Cilësitë që janë përmendur në këtë ajet, nuk janë quajtur vetëm të Profetit Muhammed ^s.a.v.s., madje, menjëherë, pas fjalëve “Muhammedi, i Dërguari i Allahut”, tha “dhe ata që janë bashkë me të”, gjë që do të thotë se këto cilësi të tij do t’i trashëgojnë edhe ndjekësit e tij të sinqertë. Cilësia e parë është “të ashpër ndaj mohuesve”, gjë që nuk do të thotë se ata janë zemërgurë e të egër ndaj tyre, por do të thotë se janë të fortë për të mos pranuar asnjë ndikim të mohimit të tyre, pasi ata do të jenë shumë zemërbutë në natyrë, gjë që e vërteton mëshira e tyre ndërmjet njëri-tjetrit (5:55). Qëllimi i xhihadit të tyre është vetëm pëlqimi i Allahut, e jo pasuria e kësaj bote. Andaj, ata janë të përulur para Allahut, të rënë në sexhde pranë Tij dhe Atij do t’i kërkojnë bekimin, pra gjërat materiale, por që shoqërojnë edhe pëlqimin e Allahut të Madhërishëm. Këto janë cilësitë themelore të xhihadit të tyre, të cilat janë përmendur edhe në Teurat në lidhje me ta. Për sa i përket, pjesës së mëvonshme të umetit të Profetit Muhammed ^s.a.v.s., pra atyre që do të ishin në kohën e Mesihut të Premtuar dhe që do ta pranonin atë, shembulli i tyre që është përmendur në Inxhil, është ai i një are që mbillet e zhvillohet gradualisht, derisa qëndron e fortë në kërcellin e saj. Mbjellësit e saj, pra ata të cilët do të kontribuojnë duke i shërbyer, do të gëzohen shumë duke e parë lulëzimin e saj, gjë që do të shkaktojë zilinë dhe zemëratën e mohuesve. Në fund tha se edhe atyre që besojnë me sinqeritet dhe do t’i kërkojnë falje Allahut, Allahu u jep lajmin e mirë të faljes dhe të shpërblimit të madh. Fjalët “Ky është shembulli i tyre në Teurat”, mund t’i referohen përshkrimit që përmendet në Dhiatën e Vjetër: “Zoti erdhi nga Sinai dhe u ngrit mbi ta në Seir; u paraqit në madhështinë e tij nga mali Paran, arriti bashkë me dhjetë mijë shenjtorë; nga dora e tij e djathtë, dilte për ta një ligj i zjarrtë.” (Ligji i Përtërirë 33:2, përkthim nga varianti i famshëm “King James” i anglishtes). Kurse fjalët “shembulli i tyre në Inxhil është ai i një are”, mund t’i referohen një përshkrimi tjetër të Dhiatës së Re, që thotë: “Dhe ai u paraqiti shumë gjëra në shëmbëlltyrë, duke thënë: “Ja, një mbjellës doli për të mbjellë. Ndërsa po mbillte, një pjesë e farës ra përgjatë rrugës; dhe zogjtë erdhën dhe e hëngrën. Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë tokë, dhe mbiu shpejt sepse terreni nuk ishte i thellë; por kur doli dielli u fishk dhe u tha sepse s’kishte rrënjë. Një pjesë tjetër ra midis ferrave dhe ferrat u rritën dhe ia zunë frymën. Një tjetër ra në tokë të mirë dhe dha fryt duke dhënë njëra njëqindfish, tjetra gjashtëdhjetëfish dhe tjetra tridhjetëfish. Kush ka vesh për të dëgjuar, le të dëgjojë!.”” (Mateu 13:3-9)