَمۡ یَنَالُوۡا ۚ وَ مَا نَقَمُوۡۤا اِلَّاۤ اَنۡ اَغۡنٰہُمُ اللّٰہُ وَ رَسُوۡلُہٗ مِنۡ فَضۡلِہٖ ۚ فَاِنۡ یَّتُوۡبُوۡا یَکُ خَیۡرًا لَّہُمۡ ۚ وَ اِنۡ یَّتَوَلَّوۡا یُعَذِّبۡہُمُ اللّٰہُ عَذَابًا اَلِیۡمًا ۙ فِی الدُّنۡیَا وَ الۡاٰخِرَۃِ ۚ وَ مَا لَہُمۡ فِی الۡاَرۡضِ مِنۡ وَّلِیٍّ وَّ لَا نَصِیۡرٍ ﴿۷۴﴾9 : 74 Ata betohen për Allahun që nuk e thanë fjalën e mohimit, kurse ata e thanë dhe mohuan pasi e pranuan Islamin. Ishin të vendosur për diçka që s’arritën. Ata u inatosën (me besimtarët) vetëm sepse Allahu dhe i Dërguari i Tij i pasuruan me bekimin e Tij. Ndaj, nëse pendohen, do të jetë mirë për ta e nëse e kthejnë shpinën, do t’i dënojë Allahu me ndëshkim të dhimbshëm në këtë botë dhe në ahiret, dhe ata nuk do të kenë në tokë as mik e as ndihmës.