Për të përfaqësuar Zotin e Madhërishëm, Kurani ka përdorur përemrin edhe në numrin njëjës edhe në atë shumës. Në shumë gjuhë të botës, përemri dhe folja përdoren edhe në shumës për njëjësin, për të treguar madhështinë, nderin, fuqinë etj.. Edhe në Kuran vërejmë se aty ku shprehet fuqia dhe madhështia e Zotit, është përdorur numri shumës; dhe aty ku theksohet Vetëmjaftueshmëria e Tij, Pavarësia e Tij, Njëshmëria e Tij etj., është përdorur numri njëjës. Përveç kësaj, disa komentues pohojnë se kur Zoti përmend Veten e Tij në shumës, përfshin edhe engjëjt, për të nënkuptuar që e gjithë “ushtria” e Tij është vënë në funksion të zbatimit të Vullnetit të Tij. Dhe kur flet në njëjës, nënkupton dekretin e Tij të veçantë. Ky ajet i kombinon të dyja kuptimet.