- وَ لَمَّا فَتَحُوۡا مَتَاعَہُمۡ وَجَدُوۡا بِضَاعَتَہُمۡ رُدَّتۡ اِلَیۡہِمۡ ؕ قَالُوۡا یٰۤاَبَانَا مَا نَبۡغِیۡ ؕ ہٰذِہٖ بِضَاعَتُنَا رُدَّتۡ اِلَیۡنَا ۚ وَ نَمِیۡرُ اَہۡلَنَا وَ نَحۡفَظُ اَخَانَا وَ نَزۡدَادُ کَیۡلَ بَعِیۡرٍ ؕ ذٰلِکَ کَیۡلٌ یَّسِیۡرٌ ﴿۶۶﴾12 : 66 Dhe kur e hapën ngarkesën, gjetën paratë e tyre që ua kishin kthyer. Thanë: “O babai ynë! Çfarë duam (më tepër)! Ja, na i paskan kthyer edhe paratë tona! Ne do të sjellim furnizimin për familjen tonë, do ta ruajmë vëllain tonë dhe do ta gjejmë ngarkesën e një deveje shtesë. Kjo qenka ngarkesë e lirë!”