- فَلَمَّا سَمِعَتۡ بِمَکۡرِہِنَّ اَرۡسَلَتۡ اِلَیۡہِنَّ وَ اَعۡتَدَتۡ لَہُنَّ مُتَّکَاً وَّ اٰتَتۡ کُلَّ وَاحِدَۃٍ مِّنۡہُنَّ سِکِّیۡنًا وَّ قَالَتِ اخۡرُجۡ عَلَیۡہِنَّ ۚ فَلَمَّا رَاَیۡنَہٗۤ اَکۡبَرۡنَہٗ وَ قَطَّعۡنَ اَیۡدِیَہُنَّ وَ قُلۡنَ حَاشَ لِلّٰہِ مَا ہٰذَا بَشَرًا ؕ اِنۡ ہٰذَاۤ اِلَّا مَلَکٌ کَرِیۡمٌ ﴿۳۲﴾12 : 32 E kur ajo dëgjoi intrigat e tyre, i thirri. U përgatiti një vend të rehatshëm për t’u ulur. Secilës prej tyre i dha nga një thikë dhe i tha (Jusufit): “Dil përpara tyre!” E kur ato e panë, e gjetën të hijshëm, prenë duart e veta dhe thanë: “Madhështia e Allahut! Ky nuk është njeri! Ky është vetëm një engjëll fisnik!”