- وَ اِذۡ قَالَ اِبۡرٰہٖمُ رَبِّ اجۡعَلۡ ہٰذَا بَلَدًا اٰمِنًا وَّ ارۡزُقۡ اَہۡلَہٗ مِنَ الثَّمَرٰتِ مَنۡ اٰمَنَ مِنۡہُمۡ بِاللّٰہِ وَ الۡیَوۡمِ الۡاٰخِرِ ؕ قَالَ وَ مَنۡ کَفَرَ فَاُمَتِّعُہٗ قَلِیۡلًا ثُمَّ اَضۡطَرُّہٗۤ اِلٰی عَذَابِ النَّارِ ؕ وَ بِئۡسَ الۡمَصِیۡرُ ﴿۱۲۷﴾2 : 127 Dhe kur Ibrahimi tha: “O Zoti im! Bëje këtë qytet të paqes dhe ushqeji banorët e tij që besojnë në Allah dhe në Ditën e Fundit, me fruta të çdolloji”. Ai tha: “Për sa i përket atij që mohon, edhe atij do t’i sjell dobi për pak kohë, e më pas do ta detyroj të shkojë drejt dënimit të zjarrit. Eh, sa destinacion i keq është ai!”