- وَ اخۡتَارَ مُوۡسٰی قَوۡمَہٗ سَبۡعِیۡنَ رَجُلًا لِّمِیۡقَاتِنَا ۚ فَلَمَّاۤ اَخَذَتۡہُمُ الرَّجۡفَۃُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ اَہۡلَکۡتَہُمۡ مِّنۡ قَبۡلُ وَ اِیَّایَ ؕ اَتُہۡلِکُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَہَآءُ مِنَّا ۚ اِنۡ ہِیَ اِلَّا فِتۡنَتُکَ ؕ تُضِلُّ بِہَا مَنۡ تَشَآءُ وَ تَہۡدِیۡ مَنۡ تَشَآءُ ؕ اَنۡتَ وَلِیُّنَا فَاغۡفِرۡ لَنَا وَ ارۡحَمۡنَا وَ اَنۡتَ خَیۡرُ الۡغٰفِرِیۡنَ ﴿۱۵۶﴾7 : 156 Musai zgjodhi shtatëdhjetë burra nga populli i tij për kohën e caktuar nga Ne. E kur ata i zuri tërmeti, ai tha: “O Zoti im! Po të doje, do t’i shkatërroje ata dhe mua që përpara. A do të na shkatërrosh për shkak të asaj që bënë mendjelehtët prej nesh? Pa dyshim, kjo është vetëm një sprovë nga Ti. Përmes kësaj Ti devijon kë të duash dhe udhëzon kë të duash. Ti je Miku ynë! Andaj, na fal dhe na mëshiro dhe Ti je Falësi më i mirë!