- اِذۡ اَنۡتُمۡ بِالۡعُدۡوَۃِ الدُّنۡیَا وَ ہُمۡ بِالۡعُدۡوَۃِ الۡقُصۡوٰی وَ الرَّکۡبُ اَسۡفَلَ مِنۡکُمۡ ؕ وَ لَوۡ تَوَاعَدۡتُّمۡ لَاخۡتَلَفۡتُمۡ فِی الۡمِیۡعٰدِ ۙ وَ لٰکِنۡ لِّیَقۡضِیَ اللّٰہُ اَمۡرًا کَانَ مَفۡعُوۡلًا ۬ۙ لِّیَہۡلِکَ مَنۡ ہَلَکَ عَنۡۢ بَیِّنَۃٍ وَّ یَحۡیٰی مَنۡ حَیَّ عَنۡۢ بَیِّنَۃٍ ؕ وَ اِنَّ اللّٰہَ لَسَمِیۡعٌ عَلِیۡمٌ ﴿ۙ۴۳﴾8 : 43 (Kujtojeni) kur ju ishit në skajin këtej, kurse ata në skajin andej, kurse poshtë ju të dyve gjendej karvani. Edhe sikur t’i premtonit njëri-tjetrit (për t’u ndeshur me ndonjërin prej grupeve), do të gabonit patjetër në caktim. Por (ndodhi ndryshe), që Allahu të kryente një çështje, e cila ishte e vendosur: në bazë të provës së qartë, të shkatërrohej ai që ishte për t’u shkatërruar, dhe (po) në bazë të provës së qartë, të jetonte ai që ishte për të jetuar. Sigurisht, Allahu është Gjithëdëgjues, i Gjithëdijshëm.